Psalmen 69
1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op Schoschannim. Verlos mij, o God! want de wateren zijn gekomen tot aan de ziel.
| למנצח על-שושנים לדוד ב הושיעני אלהים-- כי באו מים עד-נפש |
2 Ik ben gezonken in grondeloze modder, waar men niet kan staan; ik ben gekomen in de diepten der wateren, en de vloed overstroomt mij.
| טבעתי ביון מצולה-- ואין מעמד באתי במעמקי-מים ושבלת שטפתני |
3 Ik ben vermoeid van mijn roepen, mijn keel is ontstoken, mijn ogen zijn bezweken, daar ik ben hopende op mijn God.
| יגעתי בקראי נחר גרוני כלו עיני--מיחל לאלהי |
4 Die mij zonder oorzaak haten, zijn meer dan de haren mijns hoofds; die mij zoeken te vernielen, die mij om valse oorzaken vijand zijn, zijn machtig geworden; wat ik niet geroofd heb, moet ik alsdan wedergeven.
| רבו משערות ראשי-- שנאי חנם עצמו מצמיתי איבי שקר-- אשר לא-גזלתי אז אשיב |
5 O God! Gij weet van mijn dwaasheid, en mijn schulden zijn voor U niet verborgen.
| אלהים--אתה ידעת לאולתי ואשמותי ממך לא-נכחדו |
6 Laat hen door mij niet beschaamd worden, die U verwachten, o Heere, HEERE der heirscharen, laat hen door mij niet te schande worden, die U zoeken, o God Israels!
| אל-יבשו בי קויך-- אדני יהוה צבאות אל-יכלמו בי מבקשיך-- אלהי ישראל |
7 Want om Uwentwil draag ik versmaadheid; schande heeft mijn aangezicht bedekt.
| כי-עליך נשאתי חרפה כסתה כלמה פני |
8 Ik ben mijn broederen vreemd geworden, en onbekend aan mijner moeders kinderen.
| מוזר הייתי לאחי ונכרי לבני אמי |
9 Want de ijver van Uw huis heeft mij verteerd; en de smaadheden dergenen, die U smaden, zijn op mij gevallen.
| כי-קנאת ביתך אכלתני וחרפות חורפיך נפלו עלי |
10 En ik heb geweend in het vasten mijner ziel; maar het is mij geworden tot allerlei smaad.
| ואבכה בצום נפשי ותהי לחרפות לי |
11 En ik heb een zak tot mijn kleed aangedaan; maar ik ben hun tot een spreekwoord geworden.
| ואתנה לבושי שק ואהי להם למשל |
12 Die in de poort zitten, klappen van mij; en ik ben een snarenspel dergenen, die sterken drank drinken.
| ישיחו בי ישבי שער ונגינות שותי שכר |
13 Maar mij aangaande, mijn gebed is tot U, o HEERE; er is een tijd des welbehagens, o God! door de grootheid Uwer goedertierenheid; verhoor mij door de getrouwheid Uws heils.
| ואני תפלתי-לך יהוה עת רצון-- אלהים ברב-חסדך ענני באמת ישעך |
14 Ruk mij uit het slijk, en laat mij niet verzinken; laat mij gered worden van mijn haters, en uit de diepten der wateren.
| הצילני מטיט ואל-אטבעה אנצלה משנאי וממעמקי מים |
15 Laat de watervloed mij niet overstromen, en laat de diepte mij niet verslinden; en laat den put zijn mond over mij niet toesluiten.
| אל-תשטפני שבלת מים-- ואל-תבלעני מצולה ואל-תאטר-עלי באר פיה |
16 Verhoor mij, o HEERE, want Uw goedertierenheid is goed; zie mij aan naar de grootheid Uwer barmhartigheden.
| ענני יהוה כי-טוב חסדך כרב רחמיך פנה אלי |
17 En verberg Uw aangezicht niet van Uw knecht, want mij is bange; haast U, verhoor mij.
| ואל-תסתר פניך מעבדך כי-צר-לי מהר ענני |
18 Nader tot mijn ziel, bevrijd ze; verlos mij om mijner vijanden wil.
| קרבה אל-נפשי גאלה למען איבי פדני |
19 Gij weet mijn versmaadheid, en mijn schaamte, en mijn schande; al mijn benauwers zijn voor U.
| אתה ידעת--חרפתי ובשתי וכלמתי נגדך כל-צוררי |
20 De versmaadheid heeft mijn hart gebroken, en ik ben zeer zwak; en ik heb gewacht naar medelijden, maar er is geen; en naar vertroosters, maar heb ze niet gevonden.
| חרפה שברה לבי-- ואנושה ואקוה לנוד ואין ולמנחמים ולא מצאתי |
21 Ja, zij hebben mij gal tot mijn spijs gegeven; en in mijn dorst hebben zij mij edik te drinken gegeven.
| ויתנו בברותי ראש ולצמאי ישקוני חמץ |
22 Hun tafel worde voor hun aangezicht tot een strik, en tot volle vergelding tot een valstrik.
| יהי-שלחנם לפניהם לפח ולשלומים למוקש |
23 Laat hun ogen duister worden, dat zij niet zien; en doe hun lenden gedurig waggelen.
| תחשכנה עיניהם מראות ומתניהם תמיד המעד |
24 Stort over hen Uw gramschap uit; en de hittigheid Uws toorns grijpe hen aan.
| שפך-עליהם זעמך וחרון אפך ישיגם |
25 Hun paleis zij verwoest; in hun tenten zij geen inwoner.
| תהי-טירתם נשמה באהליהם אל-יהי ישב |
26 Want zij vervolgen, dien Gij geslagen hebt; en maken een praat van de smart Uwer verwonden.
| כי-אתה אשר-הכית רדפו ואל-מכאוב חלליך יספרו |
27 Doe misdaad tot hun misdaad, en laat hen niet komen tot Uw gerechtigheid.
| תנה-עון על-עונם ואל-יבאו בצדקתך |
28 Laat hen uitgedelgd worden uit het boek des levens, en met de rechtvaardigen niet aangeschreven worden.
| ימחו מספר חיים ועם צדיקים אל-יכתבו |
29 Doch ik ben ellendig en in smart; Uw heil, o God! zette mij in een hoog vertrek.
| ואני עני וכואב ישועתך אלהים תשגבני |
30 Ik zal Gods Naam prijzen met gezang, en Hem met dankzegging grootmaken.
| אהללה שם-אלהים בשיר ואגדלנו בתודה |
31 En het zal den HEERE aangenamer zijn dan een os, of een gehoornde var, die de klauwen verdeelt.
| ותיטב ליהוה משור פר מקרן מפריס |
32 De zachtmoedigen, dit gezien hebbende, zullen zich verblijden; en gij, die God zoekt, ulieder hart zal leven.
| ראו ענוים ישמחו דרשי אלהים ויחי לבבכם |
33 Want de HEERE hoort de nooddruftigen, en Hij veracht Zijn gevangenen niet.
| כי-שמע אל-אביונים יהוה ואת-אסיריו לא בזה |
34 Dat Hem prijzen de hemel en de aarde, de zeeen, en al wat daarin wriemelt.
| יהללוהו שמים וארץ ימים וכל-רמש בם |
35 Want God zal Sion verlossen, en de steden van Juda bouwen; en aldaar zullen zij wonen, en haar erfelijk bezitten;
| כי אלהים יושיע ציון ויבנה ערי יהודה וישבו שם וירשוה |
36 En het zaad Zijner knechten zal haar beerven; en de liefhebbers Zijns Naams zullen daarin wonen.
| וזרע עבדיו ינחלוה ואהבי שמו ישכנו-בה |
