Psalmen 127

1 Een lied Hammaaloth, van Salomo. Zo de HEERE het huis niet bouwt, tevergeefs arbeiden deszelfs bouwlieden daaraan; zo de HEERE de stad niet bewaart, tevergeefs waakt de wachter.

ソロモンがよめる京まうでのうた ヱホバ家をたてたまふにあらずば 建るものの勤労はむなしく ヱホバ城をまもりたまふにあらずば衛士のさめをるは徒労なり

2 Het is tevergeefs, dat gijlieden vroeg opstaat, laat opblijft, eet brood der smarten; het is alzo, dat Hij het Zijn beminden als in den slaap geeft.

なんぢら早くおき遅くいねて辛苦の糧をくらふはむなしきなり 斯てヱホバその愛しみたまふものに寝をあたへたまふ

3 Ziet, de kinderen zijn een erfdeel des HEEREN; des buiks vrucht is een beloning.

みよ子輩はヱホバのあたへたまふ嗣業にして 胎の實はその報のたまものなり

4 Gelijk de pijlen zijn in de hand eens helds, zodanig zijn de zonen der jeugd.

年壮きころほひの子はますらをの手にある矢のごとし

5 Welgelukzalig is de man, die zijn pijlkoker met dezelve gevuld heeft; zij zullen niet beschaamd worden, als zij met de vijanden spreken zullen in de poort.

矢のみちたる箙をもつ人はさいはひなり かれら門にありて仇とものいふとき恥ることあらじ