< Psalmen 67 >
1 Een psalm, een lied, voor den opperzangmeester, op de Neginoth. God zij ons genadig en zegene ons; Hij doe Zijn aanschijn aan ons lichten. (Sela)
Dura Buʼaa Faarfattootaatiif. Miʼa ribuutiin. Faarfannaa. Waaqni garaa nuuf laafu; nu haa eebbisus; fuula isaas nurratti haa ibsu;
2 Opdat men op de aarde Uw weg kenne, onder alle heidenen Uw heil.
kunis akka karaan kee lafa irratti, fayyisuun kee immoo saboota hundumaa biratti beekamuuf.
3 De volken zullen U, o God! loven; de volken, altemaal, zullen U loven.
Yaa Waaqayyo, saboonni si haa jajatan; saboonni hundii si haa jajatan.
4 De natien zullen zich verblijden en juichen, omdat Gij de volken zult richten in rechtmatigheid; en de natien op de aarde die zult Gij leiden. (Sela)
Ati waan qajeelummaadhaan namoota bulchituuf, saboota lafa irraas waan geggeessituuf, saboonni haa gammadanis; ililchaniis haa faarfatan.
5 De volken zullen U, o God! loven; de volken, altemaal, zullen U loven.
Yaa Waaqayyo, saboonni si haa jajatan; saboonni hundii si haa jajatan.
6 De aarde geeft haar gewas; God, onze God, zal ons zegenen.
Lafti midhaan kenniteerti; Waaqayyo Waaqni keenyas nu eebbiseera.
7 God zal ons zegenen; en alle einden der aarde zullen Hem vrezen.
Waaqni nu eebbiseera; handaarri lafaa hundi isa haa sodaatu.