Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

Ein Stufenlied. - Sie haben mich schon oft von Jugend an bedrängt." So spreche Israel!

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

"Schon oft von Jugend an bedrängt, jedoch nicht überwältigt.

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

Mit meinem Rücken pflügten sie und dehnten ihre Ackerfelder in die Weite.

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

Der Herr jedoch, gerecht, zerhaut der Frevler Stränge."

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

In Schande sollen weichen all die Hasser Sions.

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

Sie seien wie das Gras auf Dächern, das vor dem Blühen schon verdorrt!

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

Der Schnitter füllt nicht seine Hand damit, nicht seinen Schoß der Garbenbinder.

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

Und keiner der Vorübergehenden ruft: "Des Herren Segen über euch! Wir grüßen euch im Namen des Herrn."