< Openbaring 20 >

1 En ik zag een engel afkomen uit den hemel, hebbende den sleutel des afgronds, en een grote keten in zijn hand; (Abyssos g12)
തതഃ പരം സ്വർഗാദ് അവരോഹൻ ഏകോ ദൂതോ മയാ ദൃഷ്ടസ്തസ്യ കരേ രമാതലസ്യ കുഞ്ജികാ മഹാശൃങ്ഖലഞ്ചൈകം തിഷ്ഠതഃ| (Abyssos g12)
2 En hij greep den draak, den oude slang, welke is de duivel en satanas, en bond hem duizend jaren;
അപരം നാഗോ ഽർഥതഃ യോ വൃദ്ധഃ സർപോ ഽപവാദകഃ ശയതാനശ്ചാസ്തി തമേവ ധൃത്വാ വർഷസഹസ്രം യാവദ് ബദ്ധവാൻ|
3 En wierp hem in den afgrond, en sloot hem daarin, en verzegelde dien boven hem, opdat hij de volken niet meer verleiden zou, totdat de duizend jaren zouden geeindigd zijn. En daarna moet hij een kleinen tijd ontbonden worden. (Abyssos g12)
അപരം രസാതലേ തം നിക്ഷിപ്യ തദുപരി ദ്വാരം രുദ്ധ്വാ മുദ്രാങ്കിതവാൻ യസ്മാത് തദ് വർഷസഹസ്രം യാവത് സമ്പൂർണം ന ഭവേത് താവദ് ഭിന്നജാതീയാസ്തേന പുന ർന ഭ്രമിതവ്യാഃ| തതഃ പരമ് അൽപകാലാർഥം തസ്യ മോചനേന ഭവിതവ്യം| (Abyssos g12)
4 En ik zag tronen, en zij zaten op dezelve; en het oordeel werd hun gegeven; en ik zag de zielen dergenen, die onthoofd waren om de getuigenis van Jezus, en om het Woord Gods, en die het beest, en deszelfs beeld niet aangebeden hadden, en die het merkteken niet ontvangen hadden aan hun voorhoofd en aan hun hand; en zij leefden en heersten als koningen met Christus, de duizend jaren.
അനന്തരം മയാ സിംഹാസനാനി ദൃഷ്ടാനി തത്ര യേ ജനാ ഉപാവിശൻ തേഭ്യോ വിചാരഭാരോ ഽദീയത; അനന്തരം യീശോഃ സാക്ഷ്യസ്യ കാരണാദ് ഈശ്വരവാക്യസ്യ കാരണാച്ച യേഷാം ശിരശ്ഛേദനം കൃതം പശോസ്തദീയപ്രതിമായാ വാ പൂജാ യൈ ർന കൃതാ ഭാലേ കരേ വാ കലങ്കോ ഽപി ന ധൃതസ്തേഷാമ് ആത്മാനോ ഽപി മയാ ദൃഷ്ടാഃ, തേ പ്രാപ്തജീവനാസ്തദ്വർഷസഹസ്രം യാവത് ഖ്രീഷ്ടേന സാർദ്ധം രാജത്വമകുർവ്വൻ|
5 Maar de overigen der doden werden niet weder levend, totdat de duizend jaren geeindigd waren. Deze is de eerste opstanding.
കിന്ത്വവശിഷ്ടാ മൃതജനാസ്തസ്യ വർഷസഹസ്രസ്യ സമാപ്തേഃ പൂർവ്വം ജീവനം ന പ്രാപൻ|
6 Zalig en heilig is hij, die deel heeft in de eerste opstanding; over deze heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en Christus zijn, en zij zullen met Hem als koningen heersen duizend jaren.
ഏഷാ പ്രഥമോത്ഥിതിഃ| യഃ കശ്ചിത് പ്രഥമായാ ഉത്ഥിതേരംശീ സ ധന്യഃ പവിത്രശ്ച| തേഷു ദ്വിതീയമൃത്യോഃ കോ ഽപ്യധികാരോ നാസ്തി ത ഈശ്വരസ്യ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ച യാജകാ ഭവിഷ്യന്തി വർഷസഹസ്രം യാവത് തേന സഹ രാജത്വം കരിഷ്യന്തി ച|
7 En wanneer de duizend jaren zullen geeindigd zijn, zal de satanas uit zijn gevangenis ontbonden worden.
വർഷസഹസ്രേ സമാപ്തേ ശയതാനഃ സ്വകാരാതോ മോക്ഷ്യതേ|
8 En hij zal uitgaan om de volken te verleiden, die in de vier hoeken der aarde zijn, den Gog en den Magog, om hen te vergaderen tot den krijg; welker getal is als het zand aan de zee.
തതഃ സ പൃഥിവ്യാശ്ചതുർദിക്ഷു സ്ഥിതാൻ സർവ്വജാതീയാൻ വിശേഷതോ ജൂജാഖ്യാൻ മാജൂജാഖ്യാംശ്ച സാമുദ്രസികതാവദ് ബഹുസംഖ്യകാൻ ജനാൻ ഭ്രമയിത്വാ യുദ്ധാർഥം സംഗ്രഹീതും നിർഗമിഷ്യതി|
9 En zij zijn opgekomen op de breedte der aarde, en omringden de legerplaats der heiligen, en de geliefde stad; en er kwam vuur neder van God uit den hemel, en heeft hen verslonden.
തതസ്തേ മേദിന്യാഃ പ്രസ്ഥേനാഗത്യ പവിത്രലോകാനാം ദുർഗം പ്രിയതമാം നഗരീഞ്ച വേഷ്ടിതവന്തഃ കിന്ത്വീശ്വരേണ നിക്ഷിപ്തോ ഽഗ്നിരാകാശാത് പതിത്വാ താൻ ഖാദിതവാൻ|
10 En de duivel, die hen verleidde, werd geworpen in den poel des vuurs en sulfers, alwaar het beest en de valse profeet zijn; en zij zullen gepijnigd worden dag en nacht in alle eeuwigheid. (aiōn g165, Limnē Pyr g3041 g4442)
തേഷാം ഭ്രമയിതാ ച ശയതാനോ വഹ്നിഗന്ധകയോ ർഹ്രദേ ഽർഥതഃ പശു ർമിഥ്യാഭവിഷ്യദ്വാദീ ച യത്ര തിഷ്ഠതസ്തത്രൈവ നിക്ഷിപ്തഃ, തത്രാനന്തകാലം യാവത് തേ ദിവാനിശം യാതനാം ഭോക്ഷ്യന്തേ| (aiōn g165, Limnē Pyr g3041 g4442)
11 En ik zag een groten witten troon, en Dengene, Die daarop zat, van Wiens aangezicht de aarde en de hemel wegvloden, en geen plaats is voor die gevonden.
തതഃ ശുക്ലമ് ഏകം മഹാസിംഹാസനം മയാ ദൃഷ്ടം തദുപവിഷ്ടോ ഽപി ദൃഷ്ടസ്തസ്യ വദനാന്തികാദ് ഭൂനഭോമണ്ഡലേ പലായേതാം പുനസ്താഭ്യാം സ്ഥാനം ന ലബ്ധം|
12 En ik zag de doden, klein en groot, staande voor God; en de boeken werden geopend; en een ander boek werd geopend, dat des levens is; en de doden werden geoordeeld uit hetgeen in de boeken geschreven was, naar hun werken.
അപരം ക്ഷുദ്രാ മഹാന്തശ്ച സർവ്വേ മൃതാ മയാ ദൃഷ്ടാഃ, തേ സിംഹാസനസ്യാന്തികേ ഽതിഷ്ഠൻ ഗ്രന്ഥാശ്ച വ്യസ്തീര്യ്യന്ത ജീവനപുസ്തകാഖ്യമ് അപരമ് ഏകം പുസ്തകമപി വിസ്തീർണം| തത്ര ഗ്രന്ഥേഷു യദ്യത് ലിഖിതം തസ്മാത് മൃതാനാമ് ഏകൈകസ്യ സ്വക്രിയാനുയായീ വിചാരഃ കൃതഃ|
13 En de zee gaf de doden, die in haar waren; en de dood en de hel gaven de doden, die in hen waren; en zij werden geoordeeld, een iegelijk naar hun werken. (Hadēs g86)
തദാനീം സമുദ്രേണ സ്വാന്തരസ്ഥാ മൃതജനാഃ സമർപിതാഃ, മൃത്യുപരലോകാഭ്യാമപി സ്വാന്തരസ്ഥാ മൃതജനാഃ സർമിപതാഃ, തേഷാഞ്ചൈകൈകസ്യ സ്വക്രിയാനുയായീ വിചാരഃ കൃതഃ| (Hadēs g86)
14 En de dood en de hel werden geworpen in den poel des vuurs; dit is de tweede dood. (Hadēs g86, Limnē Pyr g3041 g4442)
അപരം മൃത്യുപരലോകൗ വഹ്നിഹ്രദേ നിക്ഷിപ്തൗ, ഏഷ ഏവ ദ്വിതീയോ മൃത്യുഃ| (Hadēs g86, Limnē Pyr g3041 g4442)
15 En zo iemand niet gevonden werd geschreven in het boek des levens, die werd geworpen in den poel des vuurs. (Limnē Pyr g3041 g4442)
യസ്യ കസ്യചിത് നാമ ജീവനപുസ്തകേ ലിഖിതം നാവിദ്യത സ ഏവ തസ്മിൻ വഹ്നിഹ്രദേ ന്യക്ഷിപ്യത| (Limnē Pyr g3041 g4442)

< Openbaring 20 >