< Psalmen 47 >

1 Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach. Al gij volken, klapt in de hand; juicht Gode met een stem van vreugdegezang.
Dem Vorsänger. Von den Kindern Korahs. Ein Psalm. Klatscht in die Hände, ihr Völker alle! Jauchzet Gott mit fröhlichem Schall!
2 Want de HEERE, de Allerhoogste, is vreselijk, een groot Koning over de ganse aarde.
Denn der HERR, der Höchste, ist zu fürchten, ein großer König über die ganze Erde.
3 Hij brengt de volken onder ons, en de natien onder onze voeten.
Er wird die Völker unter uns zwingen und die Nationen unter unsre Füße.
4 Hij verkiest voor ons onze erfenis, de heerlijkheid van Jakob, dien Hij heeft liefgehad. (Sela)
Er wird uns unser Erbteil erwählen, den Stolz Jakobs, den er geliebt. (Pause)
5 God vaart op met gejuich, de HEERE met geklank der bazuin.
Gott ist aufgefahren mit Jauchzen, der HERR mit dem Schall der Posaune.
6 Psalmzingt Gode, psalmzingt! Psalmzingt onzen Koning, psalmzingt!
Lobsinget, lobsinget Gott! Lobsinget, lobsinget unserm König!
7 Want God is een Koning der ganse aarde; psalmzingt met een onderwijzing!
Denn Gott ist König der ganzen Erde; lobsinget andächtig!
8 God regeert over de heidenen; God zit op den troon Zijner heiligheid.
Gott herrscht über die Völker, Gott sitzt auf seinem heiligen Thron.
9 De edelen der volken zijn verzameld tot het volk van den God van Abraham; want de schilden der aarde zijn Godes. Hij is zeer verheven!
Die Edlen der Völker haben sich versammelt zum Volk des Gottes Abrahams; denn Gott gehören die Schilde der Erde; er ist sehr erhaben.

< Psalmen 47 >