Psalmen 44
1 Een onderwijzing, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach. O God! wij hebben het met onze oren gehoord, onze vaders hebben het ons verteld: Gij hebt een werk gewrocht in hun dagen, in de dagen van ouds.
En undervisning Korah barnas, till att föresjunga. Gud, vi hafve med våra öron hört, våre fäder hafva det förtäljt oss, hvad du i deras dagar gjort hafver fordom.
2 Gij hebt de heidenen met Uw hand uit de bezitting verdreven, maar henlieden geplant; Gij hebt de volken geplaagd, henlieden daarentegen doen voortschieten.
Du hafver med dine hand fördrifvit Hedningarna; men dem hafver du insatt. Du hafver förderfvat folken; men dem hafver du utvidgat.
3 Want zij hebben het land niet geerfd door hun zwaard, en hun arm heeft hun geen heil gegeven; maar Uw rechterhand, en Uw arm, en het licht Uws aangezichts, omdat Gij een welbehagen in hen hadt.
Ty de hafva icke intagit landet genom sitt svärd, och deras arm halp dem intet; utan din högra hand, din arm och ditt ansigtes ljus; ty du hade ett behag till dem.
4 Gij Zelf zijt mijn Koning, o God! gebied de verlossingen Jakobs.
Gud, du äst den samme min Konung, som Jacob hjelp tillsäger.
5 Door U zullen wij onze wederpartijders met hoornen stoten; in Uw Naam zullen wij vertreden, die tegen ons opstaan.
Igenom dig skole vi nederslå våra fiendar. I ditt Namn vilje vi undertrampa dem som sig emot oss sätta.
6 Want ik vertrouw niet op mijn boog, en mijn zwaard zal mij niet verlossen.
Ty Jag förlåter mig icke uppå min båga, och mitt svärd kan intet hjelpa mig;
7 Maar Gij verlost ons van onze wederpartijders, en Gij maakt onze haters beschaamd.
Utan du hjelper oss ifrå våra fiendar, och gör dem till skam, som hata oss.
8 In God roemen wij den gansen dag, en Uw Naam zullen wij loven in eeuwigheid. (Sela)
Vi vilje dagliga berömma oss af Gudi, och tacka dino Namne evinnerliga. (Sela)
9 Maar nu hebt Gij ons verstoten en te schande gemaakt, dewijl Gij met onze krijgsheiren niet uittrekt.
Hvi bortdrifver du då nu oss, och låter oss till skam varda; och drager icke ut i vårom här?
10 Gij doet ons achterwaarts keren van den wederpartijder; en onze haters beroven ons voor zich.
Du låter oss fly för våra fiendar, att de, som oss hata, skola beröfva oss.
11 Gij geeft ons over als schapen ter spijze, en Gij verstrooit ons onder de heidenen.
Du låter uppäta oss såsom får, och förströr oss ibland Hedningarna.
12 Gij verkoopt Uw volk om geen waardij; en Gij verhoogt hun prijs niet.
Du säljer ditt folk förgäfves, och tager der intet före.
13 Gij stelt ons onze naburen tot smaad, tot spot en schimp dengenen, die rondom ons zijn.
Du gör oss till smälek vårom grannom; till spott och hån dem som omkring oss äro.
14 Gij stelt ons tot een spreekwoord onder de heidenen, tot een hoofdschudding onder de volken.
Du gör oss till ett ordspråk ibland Hedningarna, och att folken rista hufvudet öfver oss.
15 Mijn schande is den gansen dag voor mij, en de schaamte mijns aangezichts bedekt mij;
Dagliga är min smälek för mig, och mitt ansigte är fullt med skam;
16 Om de stem des honers en des lasteraars, vanwege den vijand en den wraakgierige.
Att jag måste de försmädare och lastare höra, och fienderna och de hämndgiruga se.
17 Dit alles is ons overkomen, nochtans hebben wij U niet vergeten, noch valselijk gehandeld tegen Uw verbond.
Allt detta är öfver oss kommet, och vi hafve dock intet förgätit dig, eller otroliga i ditt förbund handlat.
18 Ons hart is niet achterwaarts gekeerd, noch onze gang geweken van Uw pad.
Vårt hjerta är icke affallet, eller vår gång viken ifrå din väg;
19 Hoewel Gij ons verpletterd hebt in een plaats der draken, en ons met een doodsschaduw bedekt hebt.
Att du så sönderslår oss ibland drakar, och öfvertäcker oss med mörker.
20 Zo wij den Naam onzes Gods hadden vergeten, en onze handen tot een vreemden God uitgebreid.
Om vi vår Guds Namn förgätit hade, och våra händer upplyft till en främmande Gud;
21 Zou God zulks niet onderzoeken? Want Hij weet de verborgenheden des harten.
Det kunde Gud väl finna. Nu känner han ju vår hjertans grund.
22 Maar om Uwentwil worden wij den gansen dag gedood; wij worden geacht als slachtschapen.
Ty vi varde ju dagliga för dina skull dräpne, och äro räknade såsom slagtefår.
23 Waak op, waarom zoudt Gij slapen, HEERE! Ontwaak, verstoot niet in eeuwigheid.
Uppväck dig, Herre; hvi sofver du? Vaka upp, och bortdrif oss icke med allo.
24 Waarom zoudt Gij Uw aangezicht verbergen, onze ellende en onze onderdrukking vergeten?
Hvi fördöljer du ditt ansigte; och förgäter vårt elände och tvång?
25 Want onze ziel is in het stof nedergebogen; onze buik kleeft aan de aarde.
Ty vår själ är nederböjd till jordena; vår buk låder vid jordena.
26 Sta op, ons ter hulp, en verlos ons om Uwer goedertierenheid wil.
Statt upp, hjelp oss, och förlös oss, för dina godhets skull.
