< Psalmen 120 >
1 Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.
En visa i högre choren. Jag ropar till Herran i mine nöd, och han bönhörer mig.
2 O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.
Herre, fräls mina själ ifrå lögnaktiga munnar, och ifrå falska tungo.
3 Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?
Hvad kan den falska tungan göra dig? Och hvad kan hon uträtta?
4 Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.
Hon är såsom ens väldigs skarpe pilar, såsom eld i enebärsträ.
5 O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.
Ve mig, att jag en främling är ibland Mesech; jag måste bo ibland Kedars hyddor.
6 Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.
Det varder mine själ långt att bo när dem, som friden hata.
7 Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.
Jag håller frid; men när jag talar, så taga de till att örliga.