< Psalmen 114 >
1 Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;
A través del éxodo de Israel desde Egipto, cuando los descendientes de Jacob salieron de aquella nación extranjera,
2 Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.
la tierra de Judá se convirtió en el santuario del Señor, Israel su reino.
3 De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.
El mar rojo los vio y huyó; el río Jordán también se retiró.
4 De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.
Las montañas brincaron como carneros, los cerros saltaron como ovejas.
5 Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?
Oh, Mar Rojo, ¿Por qué huiste? Río Jordán, ¿Por qué volviste a atrás?
6 Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?
Montañas, ¿Por qué saltaron alarmadas? Montes, ¿Por qué se asustaron como ovejas?
7 Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;
Tierra, tiembla ante la presencia del Señor, ¡Tiembla ante la presencia del Dios de Jacob!
8 Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.
Él es el único que puede convertir una roca en manantial de aguas; y hacer brotar el agua de piedras solidas.