< Psalmen 147 >
1 Looft den HEERE, want onzen God te psalmzingen is goed, dewijl Hij liefelijk is; de lof is betamelijk.
Haalleluuyaa. Faarfannaadhaan Waaqa galateeffachuun akkam gaarii dha; isa galateeffachuun akkam gammachiisaa fi kan maluu dha!
2 De HEERE bouwt Jeruzalem; Hij vergadert Israels verdrevenen.
Waaqayyo Yerusaalemin ni ijaara; Israaʼeloota boojiʼamanis walitti qaba.
3 Hij geneest de gebrokenen van hart, en Hij verbindt hen in hun smarten.
Warra garaan cabe ni fayyisa; madaa isaaniis walitti hodha.
4 Hij telt het getal der sterren; Hij noemt ze allen bij namen.
Inni baayʼina urjiiwwanii ni beeka; tokkoo tokkoo isaaniis maqaa maqaadhaan waama.
5 Onze Heere is groot en van veel kracht; Zijns verstands is geen getal.
Gooftaan keenya guddaa dha; humni isaas jabaa dha; hubannaan isaas dhuma hin qabu.
6 De HEERE houdt de zachtmoedigen staande; de goddelozen vernedert Hij, tot de aarde toe.
Waaqayyo warra gad qabaman ni jiraachisa; hamoota garuu lafatti darbata.
7 Zingt den HEERE bij beurte met dankzegging; psalmzingt onzen God op de harp.
Galata galchaa Waaqayyoon faarfadhaa; baganaadhaanis Waaqa keenyaaf weeddisaa.
8 Die de hemelen met wolken bedekt, Die voor de aarde regen bereidt; Die het gras op de bergen doet uitspruiten;
Inni samiiwwani duumessaan haguuga; lafaafis bokkaa kenna; tulluuwwan irrattis marga biqilcha.
9 Die het vee zijn voeder geeft; aan de jonge raven, als zij roepen.
Horiidhaaf waan isaan dheedan, yommuu ilmaan arraagessaa iyyanitti nyaata isaaniif ni kenna.
10 Hij heeft geen lust aan de sterkte des paards; Hij heeft geen welgevallen aan de benen des mans.
Inni jabina fardaatti hin gammadu; yookaan miilli namaa isa hin gammachiisu;
11 De HEERE heeft een welgevallen aan hen, die Hem vrezen, die op Zijn goedertierenheid hopen.
Waaqayyo warra isa sodaatanitti, warra araara isaa abdatanitti ni gammada.
12 O Jeruzalem! roem den HEERE; o Sion! loof uw God.
Yaa Yerusaalem, Waaqayyoon galateeffadhu; Yaa Xiyoon Waaqa kee galateeffadhu.
13 Want Hij maakt de grendelen uwer poorten sterk; Hij zegent uw kinderen binnen in u.
Inni danqaraa karra keetii ni jabeessaatii; ijoollee kees si keessatti eebbisa.
14 Die uw landpalen in vrede stelt; Hij verzadigt u met het vette der tarwe.
Daarii keetiif nagaa kenna; qamadii qulqulluudhaanis si quubsa.
15 Hij zendt Zijn bevel op aarde; Zijn woord loopt zeer snel.
Inni ajaja isaa gara lafaatti ni erga; dubbiin isaas ni ariifata.
16 Hij geeft sneeuw als wol; Hij strooit den rijm als as.
Inni cabbii akkuma suufiitti diriirsa; qorras akkuma daaraatti bittinneessa.
17 Hij werpt Zijn ijs heen als stukken; wie zou bestaan voor Zijn koude?
Dhagaa cabbii akkuma cirrachaa gad darbata. Dhaamocha isaa dura eenyutu dhaabachuu dandaʼa?
18 Hij zendt Zijn woord, en doet ze smelten; Hij doet Zijn wind waaien, de wateren vloeien henen.
Inni dubbii isaa ergee isaan baqsa; bubbee isaa ni kaasa; bishaanonnis ni yaaʼu.
19 Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israel Zijn inzettingen en Zijn rechten.
Inni dubbii isaa Yaaqoobitti, seeraa fi sirna isaa immoo Israaʼelitti mulʼiseera.
20 Alzo heeft Hij geen volk gedaan; en Zijn rechten, die kennen zij niet. Hallelujah!
Waan kana saba biraa tokkoof iyyuu hin goone; isaan seera isaa hin beekan. Haalleluuyaa.