Psalmen 78

1 Een onderwijzing van Asaf. O mijn volk! neem mijn leer ter oren; neigt ulieder oor tot de redenen mijns monds.

Oktató dal. Ászáftól. Figyelj, népem, tanomra, hajtsátok fületek szájam beszédjeire!

2 Ik zal mijn mond opendoen met spreuken; ik zal verborgenheden overvloediglijk uitstorten, van ouds her;

Hadd nyitom meg példázattal szájamat, bugyogtatok rejtvényeket a hajdankorból.

3 Die wij gehoord hebben en weten ze, en onze vaders ons verteld hebben.

Miket hallottunk és megtudtuk és őseink elbeszélték nekünk:

4 Wij zullen het niet verbergen voor hun kinderen, voor het navolgende geslacht, vertellende de loffelijkheden des HEEREN, en Zijn sterkheid, en Zijn wonderen, die Hij gedaan heeft.

nem titkoljuk el fiaiktól, az utóbbi nemzedéknek elbeszélve az Örökkévaló dicséreteit, hatalmát s csodás tetteit, melyeket mívelt.

5 Want Hij heeft een getuigenis opgericht in Jakob, en een wet gesteld in Israel; die Hij onzen vaderen geboden heeft, dat zij ze hun kinderen zouden bekend maken;

Fölállított bizonyságot Jákóbban, tant helyezett el Izraélben, melyeket megparancsolt őseinknek, hogy azokat tudassák fiaikkal;

6 Opdat het navolgende geslacht die weten zou, de kinderen, die geboren zouden worden; en zouden opstaan, en vertellen ze hun kinderen;

azért, hogy tudja az utóbbi nemzedék, a születendő fiak, keljenek föl és beszéljék el az ő fiaiknak:

7 En dat zij hun hoop op God zouden stellen, en Gods daden niet vergeten, maar Zijn geboden bewaren;

hogy Istenbe vessék bizalmukat, s ne felejtsék el Isten cselekedeteit és parancsolatait óvják meg,

8 En dat zij niet zouden worden gelijk hun vaders, een wederhorig en wederspannig geslacht; een geslacht, dat zijn hart niet richtte, en welks geest niet getrouw was met God.

s ne legyenek mint őseik, makacskodó és engedetlen nemzedék, nemzedék, mely nem szilárdította szívét, s Istenhez nem volt hűséges a lelke.

9 (De kinderen van Efraim, gewapende boogschutters, keerden om ten dage des strijds.)

Efraim fiai, fegyverkezett íjászok, megfordultak a harcznak napján.

10 Zij hielden Gods verbond niet, en weigerden te wandelen in Zijn wet.

Nem őrizték Isten szövetségét és vonakodtak tana szerint járni;

11 En zij vergaten Zijn daden, en Zijn wonderen, die Hij hun had doen zien.

elfelejtették cselekményeit és csodatotteit, melyeket láttatott velük.

12 Voor hun vaderen had Hij wonder gedaan, in Egypteland, in het veld van Zoan.

Őseik előtt tett csodát Egyiptom országában, Czóan mezején.

13 Hij kliefde de zee, en deed er hen doorgaan; en de wateren deed Hij staan als een hoop.

Meghasította a tengert a átvonultatta őket, s megállította gátképpen a vizeket.

14 En Hij leidde hen des daags met een wolk, en den gansen nacht met een licht des vuurs.

Vezette őket felhővel nappal, s egész éjjel tűz fényével.

15 Hij kliefde de rotsstenen in de woestijn, en drenkte hen overvloedig, als uit afgronden.

Sziklákat hasított a pusztában, s itatta bőven mint mélységekből;

16 Want Hij bracht stromen voort uit de steenrots, en deed de wateren afdalen als rivieren.

fakasztott folyó vizeket a szirtből, s aláeresztett folyamokként vizeket.

17 Nog voeren zij wijders voort tegen Hem te zondigen, verbitterende den Allerhoogste in de dorre wildernis.

De még tovább is vétkeztek ellene, engedetlenkedve a Legfelső iránt a sivatagban.

18 En zij verzochten God in hun hart, begerende spijs naar hun lust.

Megkísértették Istent szivükben, eledelt kérvén vágyuknak.

19 En zij spraken tegen God, zij zeiden: Zou God een tafel kunnen toerichten in de woestijn?

Isten ellen beszéltek, mondták: Bír-e Isten asztalt teríteni a pusztában?

20 Ziet, Hij heeft den rotssteen geslagen, dat er wateren uitvloeiden, en beken overvloediglijk uitbraken, zou Hij ook brood kunnen geven? Zou Hij Zijn volke vlees toebereiden?

Lám, ráütött a sziklára és vizek folytak és patakok ömlöttek: kenyeret is bír-e adni, avagy húst készíthet-e népének?

21 Daarom hoorde de HEERE, en werd verbolgen; en een vuur werd ontstoken tegen Jakob, en toorn ging ook op tegen Israel;

Azért, meghallván az Örökkévaló, fölgerjedt, és tűz gyuladt ki Jákób ellen s harag is szállt föl Izraél ellen;

22 Omdat zij in God niet geloofden, en op Zijn heil niet vertrouwden.

mert nem hittek Istenben és nem bíztak segítségében.

23 Daar Hij den wolken van boven gebood, en de deuren des hemels opende;

Megparancsolta tehát a felhőknek fölül és az ég ajtóit megnyitotta,

24 En regende op hen het Man om te eten, en gaf hun hemels koren.

hullatott rájuk mannát, hogy egyenek, égi gabonát adott nekik;

25 Een iegelijk at het brood der Machtigen; Hij zond hun teerkost tot verzadiging.

menybeliek kenyerét ette az ember, eleséget küldött nekik jóllakásra.

26 Hij dreef den oostenwind voort in den hemel, en voerde den zuidenwind aan door Zijn sterkte;

Keleti szelet indított az égen és hajtotta erejével a déli szelet;

27 En regende op hen vlees als stof, en gevleugeld gevogelte als zand der zeeen;

hullatott rájuk húst, mint a por, s mint a tengerek fövenye, szárnyas madarat;

28 En deed het vallen in het midden zijns legers, rondom zijn woningen.

leesni engedte tábora közepébe, az ő hajlékai körül.

29 Toen aten zij, en werden zeer zat; zodat Hij hun hun lust toebracht.

Ettek és jóllaktak nagyon és a mire vágyódtak, elhozta nekik.

30 Zij waren nog niet vervreemd van hun lust; hun spijs was nog in hun mond,

El sem álltak vágyuktól, még szájukban volt ételük,

31 Als Gods toorn tegen hen opging, dat Hij van hun vetsten doodde, en de uitgelezenen van Israel nedervelde.

és Isten haragja ellenük fölszállt, öldökölt kövéreik közt és Izraél ifjait legörnyesztette.

32 Boven dit alles zondigden zij nog, en geloofden niet, door Zijn wonderen.

Mindamellett még vétkeztek és nem hittek csodatetteiben;

33 Dies deed Hij hun dagen vergaan in ijdelheid, en hun jaren in verschrikking.

így hiábavalóságban fogyatta el napjaikat és esztendeiket rémületben.

34 Als Hij hen doodde, zo vraagden zij naar Hem, en keerden weder, en zochten God vroeg;

Ha ölte őket, keresték őt és újra fölkeresték Istent,

35 En gedachten, dat God hun Rotssteen was, en God, de Allerhoogste, hun Verlosser.

megemlékeztek, hogy Isten a sziklájuk s a legfelső Isten a megváltójuk.

36 En zij vleiden Hem met hun mond, en logen Hem met hun tong.

És hitegették őt szájukkal, és nyelvükkel hazudtak neki;

37 Want hun hart was niet recht met Hem, en zij waren niet getrouw in Zijn verbond.

de szivük nem volt szilárd iránta s nem voltak hűségesek szövetségében.

38 Doch Hij, barmhartig zijnde, verzoende de ongerechtigheid, en verdierf hen niet; maar wendde dikwijls Zijn toorn af, en wekte Zijn ganse grimmigheid niet op.

De ő irgalmas, megbocsát bűnt és nem pusztít, sokszorta elfordítja haragját és nem ébreszti föl egész hevét.

39 En Hij dacht, dat zij vlees waren, een wind, die henengaat en niet wederkeert.

Megemlékezett, hogy bús ők; lehellet, mely elszáll és meg nem tér.

40 Hoe dikwijls verbitterden zij Hem in de woestijn, deden Hem smart aan in de wildernis!

Hányszor engedetlenkedtek iránta a pusztában, búsították a sivatagban!

41 Want zij kwamen alweder, en verzochten God, en stelden den Heilige Israels een perk.

Újra megkísértették Istent és Izraél szentjét felbőszítették,

42 Zij dachten niet aan Zijn hand, aan den dag, toen Hij hen van den wederpartijder verloste;

nem emlékeztek meg kezéről, a napról, melyen kiváltotta őket a szorongatótól,

43 Hoe Hij Zijn tekenen stelde in Egypte, en Zijn wonderheden in het veld van Zoan;

hogy Egyiptomban tette jeleit és csodáit Czóan mezején.

44 En hun vloeden in bloed veranderde, en hun stromen, opdat zij niet zouden drinken.

Vérré változtatta folyamaikat, hogy nem ihatták folyóvizeiket.

45 Hij zond een vermenging van ongedierte onder hen, dat hen verteerde, en vorsen, die hen verdierven.

Bocsátott rájuk gyülevész vadat és az emésztette őket, békát és az pusztította őket.

46 En Hij gaf hun gewas den kruidworm, en hun arbeid den sprinkhaan.

A tücsöknek adta át termésüket és szerzeményüket a sáskának.

47 Hij doodde hun wijnstok door den hagel, en hun wilde vijgebomen door vurigen hagelsteen.

Megölte jégesővel szőlőjüket, s vadfügefáikat jeges kővel.

48 Ook gaf Hij hun vee den hagel over, en hun beesten aan de vurige kolen.

Átszolgáltatta a jégesőnek a barmukat és jószágukat a villámoknak.

49 Hij zond onder hen de hittigheid Zijns toorns, verbolgenheid, en verstoordheid, en benauwdheid, met uitzending der boden van veel kwaads.

Bocsátotta rájuk föllobbant haragját: felindulást, haragvást és szorongatást, vészangyalok csapatját.

50 Hij woog een pad voor Zijn toorn; Hij onttrok hun ziel niet van den dood; en hun gedierte gaf Hij aan de pestilentie over.

Ösvényt egyengetett haragjának, nem vonta meg a haláltól lelküket és éltüket kiszolgáltatta a dögvésznek;

51 En Hij sloeg al het eerstgeborene in Egypte, het beginsel der krachten in de tenten van Cham.

megvert minden elsőszülöttet Egyiptomban, erők zsengéjét Chám sátraiban.

52 En Hij voerde Zijn volk als schapen, en leidde hen, als een kudde, in de woestijn.

Elindította népét mint a juhokat és vezérelte mint a nyájat a pusztában;

53 Ja, Hij leidde hen zeker, zodat zij niet vreesden; want de zee had hun vijanden overdekt.

vezette őket bizton és nem rettegtek, ellenségeiket pedig elborította a tenger.

54 En Hij bracht hen tot de landpale Zijner heiligheid, tot dezen berg, dien Zijn rechterhand verkregen heeft.

Elvitte őket szent határába, a hegyhez, melyet jobbja szerzett.

55 En Hij verdreef voor hun aangezicht de heidenen, en deed hen vallen in het snoer hunner erfenis, en deed de stammen Israels in hun tenten wonen.

Kiűzött előlük nemzeteket, juttatta azokat kiosztott birtokul és lakoztatta sátraikban Izraél törzseit.

56 Maar zij verzochten en verbitterden God, den Allerhoogste, en onderhielden Zijn getuigenissen niet.

De megkísértették és engedetlenkedtek Isten a Legfelső, iránt és bízonyságaít nem őrizték meg.

57 En zij weken terug, en handelden trouwelooslijk, gelijk hun vaders; zij zijn omgekeerd, als een bedriegelijke boog.

Eltértek és hűtelenkedtek, mint őseik, megfordultak, mint a csalfa íj.

58 En zij verwekten Hem tot toorn door hun hoogten, en verwekten Hem tot ijver door hun gesneden beelden.

Bosszantották magaslataikkal és faragott képeikkel ingerelték.

59 God hoorde het en werd verbolgen, en versmaadde Israel zeer.

Hallotta Isten és fölháborodott és megvetette nagyon Izraélt.

60 Dies verliet Hij den tabernakel te Silo, de tent, die Hij tot een woning gesteld had onder de mensen.

Ott hagyta Síló hajlékát, a sátrat, ahol emberek közt lakozott.

61 En Hij gaf Zijn sterkte in de gevangenis, en Zijn heerlijkheid in de hand des wederpartijders.

Fogságra adta hatalmát, és dicsőségét szorongatónak a kezébe.

62 En Hij leverde Zijn volk over ten zwaarde, en werd verbolgen tegen Zijn erfenis.

Átszolgáltatta népét a kardnak és fölháborodott birtoka ellen.

63 Het vuur verteerde hun jongelingen, en hun jonge dochters werden niet geprezen.

Ifjait tűz emésztette, hajadonai pedig nászéneket nem értek.

64 Hun priesters vielen door het zwaard, en hun weduwen weenden niet.

Papjai a kard által estek el, és özvegyei nem siratták.

65 Toen ontwaakte de Heere, als een slapende, als een held, die juicht van den wijn.

Ekkor fölébredt mint alvó az Úr, mint vitéz, ki felujjong bortól;

66 En Hij sloeg Zijn wederpartijders aan het achterste; Hij deed hun eeuwige smaadheid aan.

s megverte szorongatóit, s meghátráltak; örök gyalázatot juttatott nekik.

67 Doch Hij verwierp de tent van Jozef, en den stam van Efraim verkoos Hij niet.

De megvetette József sátrát s Efraim törzsét nem választotta;

68 Maar Hij verkoos den stam van Juda, den berg Sion, dien Hij liefhad.

hanem kiválasztotta Jehúda törzsét, Czión hegyét, melyet megszeretett.

69 En Hij bouwde Zijn heiligdom als hoogten, als de aarde, die Hij gegrond heeft in eeuwigheid.

És fölépítette, mint a magas eget, szentélyét, mint a földet, melyet örökre megalapított.

70 En Hij verkoos Zijn knecht David, en nam hem van de schaapskooien;

S megválasztotta szolgáját Dávidot s elvette őt a juhok aklai mellől;

71 Van achter de zogende schapen deed Hij hem komen, om te weiden Jakob, Zijn volk, en Israel, Zijn erfenis.

szoptatós juhok mögől hozta el őt, hogy legeltesse népét Jákóbot és Izraélt, az ő birtokát;

72 Ook heeft hij hen geweid naar de oprechtheid zijns harten, en heeft hen geleid met een zeer verstandig beleid zijner handen.

legeltette is őket szívének gáncstalansága szerint, s kezei értelmességével vezette őket.