Openbaring 21
1 En ik zag een nieuwen hemel en een nieuwe aarde; want de eerste hemel, en de eerste aarde was voorbijgegaan, en de zee was niet meer.
அநந்தரம்’ நவீநம் ஆகாஸ²மண்ட³லம்’ நவீநா ப்ரு’தி²வீ ச மயா த்³ரு’ஷ்டே யத: ப்ரத²மம் ஆகாஸ²மண்ட³லம்’ ப்ரத²மா ப்ரு’தி²வீ ச லோபம்’ க³தே ஸமுத்³ரோ (அ)பி தத: பரம்’ ந வித்³யதே|
2 En ik, Johannes, zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, nederdalende van God uit den hemel, toebereid als een bruid, die voor haar man versierd is.
அபரம்’ ஸ்வர்கா³த்³ அவரோஹந்தீ பவித்ரா நக³ரீ, அர்த²தோ நவீநா யிரூஸா²லமபுரீ மயா த்³ரு’ஷ்டா, ஸா வராய விபூ⁴ஷிதா கந்யேவ ஸுஸஜ்ஜிதாஸீத்|
3 En ik hoorde een grote stem uit den hemel, zeggende: Ziet, de tabernakel Gods is bij de mensen, en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen en hun God zijn.
அநந்தரம்’ ஸ்வர்கா³த்³ ஏஷ மஹாரவோ மயா ஸ்²ருத: பஸ்²யாயம்’ மாநவை: ஸார்த்³த⁴ம் ஈஸ்²வரஸ்யாவாஸ: , ஸ தை: ஸார்த்³த⁴ம்’ வத்ஸ்யதி தே ச தஸ்ய ப்ரஜா ப⁴விஷ்யந்தி, ஈஸ்²வரஸ்²ச ஸ்வயம்’ தேஷாம் ஈஸ்²வரோ பூ⁴த்வா தை: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸ்தா²ஸ்யதி|
4 En God zal alle tranen van hun ogen afwissen; en de dood zal niet meer zijn; noch rouw, noch gekrijt, noch moeite zal meer zijn; want de eerste dingen zijn weggegaan.
தேஷாம்’ நேத்ரேப்⁴யஸ்²சாஸ்²ரூணி ஸர்வ்வாணீஸ்²வரேண ப்ரமார்க்ஷ்யந்தே ம்ரு’த்யுரபி புந ர்ந ப⁴விஷ்யதி ஸோ²கவிலாபக்லேஸா² அபி புந ர்ந ப⁴விஷ்யந்தி, யத: ப்ரத²மாநி ஸர்வ்வாணி வ்யதீதிநி|
5 En Die op den troon zat, zeide: Ziet, Ik maak alle dingen nieuw. En Hij zeide tot mij: Schrijf, want deze woorden zijn waarachtig en getrouw.
அபரம்’ ஸிம்’ஹாஸநோபவிஷ்டோ ஜநோ(அ)வத³த் பஸ்²யாஹம்’ ஸர்வ்வாணி நூதநீகரோமி| புநரவத³த் லிக² யத இமாநி வாக்யாநி ஸத்யாநி விஸ்²வாஸ்யாநி ச ஸந்தி|
6 En Hij sprak tot mij: Het is geschied. Ik ben de Alfa en de Omega, het Begin en het Einde. Ik zal den dorstige geven uit de fontein van het water des levens voor niet.
பந ர்மாம் அவத³த் ஸமாப்தம்’, அஹம்’ க: க்ஷஸ்²ச, அஹம் ஆதி³ரந்தஸ்²ச ய: பிபாஸதி தஸ்மா அஹம்’ ஜீவநதா³யிப்ரஸ்ரவணஸ்ய தோயம்’ விநாமூல்யம்’ தா³ஸ்யாமி|
7 Die overwint, zal alles beerven; en Ik zal hem een God zijn, en hij zal Mij een zoon zijn.
யோ ஜயதி ஸ ஸர்வ்வேஷாம் அதி⁴காரீ ப⁴விஷ்யதி, அஹஞ்ச தஸ்யேஸ்²வரோ ப⁴விஷ்யாமி ஸ ச மம புத்ரோ ப⁴விஷ்யதி|
9 En tot mij kwam een van de zeven engelen, die de zeven fiolen hadden, welke vol geweest waren van de zeven laatste plagen, en sprak met mij, zeggende: Kom herwaarts, ik zal u tonen de Bruid, de Vrouw des Lams.
அநந்தரம்’ ஸே²ஷஸப்தத³ண்டை³: பரிபூர்ணா: ஸப்த கம்’ஸா யேஷாம்’ ஸப்ததூ³தாநாம்’ கரேஷ்வாஸந் தேஷாமேக ஆக³த்ய மாம்’ ஸம்பா⁴ஷ்யாவத³த், ஆக³ச்சா²ஹம்’ தாம்’ கந்யாம் அர்த²தோ மேஷஸா²வகஸ்ய பா⁴விபா⁴ர்ய்யாம்’ த்வாம்’ த³ர்ஸ²யாமி|
10 En hij voerde mij weg in den geest op een groten en hogen berg, en hij toonde mij de grote stad, het heilige Jeruzalem, nederdalende uit den hemel van God.
தத: ஸ ஆத்மாவிஷ்டம்’ மாம் அத்யுச்சம்’ மஹாபர்வ்வதமேம்’க நீத்வேஸ்²வரஸ்ய ஸந்நிதி⁴த: ஸ்வர்கா³த்³ அவரோஹந்தீம்’ யிரூஸா²லமாக்²யாம்’ பவித்ராம்’ நக³ரீம்’ த³ர்ஸி²தவாந்|
11 En zij had de heerlijkheid Gods, en haar licht was den allerkostelijksten steen gelijk, namelijk als den steen Jaspis, blinkende gelijk kristal.
ஸா ஈஸ்²வரீயப்ரதாபவிஸி²ஷ்டா தஸ்யாஸ்தேஜோ மஹார்க⁴ரத்நவத்³ அர்த²த: ஸூர்ய்யகாந்தமணிதேஜஸ்துல்யம்’|
12 En zij had een groten en hogen muur, en had twaalf poorten, en in de poorten twaalf engelen, en namen daarop geschreven, welken zijn de namen der twaalf geslachten der kinderen Israels.
தஸ்யா: ப்ராசீரம்’ ப்³ரு’ஹத்³ உச்சஞ்ச தத்ர த்³வாத³ஸ² கோ³புராணி ஸந்தி தத்³கோ³புரோபரி த்³வாத³ஸ² ஸ்வர்க³தூ³தா வித்³யந்தே தத்ர ச த்³வாத³ஸ² நாமாந்யர்த²த இஸ்ராயேலீயாநாம்’ த்³வாத³ஸ²வம்’ஸா²நாம்’ நாமாநி லிகி²தாநி|
13 Van het oosten waren drie poorten, van het noorden drie poorten, van het zuiden drie poorten, van het westen drie poorten.
பூர்வ்வதி³ஸி² த்ரீணி கோ³புராணி உத்தரதி³ஸி² த்ரீணி கோ³புராணி த³க்ஷிணதி³ஷி த்ரீணி கோ³புராணி பஸ்²சீமதி³ஸி² ச த்ரீணி கோ³புராணி ஸந்தி|
14 En de muur der stad had twaalf fondamenten, en in dezelve de namen der twaalf apostelen des Lams.
நக³ர்ய்யா: ப்ராசீரஸ்ய த்³வாத³ஸ² மூலாநி ஸந்தி தத்ர மேஷாஸா²வாகஸ்ய த்³வாத³ஸ²ப்ரேரிதாநாம்’ த்³வாத³ஸ² நாமாநி லிகி²தாநி|
15 En hij die met mij sprak, had een gouden rietstok, opdat hij de stad zou meten, en haar poorten, en haar muur.
அநரம்’ நக³ர்ய்யாஸ்ததீ³யகோ³புராணாம்’ தத்ப்ராசீரஸ்ய ச மாபநார்த²ம்’ மயா ஸம்பா⁴ஷமாணஸ்ய தூ³தஸ்ய கரே ஸ்வர்ணமய ஏக: பரிமாணத³ண்ட³ ஆஸீத்|
16 En de stad lag vierkant, en haar lengte was zo groot als haar breedte. En hij mat de stad met den rietstok op twaalf duizend stadien; de lengte, en de breedte, en de hoogte derzelve waren even gelijk.
நக³ர்ய்யா ஆக்ரு’திஸ்²சதுரஸ்ரா தஸ்யா தை³ர்க்⁴யப்ரஸ்தே² ஸமே| தத: பரம்’ ஸ தேக³ பரிமாணத³ண்டே³ந தாம்’ நக³ரீம்’ பரிமிதவாந் தஸ்யா: பரிமாணம்’ த்³வாத³ஸ²ஸஹஸ்ரநல்வா: | தஸ்யா தை³ர்க்⁴யம்’ ப்ரஸ்த²ம் உச்சத்வஞ்ச ஸமாநாநி|
17 En hij mat haar muur op honderd vier en veertig ellen, naar de maat eens mensen, welke des engels was.
அபரம்’ ஸ தஸ்யா: ப்ராசீரம்’ பரிமிதவாந் தஸ்ய மாநவாஸ்யார்த²தோ தூ³தஸ்ய பரிமாணாநுஸாரதஸ்தத் சதுஸ்²சத்வாரிம்’ஸ²த³தி⁴காஸ²தஹஸ்தபரிமிதம்’ |
18 En het gebouw van haar muur Jaspis; en de stad was zuiver goud, zijnde zuiver glas gelijk.
தஸ்ய ப்ராசீரஸ்ய நிர்ம்மிதி: ஸூர்ய்யகாந்தமணிபி⁴ ர்நக³ரீ ச நிர்ம்மலகாசதுல்யேந ஸு²த்³த⁴ஸுவர்ணேந நிர்ம்மிதா|
19 En de fondamenten van den muur der stad waren met allerlei kostelijk gesteente versierd. Het eerste fondament was Jaspis, het tweede Saffier, het derde Chalcedon, het vierde Smaragd.
நக³ர்ய்யா: ப்ராசீரஸ்ய மூலாநி ச ஸர்வ்வவித⁴மஹார்க⁴மணிபி⁴ ர்பூ⁴ஷிதாநி| தேஷாம்’ ப்ரத²மம்’ பி⁴த்திமூலம்’ ஸூர்ய்யகாந்தஸ்ய, த்³விதீயம்’ நீலஸ்ய, த்ரு’தீயம்’ தாம்ரமணே: , சதுர்த²ம்’ மரகதஸ்ய,
20 Het vijfde Sardonix, het zesde Sardius, het zevende Chrysoliet, het achtste Beryl, het negende Topaas, het tiende Chrysopraas, het elfde Hyacinth, het twaalfde Amethyst.
பஞ்சமம்’ வைதூ³ர்ய்யஸ்ய, ஷஷ்ட²ம்’ ஸோ²ணரத்நஸ்ய, ஸப்தமம்’ சந்த்³ரகாந்தஸ்ய, அஷ்டமம்’ கோ³மேத³ஸ்ய, நவமம்’ பத்³மராக³ஸ்ய, த³ஸ²மம்’ லஸூ²நீயஸ்ய, ஏகாத³ஸ²ம்’ ஷேரோஜஸ்ய, த்³வாத³ஸ²ம்’ மர்டீஷ்மணேஸ்²சாஸ்தி|
21 En de twaalf poorten waren twaalf paarlen, een iedere poort was elk uit een paarl; en de straat der stad was zuiver goud; gelijk doorluchtig glas.
த்³வாத³ஸ²கோ³புராணி த்³வாத³ஸ²முக்தாபி⁴ ர்நிர்ம்மிதாநி, ஏகைகம்’ கோ³புரம் ஏகைகயா முக்தயா க்ரு’தம்’ நக³ர்ய்யா மஹாமார்க³ஸ்²சாச்ச²காசவத் நிர்ம்மலஸுவர்ணேந நிர்ம்மிதம்’|
22 En ik zag geen tempel in dezelve; want de Heere, de almachtige God, is haar Tempel, en het Lam.
தஸ்யா அந்தர ஏகமபி மந்தி³ரம்’ மயா ந த்³ரு’ஷ்டம்’ ஸத: ஸர்வ்வஸ²க்திமாந் ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வரோ மேஷஸா²வகஸ்²ச ஸ்வயம்’ தஸ்ய மந்தி³ரம்’|
23 En de stad behoeft de zon en de maan niet, dat zij in dezelve zouden schijnen; want de heerlijkheid Gods heeft haar verlicht, en het Lam is haar Kaars.
தஸ்யை நக³ர்ய்யை தீ³ப்திதா³நார்த²ம்’ ஸூர்ய்யாசந்த்³ரமஸோ: ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தி யத ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரதாபஸ்தாம்’ தீ³பயதி மேஷஸா²வகஸ்²ச தஸ்யா ஜ்யோதிரஸ்தி|
24 En de volken, die zalig worden, zullen in haar licht wandelen; en de koningen der aarde brengen hun heerlijkheid en eer in dezelve.
பரித்ராணப்ராப்தலோகநிவஹாஸ்²ச தஸ்யா ஆலோகே க³மநாக³மநே குர்வ்வந்தி ப்ரு’தி²வ்யா ராஜாநஸ்²ச ஸ்வகீயம்’ ப்ரதாபம்’ கௌ³ரவஞ்ச தந்மத்⁴யம் ஆநயந்தி|
25 En haar poorten zullen niet gesloten worden des daags; want aldaar zal geen nacht zijn.
தஸ்யா த்³வாராணி தி³வா கதா³பி ந ரோத்ஸ்யந்தே நிஸா²பி தத்ர ந ப⁴விஷ்யதி|
26 En zij zullen de heerlijkheid en de eer der volken daarin brengen.
ஸர்வ்வஜாதீநாம்’ கௌ³ரவப்ரதாபௌ தந்மத்⁴யம் ஆநேஷ்யேதே|
27 En in haar zal niet inkomen iets, dat ontreinigt, en gruwelijkheid doet, en leugen spreekt; maar die geschreven zijn in het boek des levens des Lams.
பரந்த்வபவித்ரம்’ க்⁴ரு’ண்யக்ரு’த்³ அந்ரு’தக்ரு’த்³ வா கிமபி தந்மத்⁴யம்’ ந ப்ரவேக்ஷ்யதி மேஷஸா²வகஸ்ய ஜீவநபுஸ்தகே யேஷாம்’ நாமாநி லிகி²தாநி கேவலம்’ த ஏவ ப்ரவேக்ஷ்யந்தி|
