Psalmen 12

1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op de Scheminith. Behoud, o HEERE; want de goedertierene ontbreekt, want de getrouwen zijn weinig geworden onder de mensenkinderen.

TO THE OVERSEER. ON THE EIGHTH. A PSALM OF DAVID. Save, YHWH, for the saintly has failed, For the steadfast have ceased From the sons of men:

2 Zij spreken valsheid, een ieder met zijn naaste, met vleiende lippen; zij spreken met een dubbel hart.

They each speak vanity with his neighbor, Lip of flattery! With heart and heart they speak.

3 De HEERE snijde af alle vleiende lippen, de grootsprekende tong.

YHWH cuts off all lips of flattery, A tongue speaking great things,

4 Die daar zeggen: Wij zullen de overhand hebben met onze tong; onze lippen zijn onze! Wie is heer over ons?

Who said, “By our tongue we do mightily: Our lips [are] our own; who [is] lord over us?”

5 Om de verwoesting der ellendigen, om het kermen der nooddruftigen, zal Ik nu opstaan, zegt de HEERE; Ik zal in behoudenis zetten, dien hij aanblaast.

Because of the spoiling of the poor, Because of the groaning of the needy, Now I arise, says YHWH, I set in safety [him who] breathes for it.

6 De redenen des HEEREN zijn reine redenen, zilver, gelouterd in een aarden smeltkroes, gezuiverd zevenmaal.

Sayings of YHWH [are] pure sayings—Silver tried in a furnace of earth, refined sevenfold.

7 Gij, HEERE, zult hen bewaren; Gij zult hen behoeden voor dit geslacht, tot in eeuwigheid.

You, O YHWH, preserve them, You keep us from this generation for all time.

8 De goddelozen draven rondom, wanneer de snoodsten van des mensenkinderen verhoogd worden.

The wicked walk around continually, According as vileness is exalted by sons of men!