Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

He waiata; he pikitanga. He ki tenei ma Iharaira, Ka maha a ratou tukinotanga i ahau o toku tamarikitanga ake;

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

Ka maha a ratou tukinotanga i ahau o toku tamarikitanga ake; heoi kihai ahau i taea e ratou.

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

I parautia toku tuara e nga kaiparau; he roa a ratou parautanga.

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

He tika ta Ihowa: motu pu i a ia nga aho a te hunga kino.

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

Kia whakama, kia whakahokia ki muri, te hunga katoa e kino nei ki Hiona.

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

Kia rite ratou ki te tarutaru i nga tuanui, e memenge nei i te mea kiano i tupu ake.

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

E kore nei e ki te ringa o te kaikoti, te uma hoki o te kaipaihere.

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

E kore ano te hunga e haere ana i te taha e mea, Kia tau ki a koutou te manaaki a Ihowa: ko ta matou manaaki tenei ki a koutou i runga i te ingoa o Ihowa.