Psalmen 73
1 Een psalm van Asaf. Immers is God Israel goed, dengenen, die rein van harte zijn.
Да, бун есте Думнезеу ку Исраел, ку чей ку инима куратэ!
2 Maar mij aangaande, mijn voeten waren bijna uitgeweken; mijn treden waren bijkans uitgeschoten.
Тотушь ера сэ ми се ындоае пичорул ши ерау сэ-мь алунече паший!
3 Want ik was nijdig op de dwazen, ziende der goddelozen vrede.
Кэч мэ уйтам ку жинд ла чей несокотиць кынд ведям феричиря челор рэй.
4 Want er zijn geen banden tot hun dood toe, en hun kracht is fris.
Ынтр-адевэр, нимик ну-й тулбурэ пынэ ла моарте ши трупул ле есте ынкэркат де грэсиме.
5 Zij zijn niet in de moeite als andere mensen, en worden met andere mensen niet geplaagd.
Н-ау парте де суферинцеле оменешть ши ну сунт ловиць ка чейлалць оамень.
6 Daarom omringt hen de hovaardij als een keten; het geweld bedekt hen als een gewaad.
Де ачея мындрия ле служеште ка салбэ ши асуприря есте хайна каре-й ынвелеште.
7 Hun ogen puilen uit van vet; zij gaan de inbeeldingen des harten te boven.
Ли се булбукэ окий де грэсиме ши ау май мулт декыт ле-ар дори инима.
8 Zij mergelen de lieden uit, en spreken boselijk van verdrukking; zij spreken uit de hoogte.
Рыд ши ворбеск ку рэутате де асуприре: ворбеск де сус,
9 Zij zetten hun mond tegen den hemel, en hun tong wandelt op de aarde.
ышь ыналцэ гура пынэ ла черурь ши лимба ле кутреерэ пэмынтул.
10 Daarom keert zich Zijn volk hiertoe, als hun wateren eens vollen bekers worden uitgedrukt,
Де ачея аляргэ лумя ла ей, ынгите апэ дин плин
11 Dat zij zeggen: Hoe zou het God weten, en zou er wetenschap zijn bij den Allerhoogste?
ши зиче: „Че ар путя сэ штие Думнезеу ши че ар путя сэ куноаскэ Чел Пряыналт?”
12 Ziet, dezen zijn goddeloos; nochtans hebben zij rust in de wereld; zij vermenigvuldigen het vermogen.
Аша сунт чей рэй: тотдяуна феричиць ши ышь мэреск богэцииле.
13 Immers heb ik tevergeefs mijn hart gezuiverd, en mijn handen in onschuld gewassen.
Деӂяба дар мь-ам курэцит еу инима ши мь-ам спэлат мыниле ын невиновэцие,
14 Dewijl ik den gansen dag geplaagd ben, en mijn straffing is er alle morgens.
кэч ын фиекаре зи сунт ловит ши ын тоате диминециле сунт педепсит.
15 Indien ik zou zeggen: Ik zal ook alzo spreken; ziet, zo zou ik trouweloos zijn aan het geslacht Uwer kinderen.
Дакэ аш зиче: „Вряу сэ ворбеск ка ей”, ятэ кэ н-аш фи крединчос нямулуй копиилор Тэй.
16 Nochtans heb ik gedacht om dit te mogen verstaan; maar het was moeite in mijn ogen;
М-ам гындит ла ачесте лукрурь ка сэ ле причеп, дар задарникэ мь-а фост труда,
17 Totdat ik in Gods heiligdommen inging, en op hun einde merkte.
пынэ че ам интрат ын Сфынтул Локаш ал луй Думнезеу ши ам луат сяма ла соарта де ла урмэ а челор рэй.
18 Immers zet Gij hen op gladde plaatsen; Gij doet hen vallen in verwoestingen.
Да, Ту-й пуй ын локурь алунекоасе ши-й арунчь ын прэпэд.
19 Hoe worden zij als in een ogenblik tot verwoesting, nemen een einde, worden te niet van verschrikkingen!
Кум сунт нимичиць ынтр-о клипэ! Сунт пердуць, прэпэдиць принтр-ун сфыршит нэпрасник.
20 Als een droom na het ontwaken! Als Gij opwaakt, o Heere, dan zult Gij hun beeld verachten.
Ка ун вис ла дештептаре, аша ле лепезь кипул, Доамне, ла дештептаря Та!
21 Als mijn hart opgezwollen was, en ik in mijn nieren geprikkeld werd,
Кынд ми се амэра инима ши мэ симцям стрэпунс ын мэрунтае,
22 Toen was ik onvernuftig, en wist niets; ik was een groot beest bij U.
ерам прост ши фэрэ жудекатэ, ерам ка ун добиток ынаинтя Та.
23 Ik zal dan geduriglijk bij U zijn; Gij hebt mijn rechterhand gevat;
Ынсэ еу сунт тотдяуна ку Тине, Ту м-ай апукат де мына дряптэ;
24 Gij zult mij leiden door Uw raad; en daarna zult Gij mij in heerlijkheid opnemen.
мэ вей кэлэузи ку сфатул Тэу, апой мэ вей прими ын славэ.
25 Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Пе чине алтул ам еу ын чер афарэ де Тине? Ши пе пэмынт ну-мь гэсеск плэчеря ын нимень декыт ын Тине.
26 Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Карня ши инима пот сэ ми се прэпэдяскэ, фииндкэ Думнезеу ва фи пуруря стынка инимий меле ши партя мя де моштенире.
27 Want ziet, die verre van U zijn, zullen vergaan; Gij roeit uit, al wie van U afhoereert.
Кэч ятэ кэ чей че се депэртязэ де Тине пер; Ту нимичешть пе тоць чей че-Ць сунт некрединчошь.
28 Maar mij aangaande, het is mij goed nabij God te wezen; ik zet mijn betrouwen op den Heere HEERE, om al Uw werken te vertellen.
Кыт пентру мине, феричиря мя есте сэ мэ апропий де Думнезеу: пе Домнул Думнезеу Ыл фак локул меу де адэпост, ка сэ повестеск тоате лукрэриле Тале.
