< Psalmen 147 >

1 Looft den HEERE, want onzen God te psalmzingen is goed, dewijl Hij liefelijk is; de lof is betamelijk.
Louvai ao Senhor, porque é bom cantar louvores ao nosso Deus, porque é agradável; decoroso é o louvor.
2 De HEERE bouwt Jeruzalem; Hij vergadert Israels verdrevenen.
O Senhor edifica a Jerusalém, congrega os dispersos de Israel.
3 Hij geneest de gebrokenen van hart, en Hij verbindt hen in hun smarten.
Sara os quebrantados de coração, e lhes ata as suas feridas.
4 Hij telt het getal der sterren; Hij noemt ze allen bij namen.
Conta o número das estrelas, chama-as a todas pelos seus nomes.
5 Onze Heere is groot en van veel kracht; Zijns verstands is geen getal.
Grande é o nosso Senhor, e de grande poder; o seu entendimento é infinito.
6 De HEERE houdt de zachtmoedigen staande; de goddelozen vernedert Hij, tot de aarde toe.
O Senhor eleva os humildes, e abate os ímpios até à terra.
7 Zingt den HEERE bij beurte met dankzegging; psalmzingt onzen God op de harp.
Cantai ao Senhor em ação de graça; cantai louvores ao nosso Deus sobre a harpa.
8 Die de hemelen met wolken bedekt, Die voor de aarde regen bereidt; Die het gras op de bergen doet uitspruiten;
Ele é o que cobre o céu de nuvens, o que prepara a chuva para a terra, e o que faz produzir erva sobre os montes.
9 Die het vee zijn voeder geeft; aan de jonge raven, als zij roepen.
O que dá aos animais o seu sustento, e aos filhos dos corvos, quando clamam.
10 Hij heeft geen lust aan de sterkte des paards; Hij heeft geen welgevallen aan de benen des mans.
Não se deleita na força do cavalo, nem se compraz nas pernas do varão.
11 De HEERE heeft een welgevallen aan hen, die Hem vrezen, die op Zijn goedertierenheid hopen.
O Senhor se agrada dos que o temem e dos que esperam na sua misericórdia.
12 O Jeruzalem! roem den HEERE; o Sion! loof uw God.
Louva, ó Jerusalém, ao Senhor; louva, ó Sião, ao teu Deus.
13 Want Hij maakt de grendelen uwer poorten sterk; Hij zegent uw kinderen binnen in u.
Porque fortaleceu os ferrolhos das tuas portas; abençôa aos teus filhos dentro de ti.
14 Die uw landpalen in vrede stelt; Hij verzadigt u met het vette der tarwe.
Ele é o que põe em paz os teus termos, e da flôr da farinha te farta.
15 Hij zendt Zijn bevel op aarde; Zijn woord loopt zeer snel.
O que envia o seu mandamento à terra, a sua palavra corre velozmente.
16 Hij geeft sneeuw als wol; Hij strooit den rijm als as.
O que dá a neve como lã, esparge a geada como cinza.
17 Hij werpt Zijn ijs heen als stukken; wie zou bestaan voor Zijn koude?
O que lança o seu gelo em pedaços; quem pode resistir ao seu frio?
18 Hij zendt Zijn woord, en doet ze smelten; Hij doet Zijn wind waaien, de wateren vloeien henen.
Manda a sua palavra, e os faz derreter; faz soprar o vento, e correm as águas.
19 Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israel Zijn inzettingen en Zijn rechten.
Mostra a sua palavra a Jacob, os seus estatutos e os seus juízos a Israel.
20 Alzo heeft Hij geen volk gedaan; en Zijn rechten, die kennen zij niet. Hallelujah!
Não fez assim a nenhuma outra nação; e, enquanto aos seus juízos, não os conhecem. louvai ao Senhor.

< Psalmen 147 >