< Psalmen 120 >
1 Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.
Sang til Festrejserne. Jeg raabte til HERREN i Nød, og han svarede mig.
2 O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.
HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!
3 Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?
Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!
4 Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.
Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.
5 O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.
Ve mig, at jeg maa leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!
6 Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.
Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.
7 Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.
Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!