< Psalmen 139 >

1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester. HEERE! Gij doorgrondt en kent mij.
Kuom jatend wer. Zaburi mar Daudi. Yaye Jehova Nyasaye, isenona kendo ingʼeya.
2 Gij weet mijn zitten en mijn opstaan; Gij verstaat van verre mijn gedachten.
Ingʼeya sa ma abet piny nyaka sa ma aa malo; adier, ingʼeyo parona gi kuma bor.
3 Gij omringt mijn gaan en mijn liggen; en Gij zijt al mijn wegen gewend.
Bende ingʼeyo yorega ma aluwo kod kuonde ma ayweyoe; yorena duto oyangoreni maber.
4 Als er nog geen woord op mijn tong is, zie, HEERE! Gij weet het alles.
Kata kapok wach moro owuok e dhoga to ingʼeye malongʼo, yaye Jehova Nyasaye.
5 Gij bezet mij van achteren en van voren, en Gij zet Uw hand op mij.
Ilwora koni gi koni mi iketa diere; adier, iseuma duto gi lweti.
6 De kennis is mij te wonderbaar, zij is hoog, ik kan er niet bij.
Rieko ma kamano lichna miwuoro, kendo otutna moyombo pacha.
7 Waar zou ik heengaan voor Uw Geest en waar zou ik heenvlieden voor Uw aangezicht?
Dadhi kure eka apond ne Roho mari? Koso kanye ma daring adhiye mondo apondni?
8 Zo ik opvoer ten hemel, Gij zijt daar; of bedde ik mij in de hel, zie, Gij zijt daar. (Sheol h7585)
Ka aidho e polo, to in kuno; ka aloso kitandana e bur matut, to in kuno. (Sheol h7585)
9 Nam ik vleugelen des dageraads, woonde ik aan het uiterste der zee;
Ka aidho yamb kogwen mondo otera e tok nam komachielo,
10 Ook daar zou Uw hand mij geleiden, en Uw rechterhand zou mij houden.
to kata kuno bende lweti biro telonae, kendo lweti ma korachwich biro maka motegno.
11 Indien ik zeide: De duisternis zal mij immers bedekken; dan is de nacht een licht om mij.
Ka awacho niya, “Mudho biro ima adier kendo ler biro lokorena otieno,”
12 Ook verduistert de duisternis voor U niet; maar de nacht licht als de dag; de duisternis is als het licht.
to in mudho ok timni mudho kendo otieno rienyni ka odiechiengʼ, nimar mudho chaloni ler.
13 Want Gij bezit mijn nieren; Gij hebt mij in mijner moeders buik bedekt.
In ema ne ichweyo dhanda maiye, adier, ne ingʼina maber gi ei minwa.
14 Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel.
Apaki nikech ne ichweya mongʼith kendo malich miwuoro; tijeni misetimo lich, kendo angʼeyo mano maber.
15 Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben, in de nederste delen der aarde.
Fuonde mag ringra ne ok opondoni, kane ochweya ei minwa, kane ochwe ringra e kama opondo,
16 Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was.
wangʼi ne oneno ringra ei minwa; ndalona duto e piny-ka ne ondiki chon gi lala, e kitabu mari kane pok kata achiel kuomgi obetie.
17 Daarom, hoe kostelijk zijn mij, o God, Uw gedachten! hoe machtig veel zijn haar sommen!
Mano kaka pachi tutna, yaye Nyasaye! Mano kaka gingʼeny mokalo akwana kargi duto!
18 Zoude ik ze tellen? Harer is meer, dan des zands; word ik wakker, zo ben ik nog bij U.
Ka dine bed ni anyalo kwanogi, to dine giloyo kuoyo gi ngʼeny. Sa ma achiew to ayudo ni pod an mana kodi.
19 O God! dat Gij den goddeloze ombracht! en gij, mannen des bloeds, wijkt van mij!
Yaye Jehova Nyasaye, mad iyie ineg joma timbegi richo! Ayiuru buta, un joma rich chwero remb ji omakogi!
20 Die van U schandelijk spreken, en Uw vijanden ijdellijk verheffen.
Giwuoyo kuomi gi paro marach; adier, wasiki tiyo gi nyingi e yo marach.
21 Zou ik niet haten HEERE! die U haten? en verdriet hebben in degenen, die tegen U opstaan?
Donge amon gi jomamon kodi, yaye Jehova Nyasaye, koso donge ok awinjra gi joma chungʼ mondo oked kodi?
22 Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij.
Achayogi kendo aonge kodgi gi tich adier akwanogi kaka wasika.
23 Doorgrond mij, o God! en ken mijn hart; beproef mij, en ken mijn gedachten.
Nona, yaye Jehova Nyasaye, mondo ingʼe chunya; tema, mondo ingʼe pacha.
24 En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg.
Tim kamano mondo ineane ka nitie gimoro marach kuoma, mondo itera e yor ngima mochwere.

< Psalmen 139 >