Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

MANY a time have they afflicted me from my youth, may Israel now say:

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

Many a time have they afflicted me from my youth: yet they have not prevailed against me.

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

The plowers plowed upon my back: they made long their furrows.

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

The Lord is righteous: he hath cut asunder the cords of the wicked.

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

Let them all be confounded and turned back that hate Zion.

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

Let them be as the grass upon the housetops, which withereth afore it groweth up:

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

Wherewith the mower filleth not his hand; nor he that bindeth sheaves his bosom.

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

Neither do they which go by say, The blessing of the Lord be upon you: we bless you in the name of the Lord.