Psalmen 67

1 Een psalm, een lied, voor den opperzangmeester, op de Neginoth. God zij ons genadig en zegene ons; Hij doe Zijn aanschijn aan ons lichten. (Sela)

Til Sangmesteren; med Strengeleg; en Psalme, en Sang.

2 Opdat men op de aarde Uw weg kenne, onder alle heidenen Uw heil.

Gud være os naadig og velsigne os; han lade sit Ansigt lyse for os (Sela)

3 De volken zullen U, o God! loven; de volken, altemaal, zullen U loven.

at man maa kende din Vej paa Jorden, din Frelse iblandt alle Hedninger!

4 De natien zullen zich verblijden en juichen, omdat Gij de volken zult richten in rechtmatigheid; en de natien op de aarde die zult Gij leiden. (Sela)

Dig skulle Folkestammerne prise, o Gud! dig skulle Folkestammerne prise alle tilsammen.

5 De volken zullen U, o God! loven; de volken, altemaal, zullen U loven.

Folkeslag skulle glæde sig og synge med Fryd; thi du dømmer Folkestammer med Ret, og Folkeslag paa Jorden dem fører du. (Sela)

6 De aarde geeft haar gewas; God, onze God, zal ons zegenen.

Dig skulle Folkestammerne prise, o Gud! dig skulle Folkestammerne prise alle tilsammen.

7 God zal ons zegenen; en alle einden der aarde zullen Hem vrezen.

Landet har givet sin Grøde; Gud, vor Gud, vil velsigne os. Gud vil velsigne os, og alle Jordens Grænser skulle frygte ham.