< Psalmen 107 >

1 Looft den HEERE, want Hij is goed; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.
Pateiciet Tam Kungam, jo Viņš ir labs, un Viņa žēlastība paliek mūžīgi!
2 Dat zulks de bevrijden des HEEREN zeggen, die Hij van de hand der wederpartijders bevrijd heeft.
Lai tā saka tie, ko Tas Kungs ir atpestījis, ko Viņš izglābis no spaidītāju rokas
3 En die Hij uit de landen verzameld heeft, van het oosten en van het westen, van het noorden en van de zee.
Un sapulcinājis no tām zemēm, no rītiem un vakariem, no ziemeļiem un no jūras.
4 Die in de woestijn dwaalden, in een weg der wildernis, die geen stad ter woning vonden;
Tie, kas tuksnesī maldījās pa nestaigātiem ceļiem un neatrada pilsētu, kur varēja dzīvot,
5 Zij waren hongerig, ook dorstig; hun ziel was in hen overstelpt.
Izsalkuši un izslāpuši, ka viņa dvēsele nogura.
6 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, heeft Hij hen gered uit hun angsten;
Tad tie To Kungu piesauca savās bēdās, un Viņš tos izglāba no viņu bailēm,
7 En Hij leidde hen op een rechten weg, om te gaan tot een stad ter woning.
Un Viņš tos vadīja pa taisnu ceļu, ka tie gāja uz to pilētu, kur varēja dzīvot:
8 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen.
Tiem būs Tam Kungam pateikties par Viņa žēlastību un par Viņa brīnumiem pie cilvēku bērniem,
9 Want Hij heeft de dorstige ziel verzadigd, en de hongerige ziel met goed vervuld;
Ka Viņš paēdinājis iztvīkušo un ar labumu piepildījis izsalkušo. -
10 Die in duisternis en de schaduw des doods zaten, gebonden met verdrukking en ijzer;
Tie, kas tumsībā sēdēja un nāves ēnā, saistīti bēdās un dzelzīs,
11 Omdat zij wederspannig waren geweest tegen Gods geboden, en den raad des Allerhoogsten onwaardiglijk verworpen hadden.
Tāpēc ka tie bija pretī turējušies Dieva baušļiem un nicinājuši tā Visuaugstākā padomu;
12 Waarom Hij hun het hart door zwarigheid vernederd heeft; zij zijn gestruikeld, en er was geen helper.
Tādēļ viņu sirds tapa apbēdināta ar grūtumu, un tie pakrita un palīga nebija.
13 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, verloste Hij hen uit hun angsten.
Tad tie To Kungu piesauca savās bēdās, un Viņš tos izglāba no viņu bailēm
14 Hij voerde hen uit de duisternis en de schaduw des doods, en Hij brak hun banden.
Un tos izveda no tumsības un nāves ēnas un saraustīja viņu saites:
15 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;
Tiem būs Tam Kungam pateikties par Viņa žēlastību un par Viņa brīnumiem pie cilvēku bērniem,
16 Want Hij heeft de koperen deuren gebroken, en de ijzeren grendelen in stukken gehouwen.
Ka Viņš salauž vara durvis un sadauza dzelzs bultas. -
17 De zotten worden om den weg hunner overtreding, en om hun ongerechtigheden geplaagd;
Tie ģeķi, kas tapa mocīti savu grēku ceļu un savu noziegumu dēļ,
18 Hun ziel gruwelde van alle spijze, en zij waren tot aan de poorten des doods gekomen.
Tā ka viņu dvēselei riebās visa barība, un ka tie nogrima līdz pat nāves vārtiem.
19 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, verloste Hij hen uit hun angsten.
Tad tie To Kungu piesauca savās bēdās, un Viņš tos izglāba no viņu bailēm.
20 Hij zond Zijn woord uit, en heelde hen, en rukte hen uit hun kuilen.
Viņš sūtīja Savu vārdu un tos dziedināja un tos izrāva no viņu bedrēm:
21 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen.
Tiem būs Tam Kungam pateikties par Viņa žēlastību un par Viņa brīnumiem pie cilvēku bērniem,
22 En dat zij lofofferen offeren, en met gejuich Zijn werken vertellen.
Un pateikšanas upurus upurēt un Viņa darbus izteikt ar prieku. -
23 Die met schepen ter zee afvaren, handel doende op grote wateren;
Tie, kas ar lielām laivām pa jūru līgojās un strādāja savu darbu uz lieliem ūdeņiem,
24 Die zien de werken des HEEREN, en Zijn wonderwerken in de diepte.
Kas Tā Kunga darbu redzējuši un Viņa brīnumus jūras dziļumos,
25 Als Hij spreekt, zo doet Hij een stormwind opstaan, die haar golven omhoog verheft.
Kad Viņš runāja un pacēla vētru, kas viļņus paaugstināja,
26 Zij rijzen op naar den hemel; zij dalen neder tot in de afgronden; hun ziel versmelt van angst.
Un tie tā kā uz debesīm kāpa un atkal nogrima dziļumos, ka viņu dvēsele no bailības izkusa,
27 Zij dansen en waggelen als een dronken man, en al hun wijsheid wordt verslonden.
Un tapa mētāti un zvalstījās, kā piedzēruši un visa viņu gudrība iznīka.
28 Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, zo voerde Hij hen uit hun angsten.
Tad tie To Kungu piesauca savās bēdās, un Viņš tos izglāba no viņu bailēm;
29 Hij doet de storm stilstaan, zodat hun golven stilzwijgen.
Viņš klusināja vētru, tā ka viļņi norima;
30 Dan zijn zij verblijd, omdat zij gestild zijn, en dat Hij hen tot de haven hunner begeerte geleid heeft.
Un tie priecājās, ka norima, un Viņš tos veda uz ostu, kurp tiem gribējās:
31 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen.
Tiem būs Tam Kungam pateikties par Viņa žēlastību un par Viņa brīnumiem pie cilvēku bērniem.
32 En Hem verhogen in de gemeente des volks, en in het gestoelte der oudsten Hem roemen.
Un Viņu paaugstināt ļaužu draudzē un Viņu slavēt vecaju vidū.
33 Hij stelt de rivieren tot een woestijn, en watertochten tot dorstig land.
Viņš upes padara par tuksnesi un ūdens avotus par izkaltušām vietām,
34 Het vruchtbaar land tot zouten grond, om de boosheid dergenen, die daarin wonen.
Un auglīgu zemi Viņš padara par neauglīgu viņas iedzīvotāju blēdības dēļ;
35 Hij stelt de woestijn tot een waterpoel, en het dorre land tot watertochten.
Un tuksnesi viņš atkal padara ūdeņainu un sauso zemi avoksnainu.
36 En Hij doet de hongerigen aldaar wonen, en zij stichten een stad ter woning;
Un liek tur dzīvot tiem izsalkušiem, ka tie var uzcelt pilsētu, kur mājot,
37 En bezaaien akkers, en planten wijngaarden, die inkomende vrucht voortbrengen.
Un apsēt tīrumus un dēstīt vīna dārzus, kas nes bagātus augļus.
38 En Hij zegent hen, zodat zij zeer vermenigvuldigen, en hun vee vermindert Hij niet.
Un Viņš tos svētī, ka tie ļoti vairojās, un viņu lopi nenonīkst.
39 Daarna verminderen zij, en komen ten onder, door verdrukking, kwaad en droefenis.
Un viņi bija mazumā gājuši un panīkuši caur nelaimes varu un bēdām.
40 Hij stort verachting uit over de prinsen, en doet hen dwalen in het woeste, waar geen weg is.
Viņš izgāž nievāšanu uz lieliem kungiem un liek tiem aloties tuksnesī, kur ceļa nav;
41 Maar Hij brengt den nooddruftige uit de verdrukking in een hoog vertrek, en maakt de huisgezinnen als kudden.
Bet paaugstina bēdīgo no viņa bēdām un vairo viņa dzimumu kā avju pulku.
42 De oprechten zien het, en zijn verblijd, maar alle ongerechtigheid stopt haar mond.
To sirdsskaidrie redz un priecājās, un visai blēdībai jātur mute.
43 Wie is wijs? Die neme deze dingen waar; en dat zij verstandelijk letten op de goedertierenheden des HEEREN.
Kas gudrs, lai to ņem vērā un lai atzīst Tā Kunga žēlastības darbus.

< Psalmen 107 >