Psalmen 95

1 Komt, laat ons den HEERE vrolijk zingen; laat ons juichen den Rotssteen onzes heils.

Kommet, laßt uns Jehovah lobpreisen, lasset uns aufjauchzen dem Felsen unseres Heils.

2 Laat ons Zijn aangezicht tegemoet gaan met lof; laat ons Hem juichen met psalmen.

Laßt uns mit Bekennen vor Sein Angesicht kommen, laßt uns Ihm aufjauchzen mit Psalmen.

3 Want de HEERE is een groot God; ja, een groot Koning boven alle goden;

Denn ein großer Gott ist Jehovah, und ein großer König über alle Götter.

4 In Wiens hand de diepste plaatsen der aarde zijn, en de hoogten der bergen zijn Zijne;

In Dessen Hand sind der Erde Ergründungen, und Dessen sind der Berge Kräfte.

5 Wiens ook de zee is, want Hij heeft ze gemaakt; en Zijn handen hebben het droge geformeerd.

Dessen ist das Meer und Er hat es gemacht, und das Trockene, das Seine Hände bildeten.

6 Komt, laat ons aanbidden en nederbukken; laat ons knielen voor den HEERE, Die ons gemaakt heeft.

Kommt, laßt uns anbeten und uns beugen und knien vor Jehovah, Der uns gemacht.

7 Want Hij is onze God, en wij zijn het volk Zijner weide, en de schapen Zijner hand. Heden, zo gij Zijn stem hoort,

Denn Er ist unser Gott und wir sind Seiner Weide Volk, und die Schafe Seiner Hand, diesen Tag, wenn ihr auf Seine Stimme hört,

8 Verhardt uw hart niet, gelijk te Meriba, gelijk ten dage van Massa in de woestijn;

Verhärtet nicht euer Herz, wie in Meribah, wie am Tage Massahs in der Wüste;

9 Waar Mij uw vaders verzochten, Mij beproefden, ook Mijn werk zagen.

Wo eure Väter Mich versuchten, Mich prüften, auch Mein Werk sahen.

10 Veertig jaren heb Ik verdriet gehad aan dit geslacht, en heb gezegd: Zij zijn een volk, dwalende van hart, en zij kennen Mijn wegen niet.

Vierzig Jahre hatte Ich Verdruß an dem Geschlecht, und Ich sprach: Es ist ein Volk, das irren Herzens ist, und sie erkennen Meine Wege nicht.

11 Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Zo zij in Mijn rust zullen ingaan!

Denen Ich in Meinem Zorn schwur: Sie sollen nicht eingehen zu Meiner Ruhe.