Psalmen 105
1 Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.
Give thanks to Yahweh, and tell others that he is very great! Tell everyone in the world what he has done!
2 Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.
Sing to him; praise him as you sing to him; tell others about his wonderful miracles.
3 Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.
Be happy because [you know that] he [MTY] is holy! You people who worship Yahweh, rejoice!
4 Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.
Ask Yahweh to help you and give you his strength, and continue to ask him!
5 Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.
You people who are descendants of God’s servant Abraham, you descendants of Jacob, the man God chose, think about [all] the wonderful things that he has done: He performed miracles, and he punished [all our enemies].
6 Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!
7 Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.
He is Yahweh, our God. He rules and judges [people] throughout the earth.
8 Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;
He never forgets the agreement that he made; he made a promise that will last for 1,000 generations;
9 Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;
that is the agreement that he made with Abraham, and he repeated that agreement with Isaac.
10 Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond,
[Later] he confirmed it [again] to Jacob as an agreement for the Israeli [people] that would last forever.
11 Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaan, het snoer van ulieder erfdeel.
What he said was, “I will give you the Canaan region; it will belong to you [and your descendants forever].”
12 Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;
[He said that to them] when there were only a few of them, a tiny group of people who were living in that land like strangers.
13 En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;
They continued to wander from one place to another, from one kingdom to another.
14 Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:
But he did not allow others to oppress them. He warned those kings by saying to them,
15 Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.
“Do not do harm the [people] whom I have chosen! Do not harm my prophets!”
16 Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.
He sent a famine to Canaan, and [as a result all the people] had no food to eat.
17 Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.
So his people went to Egypt, but first he sent someone there. He sent Joseph, who had been sold to be a slave.
18 Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.
[Later, while Joseph was in prison in Egypt], they put his legs in shackles that bruised his feet, and they put an iron collar around his neck.
19 Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.
There, Yahweh (refined Joseph’s character/tested Joseph to see if Joseph would continue to trust him), until what Joseph predicted would happen (came true/happened).
20 De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.
The king [of Egypt] summoned him, and he set Joseph free; this ruler of many people-groups released Joseph [from prison].
21 Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;
[Then] he appointed him to take care of everything in the king’s household, to take care of everything that the king possessed.
22 Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.
(Joseph was permitted/He permitted Joseph) to command the king’s servants to do anything that Joseph wanted them to do, and [even] to tell the king’s advisors the things that they should do [for the people of Egypt].
23 Daarna kwam Israel in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.
Later, [Joseph’s father] Jacob arrived in Egypt. He lived like a foreigner in the land that belonged to the descendants of Ham.
24 En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.
And [years later] Yahweh caused the descendants of Jacob to become very numerous. [As a result], their enemies, [the Egyptians], considered that the Israelis were too strong.
25 Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.
[So] Yahweh caused the rulers of Egypt to (turn against/hate) the Israeli people, and they planned ways to get rid of his people.
26 Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aaron, dien Hij verkoren had.
[But then] Yahweh sent his servant Moses along with [Moses’ older brother] Aaron, whom Yahweh had [also] chosen [to be his servant].
27 Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.
Those two performed amazing miracles among the people of Egypt, in that land where the descendants of Ham lived.
28 Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.
Yahweh sent darkness, so that the people of Egypt could not see anything [DOU], but the rulers of Egypt refused [RHQ] to obey when [Moses and Aaron] commanded [them to let the Israeli people leave Egypt].
29 Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.
Yahweh caused [all] the water in Egypt to become (blood/[red like] blood), and [his doing that] caused all the fish to die.
30 Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.
[Then he caused] the land to become full of frogs; the king and his officials even had frogs in their bedrooms.
31 Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.
[Then] Yahweh commanded that flies come, and swarms of them descended [on the people of Egypt], and gnats [also] swarmed across the whole country.
32 Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.
Instead of sending rain, Yahweh sent [terrible] hail, and lightning flashed throughout the land.
33 En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.
The hail ruined their grapevines and fig trees and shattered all the [other] trees.
34 Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;
He commanded locusts to come, and swarms of them came; [so many that] they could not be counted.
35 Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landbouwe op.
The locusts ate every green plant in the land, ruining all the crops.
36 Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.
[Then] Yahweh killed the oldest son in every house [of the people of Egypt] [DOU].
37 En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.
Then he brought the Israeli [people] out [from Egypt]; they were carrying loads of [jewelry made of] silver and gold [that the women of Egypt had given to them]. No one was left behind because of being sick.
38 Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.
[The people of] Egypt were glad when the Israeli people left, because they had become very afraid of the Israelis.
39 Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.
[Then] Yahweh spread a cloud to cover the Israelis; and [at night it became] a big fire [in the sky] to give them light.
40 Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.
[Later] the Israelis asked for [meat to eat], and Yahweh sent [flocks of] quail to them, and he gave them plenty of manna [food] from the sky [each morning].
41 Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.
[One day] he caused a rock to open up and water poured out [for them to drink]; it was like a river flowing in that desert.
42 Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.
[He did that] because he kept thinking about the sacred promise [that he had given] to his servant, Abraham.
43 Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.
So his people were joyful as he brought them out from Egypt; those people whom he had chosen were shouting joyfully as they went.
44 En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;
He gave to them the land that belonged to the people-groups [that lived there in Canaan], and the Israelis harvested crops that [other] people had planted.
45 Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!
[Yahweh did all these things] in order that his people would do all the things that he had commanded them to do [DOU]. Praise Yahweh!
