< Psalmen 106 >

1 Hallelujah! Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.
Hallelúja! Adjatok hálát az Örökkévalónak, mert jóságos, mert örökké tart a kegyelme.
2 Wie zal de mogendheden des HEEREN uitspreken, al Zijn lof verkondigen?
Ki mondhatja el az Örökkévaló hatalmas tetteit, hirdetheti minden dicséretét?
3 Welgelukzalig zijn zij, die het recht onderhouden, die te aller tijd gerechtigheid doet.
Boldogok, akik megőrzik a jogot, aki igazságot mível minden időben.
4 Gedenk mijner, o HEERE! naar het welbehagen tot Uw volk, bezoek mij met Uw heil;
Emlékezzél reám, Örökkévaló, a néped iránt való kedvességgel, gondolj reám a te segítségeddel,
5 Opdat ik aanschouwe het goede Uwer uitverkorenen; opdat ik mij verblijde met de blijdschap Uws volks; opdat ik mij beroeme met Uw erfdeel.
hogy láthassam választottaid jólétét, hogy örüljek nemzeted örömén, hogy dicsekedjem birtokoddal együtt.
6 Wij hebben gezondigd, mitsgaders onze vaderen, wij hebben verkeerdelijk gedaan; wij hebben goddelooslijk gehandeld.
Vétkeztünk, őseinkkel együtt, bűnt követtünk el, gonoszul cselekedtünk.
7 Onze vaders in Egypte hebben niet gelet op Uw wonderen; zij zijn der menigte Uwer goedertierenheid niet gedachtig geweest; maar zij waren wederspannig aan de zee, bij de Schelfzee.
Őseink Egyiptomban nem fogták föl csodatetteidet, nem emlékeztek kegyeid bőségére s engedetlenkedtek a tenger mellett, a nádastengernél.
8 Doch Hij verloste hen om Zijns Naams wil, opdat Hij Zijn mogendheid bekend maakte.
Megsegítette őket neve kedvéért, hogy tudassa hatalmát.
9 En Hij schold de Schelfzee, zodat zij verdroogde, en Hij deed hen wandelen door de afgronden, als door een woestijn.
Megdorgálta a nádastengert és kiszáradt s vezette őket mélységekben, akár a pusztában.
10 En Hij verloste hen uit de hand des haters, en Hij bevrijdde hen van de hand des vijands.
Megsegítette őket gyülölőnek kezéből, megváltotta őket ellenségnek kezéből;
11 En de wateren overdekten hun wederpartijders; niet een van hen bleef over.
vizek borították be szorongatóikat, egy sem maradt meg közülök.
12 Toen geloofden zij aan Zijn woorden; zij zongen Zijn lof.
És hittek szavaiban, énekelték dicséretét.
13 Doch zij vergaten haast Zijn werken, zij verbeidden naar Zijn raad niet.
Hamar felejtették el tetteit, nem várták be határozatát:
14 Maar zij werden belust met lust in de woestijn, en zij verzochten God in de wildernis.
vágygyal vágyakoztak a pusztában, s megkísértették Istent a sivatagban;
15 Toen gaf Hij hun hun begeerte; maar Hij zond aan hun zielen een magerheid.
meg is adta nekik kérésöket, de soványságot bocsátott lelkökre.
16 En zij benijdden Mozes in het leger, en Aaron, den heilige des HEEREN.
Felbuzdúltak Mózes ellen a táborban, Áron, az Örökkévaló szentje ellen.
17 De aarde deed zich open, en verslond Dathan, en overdekte de vergadering van Abiram.
Megnyílt a föld s elnyelte Dátánt, s befödte Abírám községét;
18 En een vuur brandde onder hun vergadering, een vlam stak de goddelozen aan brand.
tűz égett községük között, láng lobbasztotta el a gonoszokat.
19 Zij maakten een kalf bij Horeb, en zij bogen zich voor een gegoten beeld.
készítettek borjút a Chórébnél, s leborultak öntött kép előtt.
20 En zij veranderden hun Eer in de gedaante van een os, die gras eet.
Felcserélték dicsőségöket, képmásával ökörnek, füvet evőnek.
21 Zij vergaten God, hun Heiland, Die grote dingen gedaan had in Egypte;
Elfelejtették Istent, segítőjüket, ki nagyokat mívelt Egyiptomban,
22 Wonderdaden in het land van Cham; vreselijke dingen aan de Schelfzee.
csodás tetteket Chám földjén, félelmeteseket a nádastenger mellett.
23 Dies Hij zeide, dat Hij hen verdelgen zou, ten ware Mozes, Zijn uitverkorene, in de scheure voor Zijn aangezicht gestaan had, om Zijn grimmigheid af te keren, dat Hij hen niet verdierf.
Kimondta, hogy megsemmisíti őket, hacsak Mózes az ő választottja nem áll a résben előtte, hogy elfordítsa hevét, nehogy rontson.
24 Zij versmaadden ook het gewenste land; zij geloofden Zijn woord niet.
Megvetették a gyönyörűséges országot, nem hittek igéjének;
25 Maar zij murmureerden in hun tenten; naar de stem des HEEREN hoorden zij niet.
zúgolódtak sátraikban, nem hallgattak az Örökkévaló szavára.
26 Dies hief Hij tegen hen Zijn hand op, zwerende dat Hij hen nedervellen zou in de woestijn;
Akkor kezet emelt felőlük, hogy elejti őket a pusztában,
27 En dat Hij hun zaad zou nedervellen onder de heidenen, en hen verstrooien zou door de landen.
s hogy magzatukat a nemzetek közé ejti, s hogy szétszórja őket az országokban.
28 Ook hebben zij zich gekoppeld aan Baal-Peor, en zij hebben de offeranden der doden gegeten.
Csatlakoztak Báal-Peórhoz és ették halottaknak áldozatait;
29 En zij hebben den HEERE tot toorn verwekt met hun daden, zodat de plaag een inbreuk onder hen deed.
bosszantották cselekedeteikkel és csapás tört ki köztük.
30 Toen stond Pinehas op, en hij oefende gericht, en de plaag werd opgehouden.
Akkor odaállt Pínechász s ítéletet tett és elállt a csapás;
31 En het is hem gerekend tot gerechtigheid, van geslacht tot geslacht tot in eeuwigheid.
betudatott az neki igazságul nemzedékre meg nemzedékre örökké.
32 Zij maakten Hem ook zeer toornig aan het twistwater, en het ging Mozes kwalijk om hunnentwil.
Megharagították a pörlekedés vizénél, s rosszul járt Mózes ő miattuk,
33 Want zij verbitterden zijn geest, zodat hij wat onbedachtelijk voortbracht met zijn lippen.
mert engedetlenkedtek szelleme iránt, s elszólta magát ajkaival.
34 Zij hebben die volken niet verdelgd, die de HEERE hun gezegd had;
Nem semmisítették meg a népeket, melyeket mondott nekik az Örökkévaló;
35 Maar zij vermengden zich met de heidenen, en leerden derzelver werken.
hanem összevegyültek a nemzetekkel s eltanulták tetteiket.
36 En zij dienden hun afgoden, en zij werden hun tot een strik.
Szolgálták bálványaikat, úgy hogy tőrül lettek nekik;
37 Daarenboven hebben zij hun zonen en hun dochteren den duivelen geofferd.
áldozták fiaikat és leányaikat a gonosz szellemeknek.
38 En zij hebben onschuldig bloed vergoten, het bloed hunner zonen en hunner dochteren, die zij den afgoden van Kanaan hebben opgeofferd; zodat het land door deze bloedschulden is ontheiligd geworden.
Ártatlan vért ontottak, fiaik és leányaik vérét, akiket áldoztak Kanaán bálványainak, úgy hogy fertőzötté lett az ország a vérbűntől.
39 En zij ontreinigden zich door hun werken, en zij hebben gehoereerd door hun daden.
Tisztátalanokká lettek tetteik által s paráználkodtak cselekedeteikkel.
40 Dies is de toorn des HEEREN ontstoken tegen Zijn volk, en Hij heeft een gruwel gehad aan Zijn erfdeel.
És föllobbant az Örökkévaló haragja népe ellen, s megútálta birtokát;
41 En Hij gaf hen in de hand der heidenen, en hun haters heersten over hen.
adta őket nemzetek kezébe, s uralkodtak rajtuk gyülölőik,
42 En hun vijanden hebben hen verdrukt, en zij zijn vernederd geworden onder hun hand.
szorították őket ellenségeik s megalázkodtak kezök alatt.
43 Hij heeft hen menigmaal gered; maar zij verbitterden Hem door hun raad, en werden uitgeteerd door hun ongerechtigheid.
Sok ízben mentette meg őket, de ők engedetlenkedtek öntanácsuk szerint s összeroskadtak bűnükben.
44 Nochtans zag Hij hun benauwdheid aan, als Hij hun geschrei hoorde.
De látta szorultságukat, midőn meghallotta fohászukat;
45 En Hij dacht tot hun beste aan Zijn verbond, en het berouwde Hem naar de veelheid Zijner goedertierenheden.
s megemlékezett számukra szövetségéről és sajnálkozott kegyeinek bősége szerint,
46 Dies gaf Hij hun barmhartigheid voor het aangezicht van allen, die hen gevangen hadden.
s adta őket irgalomra mind a foglyulejtőik előtt.
47 Verlos ons, HEERE, onze God! en verzamel ons uit de heidenen, opdat wij den Naam Uwer heiligheid loven, ons beroemende in Uw lof.
Segíts meg minket, Örökkévaló, Istenünk, s gyűjts össze a nemzetek közül, hogy hálát adjunk szent nevednek, hogy magasztalódjunk dicséreteddel!
48 Geloofd zij de HEERE, de God Israels, van eeuwigheid en tot in eeuwigheid; en al het volk zegge: Amen, Hallelujah!
Áldva legyen az Örökkévaló, Izraél Istene, öröktől fogva örökké. S mondja az egész nép: Ámen! Hallelúja!

< Psalmen 106 >