Psalmen 49

1 Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach. Hoort dit, alle gij volken! neemt ter ore, alle inwoners der wereld,

Presten atención a esto, todos ustedes pueblos; deja que tus oídos escuchen esto, todos ustedes que viven en el mundo.

2 Zowel slechten als aanzienlijken, te zamen rijk en arm!

Alto y bajo juntos, los pobres y aquellos que tienen riqueza.

3 Mijn mond zal enkel wijsheid spreken, en de overdenking mijns harten zal vol verstand zijn.

De mi boca saldrán palabras de sabiduría; y de los pensamientos de mi corazón sabiduría.

4 Ik zal mijn oor neigen tot een spreuk; ik zal mijn verborgene rede openen op de harp.

Inclinaré al proverbio mi oído; y diré mi secreto al son del arpa.

5 Waarom zou ik vrezen in kwade dagen, als de ongerechtigen, die op de hielen zijn, mij omringen?

¿Por qué tengo miedo en los días del mal, cuando la maldad de los que maquinan contra mi. me rodeare?

6 Aangaande degenen, die op hun goed vertrouwen; en op de veelheid huns rijkdoms roemen;

Incluso de aquellos cuya confianza está en sus riquezas, y cuyos corazones se enaltecen por sus riquezas.

7 Niemand van hen zal zijn broeder immermeer kunnen verlossen; hij zal Gode zijn rantsoen niet kunnen geven;

En verdad, nadie puede recuperar su alma por un precio, ni darle a Dios el pago por sí mismo;

8 (Want de verlossing hunner ziel is te kostelijk, en zal in eeuwigheid ophouden);

(Porque toma un gran precio mantener su alma alejada de la muerte, y el hombre no puede dársela).

9 Dat hij ook voortaan geduriglijk zou leven, en de verderving niet zien.

Para que él tenga vida eterna, y nunca vea el inframundo.

10 Want hij ziet, dat de wijzen sterven, dat te zamen een dwaas en een onvernuftige omkomen, en hun goed anderen nalaten.

Porque él ve que los sabios llegan a su fin, y las personas necias e insensatas vienen a la destrucción juntas, dejando que su riqueza vaya a otros.

11 Hun binnenste gedachte is, dat hun huizen zullen zijn in eeuwigheid, hun woningen van geslacht tot geslacht; zij noemen de landen naar hun namen.

El lugar de los muertos es su casa para siempre, y su lugar de reposo por todas las generaciones; aquellos que vienen después de ellos dan sus nombres a sus tierras.

12 De mens nochtans, die in waarde is, blijft niet; hij wordt gelijk als de beesten, die vergaan.

Pero el hombre, como los animales, no continúa para siempre; él llega a su fin como las bestias.

13 Deze hun weg is een dwaasheid van hen; nochtans hebben hun nakomelingen een welbehagen in hun woorden. (Sela)

Este es el camino de los necios; su plata es para aquellos que vienen después de ellos, y sus hijos obtienen el placer de su oro. (Selah)

14 Men zet hen als schapen in het graf, de dood zal hen afweiden; en de oprechten zullen over hen heersen in dien morgenstond; en het graf zal hun gedaante verslijten, elk uit zijn woning. (Sheol h7585)

La muerte les dará su alimento como ovejas; el inframundo es su destino y descenderán a él; cuando llegue la mañana los buenos triunfarán sobre ellos; su carne es alimento para gusanos; su forma se desperdicia; el inframundo es su lugar de descanso para siempre. (Sheol h7585)

15 Maar God zal mijn ziel van het geweld des grafs verlossen, want Hij zal mij opnemen. (Sela) (Sheol h7585)

Pero Dios recuperará mi alma; porque él me sacará del poder de la muerte. (Selah) (Sheol h7585)

16 Vrees niet, wanneer een man rijk wordt, wanneer de eer van zijn huis groot wordt;

No tengas miedo cuando la riqueza viene a un hombre, y la gloria de su casa se incrementa;

17 Want hij zal in zijn sterven niet met al medenemen, zijn eer zal hem niet nadalen.

Porque a su muerte, él no se llevará nada; su gloria no bajará después de él.

18 Hoewel hij zijn ziel in zijn leven zegent, en zij u loven, omdat gij uzelven goed doet;

Aunque él pueda tener orgullo en su alma en su tiempo de vida, y los hombres le den alabanza cuando prospera.

19 Zo zal zij toch komen tot het geslacht harer vaderen; tot in eeuwigheid zullen zij het licht niet zien.

Él irá a la generación de sus padres; él no verá la luz otra vez.

20 De mens, die in waarde is, en geen verstand heeft, wordt gelijk als de beesten, die vergaan.

El hombre sin entendimiento. como los animales, no continúa para siempre; él llega a su fin como las bestias.