Psalmen 35

1 Een psalm van David. Twist, HEERE! met mijn twisters; strijd met mijn bestrijders.

Por David. Contágiate, Yahvé, con los que se disputan conmigo. Lucha contra los que luchan contra mí.

2 Grijp het schild en de rondas, en sta op tot mijn hulp.

Agarra el escudo y el broquel, y se levantan para pedir mi ayuda.

3 En breng de spies voort, en sluit den weg toe, mijn vervolgers tegemoet; zeg tot mijn ziel: Ik ben uw Heil.

Blande la lanza y bloquea a los que me persiguen. Dile a mi alma: “Yo soy tu salvación”.

4 Laat hen beschaamd en te schande worden, die mijn ziel zoeken; laat hen achterwaarts gedreven en schaamrood worden, die kwaad tegen mij bedenken.

Que los que buscan mi alma se vean defraudados y deshonrados. Que los que traman mi ruina sean rechazados y confundidos.

5 Laat hen worden als kaf voor den wind, en de Engel des HEEREN drijve hen weg.

Que sean como paja ante el viento, El ángel de Yahvé los conduce.

6 Hun weg zij duister en gans slibberig; en de Engel des HEEREN vervolge hen.

Que su camino sea oscuro y resbaladizo, El ángel de Yahvé los persigue.

7 Want zij hebben zonder oorzaak de groeve van hun net voor mij verborgen; zij hebben zonder oorzaak gegraven voor mijn ziel.

Porque sin motivo han escondido su red en un pozo para mí. Sin motivo han cavado una fosa para mi alma.

8 De verwoesting overkome hem, dat hij het niet wete, en zijn net, dat hij verborgen heeft, vange hemzelven; hij valle daarin met verwoesting.

Que la destrucción le llegue por sorpresa. Que su red que ha escondido se atrape a sí mismo. Que caiga en esa destrucción.

9 Zo zal mijn ziel zich verheugen in den HEERE; zij zal vrolijk zijn in Zijn heil.

Mi alma se alegrará en Yahvé. Se alegrará de su salvación.

10 Al mijn beenderen zullen zeggen: HEERE, wie is U gelijk! U, Die den ellendige redt van dien, die sterker is dan hij, en den ellendige en nooddruftige van zijn berover.

Todos mis huesos dirán: “Yahvé, ¿quién es como tú? que libra al pobre de quien es demasiado fuerte para él; sí, al pobre y al necesitado del que le roba?”

11 Wrevelige getuigen staan er op; hetgeen ik niet weet, eisen zij van mij.

Los testigos injustos se levantan. Me preguntan sobre cosas que no conozco.

12 Zij vergelden mij kwaad voor goed, de beroving mijner ziel.

Me pagan mal por bien, al despojo de mi alma.

13 Mij aangaande daarentegen, als zij krank waren, was een zak mijn kleed; ik kwelde mijn ziel met vasten, en mijn gebed keerde weder in mijn boezem.

Pero en cuanto a mí, cuando estaban enfermos, mi ropa era de saco. Afligí mi alma con el ayuno. Mi oración volvió a mi propio seno.

14 Ik ging steeds, alsof het een vriend, alsof het mij een broeder geweest ware; ik ging gebukt in het zwart, als een, die over zijn moeder treurt.

Me comporté como si hubiera sido mi amigo o mi hermano. Me incliné de luto, como quien llora a su madre.

15 Maar als ik hinkte, waren zij verblijd, en verzamelden zich; zij verzamelden zich tot mij als geslagenen, en ik merkte niets; zij scheurden hun klederen, en zwegen niet stil.

Pero en mi adversidad se alegraron y se reunieron. Los atacantes se reunieron contra mí, y yo no lo sabía. Me desgarraron, y no cesaron.

16 Onder de huichelende spotachtige tafelbroeders knersten zij over mij met hun tanden.

Como los profanos que se burlan en las fiestas, me rechinaron los dientes.

17 HEERE! hoe lang zult Gij toezien? Breng mijn ziel weder van hunlieder verwoestingen, mijn eenzame van de jonge leeuwen.

Señor, ¿hasta cuándo mirarás? Rescata mi alma de su destrucción, mi preciosa vida de los leones.

18 Zo zal ik U loven in de grote gemeente; onder machtig veel volks zal ik U prijzen.

Te daré las gracias en la gran asamblea. Te alabaré entre mucha gente.

19 Laat hen zich niet verblijden over mij, die mij om valse oorzaken vijanden zijn; noch wenken met de ogen, die mij zonder oorzaak haten.

No dejes que los que son mis enemigos se alegren injustamente de mí; ni que los que me odian sin causa guiñen los ojos.

20 Want zij spreken niet van vrede, maar zij bedenken bedriegelijke zaken tegen de stillen in het land.

Porque no hablan de paz, sino que urden palabras engañosas contra los que están tranquilos en la tierra.

21 En zij sperren hun mond wijd op tegen mij; zij zeggen: Ha, ha, ons oog heeft het gezien!

Sí, abrieron su boca de par en par contra mí. Dijeron: “¡Ajá! ¡Ajá! Nuestro ojo lo ha visto”.

22 HEERE! Gij hebt het gezien, zwijg niet; HEERE! wees niet verre van mij.

Tú lo has visto, Yahvé. No guardes silencio. Señor, no te alejes de mí.

23 Ontwaak en word wakker tot mijn recht; mijn God en HEERE! tot mijn twistzaak.

¡Despierta! ¡Levántate para defenderme, Dios mío! Señor mío, ¡contesta por mí!

24 Doe mij recht naar Uw gerechtigheid, HEERE, mijn God! en laat hen zich over mij niet verblijden.

Reclámame, Yahvé mi Dios, según tu justicia. No dejes que se regodeen en mí.

25 Laat hen niet zeggen in hun hart: Heah, onze ziel! laat hen niet zeggen: Wij hebben hem verslonden!

No dejes que digan en su corazón: “¡Ah! Así lo queremos”. Que no digan: “Nos lo hemos tragado”.

26 Laat hen beschaamd en te zamen schaamrood worden, die zich in mijn kwaad verblijden; laat hen met schaamte en schande bekleed worden, die zich tegen mij groot maken.

Que se desilusionen y se confundan juntos los que se alegran de mi calamidad. Que se vistan de vergüenza y deshonor los que se engrandecen contra mí.

27 Laat hen vrolijk zingen en verblijd zijn, die lust hebben tot mijn gerechtigheid; en laat hen geduriglijk zeggen: Groot gemaakt zij de HEERE, Die lust heeft tot den vrede Zijns knechts!

Que los que están a favor de mi causa justa griten de alegría y se alegren. Sí, que digan continuamente: “Que Yahvé sea magnificado, que se complace en la prosperidad de su siervo”.

28 Zo zal mijn tong vermelden Uw gerechtigheid, en Uw lof den gansen dag.

Mi lengua hablará de tu justicia y de tu alabanza todo el día.