Psalmen 12

1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op de Scheminith. Behoud, o HEERE; want de goedertierene ontbreekt, want de getrouwen zijn weinig geworden onder de mensenkinderen.

in finem pro octava psalmus David salvum me fac Domine quoniam defecit sanctus quoniam deminutae sunt veritates a filiis hominum

2 Zij spreken valsheid, een ieder met zijn naaste, met vleiende lippen; zij spreken met een dubbel hart.

vana locuti sunt unusquisque ad proximum suum labia dolosa in corde et corde locuti sunt

3 De HEERE snijde af alle vleiende lippen, de grootsprekende tong.

disperdat Dominus universa labia dolosa linguam magniloquam

4 Die daar zeggen: Wij zullen de overhand hebben met onze tong; onze lippen zijn onze! Wie is heer over ons?

qui dixerunt linguam nostram magnificabimus labia nostra a nobis sunt quis noster dominus est

5 Om de verwoesting der ellendigen, om het kermen der nooddruftigen, zal Ik nu opstaan, zegt de HEERE; Ik zal in behoudenis zetten, dien hij aanblaast.

propter miseriam inopum et gemitum pauperum nunc exsurgam dicit Dominus ponam in salutari fiducialiter agam in eo

6 De redenen des HEEREN zijn reine redenen, zilver, gelouterd in een aarden smeltkroes, gezuiverd zevenmaal.

eloquia Domini eloquia casta argentum igne examinatum probatum terrae purgatum septuplum

7 Gij, HEERE, zult hen bewaren; Gij zult hen behoeden voor dit geslacht, tot in eeuwigheid.

tu Domine servabis nos et custodies nos a generatione hac et in aeternum

8 De goddelozen draven rondom, wanneer de snoodsten van des mensenkinderen verhoogd worden.

in circuitu impii ambulant secundum altitudinem tuam multiplicasti filios hominum