Psalmen 147
1 Looft den HEERE, want onzen God te psalmzingen is goed, dewijl Hij liefelijk is; de lof is betamelijk.
Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
2 De HEERE bouwt Jeruzalem; Hij vergadert Israels verdrevenen.
La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
3 Hij geneest de gebrokenen van hart, en Hij verbindt hen in hun smarten.
Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
4 Hij telt het getal der sterren; Hij noemt ze allen bij namen.
Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
5 Onze Heere is groot en van veel kracht; Zijns verstands is geen getal.
Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
6 De HEERE houdt de zachtmoedigen staande; de goddelozen vernedert Hij, tot de aarde toe.
La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
7 Zingt den HEERE bij beurte met dankzegging; psalmzingt onzen God op de harp.
Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
8 Die de hemelen met wolken bedekt, Die voor de aarde regen bereidt; Die het gras op de bergen doet uitspruiten;
Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
9 Die het vee zijn voeder geeft; aan de jonge raven, als zij roepen.
Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
10 Hij heeft geen lust aan de sterkte des paards; Hij heeft geen welgevallen aan de benen des mans.
Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
11 De HEERE heeft een welgevallen aan hen, die Hem vrezen, die op Zijn goedertierenheid hopen.
Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
12 O Jeruzalem! roem den HEERE; o Sion! loof uw God.
Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
13 Want Hij maakt de grendelen uwer poorten sterk; Hij zegent uw kinderen binnen in u.
Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
14 Die uw landpalen in vrede stelt; Hij verzadigt u met het vette der tarwe.
Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
15 Hij zendt Zijn bevel op aarde; Zijn woord loopt zeer snel.
Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
16 Hij geeft sneeuw als wol; Hij strooit den rijm als as.
Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
17 Hij werpt Zijn ijs heen als stukken; wie zou bestaan voor Zijn koude?
Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
18 Hij zendt Zijn woord, en doet ze smelten; Hij doet Zijn wind waaien, de wateren vloeien henen.
Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
19 Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israel Zijn inzettingen en Zijn rechten.
Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
20 Alzo heeft Hij geen volk gedaan; en Zijn rechten, die kennen zij niet. Hallelujah!
Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!
