Psalmen 50
1 Een psalm van Asaf. De God der goden, de HEERE spreekt, en roept de aarde, van den opgang der zon tot aan haar ondergang.
Zabura ta Asaf. Maɗaukaki, Allah, Ubangiji, ya yi magana ya kuma kira duniya daga fitowar rana zuwa inda take fāɗuwa.
2 Uit Sion, de volkomenheid der schoonheid, verschijnt God blinkende.
Daga Sihiyona, cikakkiya a kyau, Allah na haskakawa.
3 Onze God zal komen en zal niet zwijgen; een vuur voor Zijn aangezicht zal verteren, en rondom Hem zal het zeer stormen.
Allahnmu yana zuwa ba kuwa zai yi shiru ba; wuta mai cinyewa a gabansa, babban hadari kuma ya kewaye shi.
4 Hij zal roepen tot den hemel van boven, en tot de aarde, om Zijn volk te richten.
Ya kira sammai da suke bisa, da duniya, don yă shari’anta mutanensa.
5 Verzamelt Mij Mijn gunstgenoten, die Mijn verbond maken met offerande!
“Ku tattara mini shafaffuna, waɗanda suka yi alkawari da ni ta wurin hadaya.”
6 En de hemelen verkondigen Zijn gerechtigheid; want God Zelf is Rechter. (Sela)
Sammai kuwa sun yi shelar adalcinsa gama Allah kansa alƙali ne. (Sela)
7 Hoort, Mijn volk! en Ik zal spreken; Israel! en Ik zal onder u betuigen; Ik, God, ben uw God.
“Ku ji, ya mutanena, zan kuwa yi magana, Ya Isra’ila, zan kuwa ba da shaida a kanku. Ni ne Allah, Allahnku.
8 Om uw offeranden zal Ik u niet straffen, want uw brandofferen zijn steeds voor Mij.
Ba na tsawata muku saboda hadayunku ko kuwa hadayunku na ƙonawa, waɗanda kuka taɓa kawo a gabana.
9 Ik zal uit uw huis geen var nemen, noch bokken uit uw kooien;
Ba na bukatan bijimi daga turkenku ko awaki daga garkunanku,
10 Want al het gedierte des wouds is Mijn, de beesten op duizend bergen.
gama kowace dabbar kurmi nawa ne, da kuma shanu a kan dubban tuddai.
11 Ik ken al het gevogelte der bergen, en het wild des velds is bij Mij.
Na san kowane tsuntsun da yake a duwatsu kuma halittun filaye nawa ne.
12 Zo Mij hongerde, Ik zou het u niet zeggen; want Mijn is de wereld en haar volheid.
Da a ce ina jin yunwa ai, ba sai na faɗa muku ba, gama duniyar nawa ne, da kome da yake cikinta.
13 Zou Ik stierenvlees eten, of bokkenbloed drinken?
Ina cin naman bijimai ne ko ina shan jinin awaki ne?
14 Offert Gode dank, en betaalt den Allerhoogste uw geloften.
“Ku miƙa hadayar godiya ga Allah, ku cika alkawuranku ga Mafi Ɗaukaka,
15 En roept Mij aan in den dag der benauwdheid; Ik zal er u uithelpen, en gij zult Mij eren.
ku kira gare ni a ranar wahala; zan cece ku, za ku kuwa girmama ni.”
16 Maar tot den goddeloze zegt God: Wat hebt gij Mijn inzettingen te vertellen, en neemt Mijn verbond in uw mond?
Amma ga mugaye, Allah ya ce, “Wace dama ce kuke da ita na haddace dokokina ko na yin maganar alkawarina a leɓunanku?
17 Dewijl gij de kastijding haat, en Mijn woorden achter u henenwerpt.
Kun ƙi umarnina kuka kuma zubar da kalmomina a bayanku
18 Indien gij een dief ziet, zo loopt gij met hem; en uw deel is met de overspelers.
Sa’ad da kuka ga ɓarawo, kukan haɗa kai da shi; kukan haɗa kai da mazinata.
19 Uw mond slaat gij in het kwade, en uw tong koppelt bedrog.
Kuna amfani da bakunanku don mugunta kuna kuma gyara harshenku don ruɗu.
20 Gij zit, gij spreekt tegen uw broeder; tegen den zoon uwer moeder geeft gij lastering uit.
Kuna ci gaba da magana a kan ɗan’uwanku ku kuma yi maganar ƙarya a kan ɗan mahaifinku.
21 Deze dingen doet gij, en Ik zwijg; gij meent, dat Ik te enenmale ben, gelijk gij; Ik zal u straffen, en zal het ordentelijk voor uw ogen stellen.
Kun yi waɗannan abubuwa na kuwa yi shiru; kun ɗauka gaba ɗaya ni kamar ku ne. Amma zan tsawata muku in kuma zarge ku a fuskarku.
22 Verstaat dit toch, gij godvergetenden! opdat Ik niet verscheure en niemand redde.
“Ku lura da wannan, ku da kuka manta da Allah, ko kuwa in yayyage ku kucu-kucu, ba kuma wanda zai cece ku.
23 Wie dankoffert, die zal Mij eren; en wie zijn weg wel aanstelt, dien zal Ik Gods heil doen zien.
Shi wanda ya miƙa hadayun godiya yakan girmama ni, ya kuma shirya hanya saboda in nuna masa ceton Allah.”
