< Psalmen 147 >

1 Looft den HEERE, want onzen God te psalmzingen is goed, dewijl Hij liefelijk is; de lof is betamelijk.
Alelu-JAH, porque es bueno cantar salmos a nuestro Dios; porque suave y hermosa es la alabanza.
2 De HEERE bouwt Jeruzalem; Hij vergadert Israels verdrevenen.
El SEÑOR, el que edifica a Jerusalén; a los echados de Israel recogerá.
3 Hij geneest de gebrokenen van hart, en Hij verbindt hen in hun smarten.
El que sana a los quebrantados de corazón, y el que liga sus heridas.
4 Hij telt het getal der sterren; Hij noemt ze allen bij namen.
El que cuenta el número de las estrellas; a todas ellas llama por sus nombres.
5 Onze Heere is groot en van veel kracht; Zijns verstands is geen getal.
Grande es el Señor nuestro, y de mucha potencia; y su entendimiento es infinito.
6 De HEERE houdt de zachtmoedigen staande; de goddelozen vernedert Hij, tot de aarde toe.
El SEÑOR, el que ensalza a los humildes; el que humilla a los impíos hasta la tierra.
7 Zingt den HEERE bij beurte met dankzegging; psalmzingt onzen God op de harp.
Cantad al SEÑOR con alabanza, cantad con arpa a nuestro Dios.
8 Die de hemelen met wolken bedekt, Die voor de aarde regen bereidt; Die het gras op de bergen doet uitspruiten;
El que cubre los cielos de nubes, el que prepara la lluvia para la tierra, el que hace a los montes producir hierba.
9 Die het vee zijn voeder geeft; aan de jonge raven, als zij roepen.
El que da a la bestia su mantenimiento, y a los hijos de los cuervos que claman a él.
10 Hij heeft geen lust aan de sterkte des paards; Hij heeft geen welgevallen aan de benen des mans.
No toma contentamiento en la fortaleza del caballo, ni se complace en las piernas del varón.
11 De HEERE heeft een welgevallen aan hen, die Hem vrezen, die op Zijn goedertierenheid hopen.
El SEÑOR ama a los que le temen; a los que esperan en su misericordia.
12 O Jeruzalem! roem den HEERE; o Sion! loof uw God.
Alaba al SEÑOR, Jerusalén; alaba a tu Dios, Sion.
13 Want Hij maakt de grendelen uwer poorten sterk; Hij zegent uw kinderen binnen in u.
Porque fortificó los cerrojos de tus puertas; bendijo a tus hijos dentro de ti.
14 Die uw landpalen in vrede stelt; Hij verzadigt u met het vette der tarwe.
El que pone por tu término la paz; te hará saciar de grosura de trigo.
15 Hij zendt Zijn bevel op aarde; Zijn woord loopt zeer snel.
El que envía su palabra a la tierra; muy presto corre su palabra.
16 Hij geeft sneeuw als wol; Hij strooit den rijm als as.
El que da la nieve como lana, derrama la escarcha como ceniza.
17 Hij werpt Zijn ijs heen als stukken; wie zou bestaan voor Zijn koude?
El que echa su hielo como en pedacitos; delante de su frío ¿quién estará?
18 Hij zendt Zijn woord, en doet ze smelten; Hij doet Zijn wind waaien, de wateren vloeien henen.
Enviará su palabra, y los derretirá; soplará su viento, y fluirán las aguas.
19 Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israel Zijn inzettingen en Zijn rechten.
El que denuncia sus palabras a Jacob, sus estatutos y sus juicios a Israel.
20 Alzo heeft Hij geen volk gedaan; en Zijn rechten, die kennen zij niet. Hallelujah!
No ha hecho esto con las otras naciones; las cuales no conocieron sus juicios. Alelu-JAH.

< Psalmen 147 >