Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

O cântare a treptelor. De multe ori m-au chinuit din tinerețea mea, să spună acum Israel:

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

De multe ori m-au chinuit din tinerețea mea, totuși nu m-au învins.

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

Plugarii au arat pe spatele meu, și-au lungit brazdele.

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

DOMNUL este drept, el a tăiat în bucăți frânghiile celor stricați.

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

Să fie încurcați și întorși înapoi toți cei ce urăsc Sionul.

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

Să fie pe acoperișul casei ca iarba, care se ofilește înainte de a crește,

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

Cu care cosașul nu își umple mâna, nici sânul său cel ce leagă snopii.

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

Nici trecătorii nu spun: Binecuvântarea DOMNULUI fie peste voi; vă binecuvântăm în numele DOMNULUI.