Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

Mucho me han angustiado desde mi juventud, díga lo ahora Israel;

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

Mucho me han angustiado desde mi juventud: mas no prevalecieron contra mí.

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

Sobre mis espaldas araron gañanes: hicieron luengos surcos:

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

Mas Jehová justo, cortó las coyundas de los impíos.

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

Serán avergonzados, y vueltos atrás, todos los que aborrecen a Sión.

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

Serán como la yerba de los tejados: que antes que salga, se seca;

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

De la cual no hinchió su mano segador; ni su brazo el que hace gavillas.

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

Ni dijeron los que pasaron: Bendición de Jehová sea sobre vosotros: os bendecimos en nombre de Jehová.