< Psalmen 129 >
1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;
“Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.
2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.
“Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.
3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.
Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.
4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.
Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”
5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.
Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.
6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;
Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,
7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;
na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.
8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.
Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”