< Psalmen 129 >
1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;
Faarfannaa ol baʼuu. Israaʼel akkana haa jedhu; “Isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru;
2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.
isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru; garuu na hin moʼanne.
3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.
Warri qootiisa qotan dugda koo qotan; boʼoo isaaniis ni dheeressan.
4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.
Waaqayyo garuu qajeelaa dha; funyoo jalʼootaa gargar kukkuteera.”
5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.
Warri Xiyoonin jibban hundinuu, qaaniidhaan duubatti haa deebiʼan.
6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;
Isaan akka marga bantii manaa irraa kan utuu hin guddatin goguu haa taʼan;
7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;
namichi haamu qabaa isaa guuttachuu, yookaan namichi walitti qabu bissii isaa guuttachuu hin dandaʼu.
8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.
Warri achiin darban, “Eebbi Waaqayyoo isiniif haa taʼu; maqaa Waaqayyootiin isin eebbifna” isaaniin hin jedhin.