< Psalmen 120 >
1 Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.
Ein Lied im höhern Chor. Ich rufe zu dem HERRN in meiner Not, und er erhört mich.
2 O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.
HERR, errette meine Seele von den Lügenmäulern, von den falschen Zungen.
3 Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?
Was kann mir die falsche Zunge tun, was kann sie ausrichten?
4 Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.
Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken, wie Feuer in Wachholdern.
5 O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.
Wehe mir, daß ich ein Fremdling bin unter Mesech; ich muß wohnen unter den Hütten Kedars.
6 Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.
Es wird meiner Seele lang, zu wohnen bei denen, die den Frieden hassen.
7 Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.
Ich halte Frieden; aber wenn ich rede, so fangen sie Krieg an.