Psalmen 60
1 Een gouden kleinood van David tot lering, voor den opperzangmeester, op Schusan Eduth; Als hij gevochten had met de Syriers van Mesopotamie, en met de Syriers van Zoba; en Joab wederkwam, en de Edomieten sloeg in het Zoutdal, twaalf duizend. O God! Gij hadt ons verstoten, Gij hadt ons gescheurd, Gij zijt toornig geweest; keer weder tot ons.
Katoeng kruek zaehoikung hanah. David ih Miktam. Anih ih bungmu loe lokmaihaih sak ih Lili pawk. Patuk hanah, David mah phawh ih Saam laa. Aram Naharaim hoi Aram Zobah to misa a tuk moe, Joab amlaem pacoengah paloi khaw ohhaih ahmuen ah Edom kami sang, hathlai hnetto hum nathuem ih. Aw Sithaw, kaicae hae nang pahnawt sut boeh, kaicae nam hetsak phang boeh moe, palung na phui boeh; kaicae khaeah angqoi let ah!
2 Gij hebt het land geschud, Gij hebt het gespleten; genees zijn breuken, want het wankelt.
Long to nang huensak moe, na koihsak boeh; kakoinawk to pacong let ah, anghuen o khing vop.
3 Gij hebt Uw volk een harde zaak doen zien; Gij hebt ons gedrenkt met zwijmelwijn.
Nangmah ih kaminawk to karai hmuen na tongsak boeh; anghmanghaih misurtui to nang naeksak boeh.
4 Maar nu hebt Gij dengenen, die U vrezen, een banier gegeven, om die op te werpen, vanwege de waarheid. (Sela)
Loktang lok ah oh pongah, nang zithaih tawn kaminawk khaeah, payang han ih pazawkhaih kahni to na paek. (Selah)
5 Opdat Uw beminden zouden bevrijd worden; geef heil door Uw rechterhand, en verhoor ons.
Nang palung kaminawk loisak hanah, ka lok tahngai pae ah loe, na bantang ban hoiah pahlong ah.
6 God heeft gesproken in Zijn heiligdom; dies zal ik van vreugde opspringen; ik zal Sichem delen, en het dal van Sukkoth zal ik afmeten.
Sithaw loe angmah ih hmuen ciim hoiah lokthuih boeh pongah, kang hoe han, Shekem vangpui to ka taphraek moe, Sukkot azawn to ka tah han.
7 Gilead is mijn, en Manasse is mijn, en Efraim is de sterkte mijns hoofds; Juda is mijn wetgever.
Gilead loe kai ih ni, Manasseh doeh kai ih ni; Ephraim loe ka lu thacakhaih ah oh moe, Judah loe ka loihhaih ah oh.
8 Moab is mijn waspot; op Edom zal ik mijn schoen werpen! juich over mij, o gij Palestina!
Moab loe kam saehhaih sabae kathuk ah oh; Edom nuiah khokpanai ka vah han; Philistin prae nuiah pazawkhaih hoiah ka hangh han, tiah a thuih.
9 Wie zal mij voeren in een vaste stad? Wie zal mij leiden tot in Edom?
Mi mah maw kacak vangpui ah na caeh haih tih? Mi mah maw Edom ah na hoi tih?
10 Zult Gij het niet zijn, o God! Die ons verstoten hadt, en niet uittoogt, o God! met onze heirkrachten?
Aw Sithaw, kaicae pahnawt kami loe, nang na ai maw? Aw Sithaw, kaicae misatuh kaminawk hoi nawnto caehsak ai kami loe, nang na ai maw?
11 Geef Gij ons hulp uit de benauwdheid, want 's mensen heil is ijdelheid.
Kami abomhaih loe azom pui ah oh pongah, raihaih thung hoiah ka loih o thai hanah na bomh ah.
12 In God zullen wij kloeke daden doen, en Hij zal onze wederpartijders vertreden.
Sithaw rang hoiah ka pazawk o hanah, anih mah kaicae ih misanawk to khok hoiah atii pae tih.
