< Psalmen 120 >

1 Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.
Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.
2 O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.
Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!
3 Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?
Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?
4 Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.
Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.
5 O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.
Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!
6 Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.
Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.
7 Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.
Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.

< Psalmen 120 >