Psalmen 80
1 Voor den opperzangmeester, op Schoschannim; een getuigenis, een psalm van Asaf. O Herder Israels! neem ter ore, Die Jozef als schapen leiddet; Die tussen de cherubim zit, verschijn blinkende.
För sångmästaren, efter »Liljor»; ett vittnesbörd; av Asaf; en psalm.
2 Wek Uw macht op voor het aangezicht van Efraim, en Benjamin, en Manasse, en kom tot onze verlossing.
Lyssna, du Israels herde, du som leder Josef såsom din hjord; du som tronar på keruberna, träd fram i glans.
3 O God! breng ons weder, en laat Uw aanschijn lichten, zo zullen wij verlost worden.
Låt din makt vakna upp till att gå framför Efraim och Benjamin och Manasse, och kom till vår frälsning.
4 O HEERE, God der heirscharen! hoe lang zult Gij roken tegen het gebed Uws volks?
Gud, upprätta oss, och låt ditt ansikte lysa, så att vi varda frälsta.
5 Gij spijst hen met tranenbrood, en drenkt hen met tranen uit een drieling.
HERRE Gud Sebaot, huru länge skall du vredgas vid ditt folks bön?
6 Gij hebt ons onzen naburen tot een twist gesteld, en onze vijanden spotten onder zich.
Du har låtit dem äta tårebröd och givit dem tårar att dricka i fullt mått.
7 O God der heirscharen! breng ons weder, en laat Uw aangezicht lichten; zo zullen wij verlost worden.
Du gör oss till ett trätoämne för våra grannar, och våra fiender bespotta oss.
8 Gij hebt een wijnstok uit Egypte overgebracht, hebt de heidenen verdreven, en hebt denzelven geplant;
Gud Sebaot, upprätta oss, och låt ditt ansikte lysa, så att vi varda frälsta.
9 Gij hebt de plaats voor hem bereid, en zijn wortelen doen inwortelen, zodat hij het land vervuld heeft.
Ett vinträd flyttade du från Egypten, du förjagade hedningarna och planterade det.
10 De bergen zijn met zijn schaduw bedekt geweest, en zijn ranken waren als cederbomen Gods.
Du röjde rum för det, och det slog rötter och uppfyllde landet.
11 Hij schoot zijn ranken uit tot aan de zee, en zijn scheuten tot aan de rivier.
Bergen blevo betäckta av dess skugga och Guds cedrar av dess rankor;
12 Waarom hebt Gij zijn muren doorgebroken, zodat allen, die den weg voorbijgaan, hem plukken?
det utbredde sina revor ända till havet och sina telningar intill floden.
13 Het zwijn uit het woud heeft hem uitgewroet, en het wild des velds heeft hem afgeweid.
Varför har du då brutit ned dess hägnad, så att alla vägfarande riva till sig därav?
14 O God der heirscharen! keer toch weder; aanschouw uit den hemel, en zie, en bezoek dezen wijnstok,
Vildsvinet från skogen frossar därpå, och djuren på marken äta därav.
15 En den stam, dien Uw rechterhand geplant heeft, en dat om den zoon, dien Gij U gesterkt hebt!
Gud Sebaot, vänd åter, skåda ned från himmelen och se härtill, och låt dig vårda om detta vinträd.
16 Hij is met vuur verbrand; hij is afgehouwen; zij komen om van het schelden Uws aangezichts.
Skydda trädet som din högra hand har planterat, och den son som du har fostrat åt dig.
17 Uw hand zij over den man Uwer rechterhand, over des mensen zoon, dien Gij U gesterkt hebt.
Det är förbränt av eld och kringhugget; för ditt ansiktes näpst förgås de.
18 Zo zullen wij van U niet terugkeren; behoud ons in het leven, zo zullen wij Uw Naam aanroepen.
Håll din hand över din högra hands man, över den människoson som du har fostrat åt dig.
19 O HEERE, God der heirscharen! breng ons weder; laat Uw aanschijn lichten, zo zullen wij verlost worden.
Då skola vi icke vika ifrån dig; behåll oss vid liv, så skola vi åkalla ditt namn. HERRE Gud Sebaot, upprätta oss; låt ditt ansikte lysa, så att vi varda frälsta.
