< Psalmen 120 >
1 Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.
Anigoo cidhiidhi ku jira ayaan Rabbiga u qayshaday, Oo isna wuu ii jawaabay.
2 O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.
Rabbiyow, naftayda ka samatabbixi bushimo been sheega, Iyo carrab khiyaano badan.
3 Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?
Carrabka khiyaanada badanow, bal maxaa lagu siin doonaa? Oo maxaa kaloo laguu samayn doonaa?
4 Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.
Adoo ah sida ku xoog badan oo fallaadhihiisa afaysan, Kuwaas oo wata dhuxulo geed rotem la yidhaahdo.
5 O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.
Anaa hoogay, waayo, Mesheg baan qariib ku noqday, Oo waxaan dhex degay teendhooyinkii Qedaar!
6 Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.
Naftaydu waxay wakhti dheer la degganayd Mid nabadda neceb.
7 Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.
Waxaan ahay mid nabad jecel, Laakiinse kolkii aan hadlo, iyagu waa kuwa dagaal jecel.