Psalmen 122

1 Een lied Hammaaloth, van David. Ik verblijd mij in degenen, die tot mij zeggen: Wij zullen in het huis des HEEREN gaan.

David ƒe mɔzɔha. Mekpɔ dzidzɔ kple ame siwo gblɔ nam be, “Mina míayi Yehowa ƒe aƒe me.”

2 Onze voeten zijn staande in uw poorten, o Jeruzalem!

O! Yerusalem, míaƒe afɔwo le wò agbowo nu.

3 Jeruzalem is gebouwd, als een stad, die wel samengevoegd is;

Wotso Yerusalem, eye nèle abe du si tsyia ɖe wo nɔewo nu ene.

4 Waarheen de stammen opgaan, de stammen des HEEREN, tot de getuigenis Israels, om den Naam des HEEREN te danken.

Afi ma to vovovoawo yina, Yehowa ƒe toawo, be woakafu Yehowa, le ɖoɖo si wòna Israel nu.

5 Want daar zijn de stoelen des gerichts gezet, de stoelen van het huis van David.

Afi ma woɖo ʋɔnudrɔ̃zikpuiwo ɖo, David ƒe aƒe la ƒe fiazikpuiwo.

6 Bidt om den vrede van Jeruzalem; wel moeten zij varen, die u beminnen.

Mido gbe ɖa, abia ŋutifafa na Yerusalem be, “Ame siwo lɔ̃ wò la nenɔ dedie.

7 Vrede zij in uw vesting, welvaren in uw paleizen.

Ŋutifafa nenɔ wò gliwo me kple dedinɔnɔ le wò fiasãwo me.”

8 Om mijner broederen en mijner vrienden wil, zal ik nu spreken, vrede zij in u!

Le nɔvinye ŋutsuwo kple xɔ̃nyewo ta, magblɔ be, “Ŋutifafa nenɔ mewò.”

9 Om des huizes des HEEREN, onzes Gods wil, zal ik het goede voor u zoeken.

Le Yehowa, míaƒe Mawu la ƒe aƒe la ta, madi dzidzedze na wò.