Psalmen 12

1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op de Scheminith. Behoud, o HEERE; want de goedertierene ontbreekt, want de getrouwen zijn weinig geworden onder de mensenkinderen.

Help, Jehovah, for the holy man ceases, for the faithful fail from among the sons of men.

2 Zij spreken valsheid, een ieder met zijn naaste, met vleiende lippen; zij spreken met een dubbel hart.

They speak falsehood everyone with his neighbor. With flattering lip, and with a double heart, they speak.

3 De HEERE snijde af alle vleiende lippen, de grootsprekende tong.

Jehovah will cut off all flattering lips, the tongue that speaks great things,

4 Die daar zeggen: Wij zullen de overhand hebben met onze tong; onze lippen zijn onze! Wie is heer over ons?

who have said, With our tongue will we prevail. Our lips are our own. Who is lord over us?

5 Om de verwoesting der ellendigen, om het kermen der nooddruftigen, zal Ik nu opstaan, zegt de HEERE; Ik zal in behoudenis zetten, dien hij aanblaast.

Because of the oppression of the poor, because of the sighing of the needy, now I will arise, says Jehovah. I will set him in the safety he gasps for.

6 De redenen des HEEREN zijn reine redenen, zilver, gelouterd in een aarden smeltkroes, gezuiverd zevenmaal.

The words of Jehovah are pure words, as silver tried in a furnace on the earth, purified seven times.

7 Gij, HEERE, zult hen bewaren; Gij zult hen behoeden voor dit geslacht, tot in eeuwigheid.

Thou will keep them, O Jehovah. Thou will preserve them from this generation forever.

8 De goddelozen draven rondom, wanneer de snoodsten van des mensenkinderen verhoogd worden.

The wicked walk on every side when vileness is exalted among the sons of men.