Psalmen 104

1 Loof den HEERE, mijn ziel! O HEERE, mijn God! Gij zijt zeer groot, Gij zijt bekleed met majesteit en heerlijkheid.

Whakapaingia a Ihowa, e toku wairua. E Ihowa, e toku Atua, he nui rawa koe; he honore, he kororia ou kakahu.

2 Hij bedekt Zich met het licht, als met een kleed; Hij rekt den hemel uit als een gordijn.

E roropi nei i te marama ki a koe ano he kakahu, e hora nei i nga rangi ano he kakahu tauarai.

3 Die Zijn opperzalen zoldert in de wateren, Die van de wolken Zijn wagen maakt, Die op de vleugelen des winds wandelt.

E whakanoho nei i nga kurupae o ona ruma ki nga wai: e mea nei i nga kapua hei hariata mona: e haere nei i runga i nga pakau o te hau.

4 Hij maakt Zijn engelen geesten, Zijn dienaars tot een vlammend vuur.

E mea nei i nga hau hei karere mana, i te mura ahi hei kaimahi mana.

5 Hij heeft de aarde gegrond op haar grondvesten; zij zal nimmermeer noch eeuwiglijk wankelen.

Nana nei i whakatu te whenua ki runga ki ona turanga, kei nekenekehia ake ake.

6 Gij hadt ze met den afgrond als een kleed overdekt; de wateren stonden boven de bergen.

Nau ano i hipoki ki te rire hei kakahu: tu ana nga wai i runga i nga maunga.

7 Van Uw schelden vloden zij, zij haastten zich weg voor de stem Uws donders.

Rere ana ratou i tau riri: tahuti tonu atu i te reo o tau whatitiri;

8 De bergen rezen op, de dalen daalden, ter plaatse, die Gij voor hen gegrond hadt.

Puke ake ana ra nga maunga, heke iho ana ma nga whawharua ki te wahi i whakaritea e koe mo ratou.

9 Gij hebt een paal gesteld, dien zij niet overgaan zullen; zij zullen de aarde niet weder bedekken.

Kua whakatakotoria e koe he rohe kei koni mai ratou, kei hoki mai hei taupoki mo te whenua.

10 Die de fonteinen uitzendt door de dalen, dat zij tussen de gebergten henen wandelen.

Nana i tono nga puna ki roto ki nga awaawa, e rere nei i waenga o nga puke.

11 Zij drenken al het gedierte des velds; de woudezels breken er hun dorst mede.

Hei wai mo nga kirehe katoa o te parae: na noa te matewai o nga kaihe mohoao.

12 Bij dezelve woont het gevogelte des hemels, een stem gevende van tussen de takken.

Kei reira nga nohoanga o nga manu o te rangi, e korihi nei i roto i nga manga.

13 Hij drenkt de bergen uit Zijn opperzalen; de aarde wordt verzadigd van de vrucht Uwer werken.

He mea whakamakuku nana nga puke i ona ruma: ka makona te whenua i nga hua o au mahi.

14 Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten, en het kruid tot dienst des mensen, doende het brood uit de aarde voortkomen.

Ko ia hei whakatupu i te tarutaru ma te kararehe, i te otaota hei mea ma te tangata; kia whakaputaina ake ai he taro i te whenua;

15 En den wijn, die het hart des mensen verheugt, doende het aangezicht blinken van olie; en het brood, dat het hart des mensen sterkt.

He waina hei whakahari i te ngakau o te tangata, he hinu e piata ai tona mata, me te taro hei whakakaha i te ngakau o te tangata.

16 De bomen des HEEREN worden verzadigd, de cederbomen van Libanon, die Hij geplant heeft;

Ki tonu i te wai nga rakau a Ihowa, nga hita o Repanona i whakatokia e ia.

17 Alwaar de vogeltjes nestelen; des ooievaars huis zijn de dennebomen.

Hanga ake e nga manu he ohanga ki reira: te taaka, ko nga kauri tona whare.

18 De hoge bergen zijn voor de steenbokken; de steenrotsen zijn een vertrek voor de konijnen.

Hei piringa nga puke tiketike mo nga koati mohoao: nga kohatu mo nga rapeti.

19 Hij heeft de maan gemaakt tot de gezette tijden, de zon weet haar ondergang.

I hanga e ia te marama hei tohu taima: e matau ana te ra ki tona torengitanga.

20 Gij beschikt de duisternis, en het wordt nacht, in denwelken al het gedierte des wouds uittreedt:

Ko koe hei whakapouri, a kua po: na ngoki mai ana nga kirehe katoa o te ngahere.

21 De jonge leeuwen, briesende om een roof, en om hun spijs van God te zoeken.

Ko nga kuao raiona ngengere ana ratou, he mea kai, he rapu kai ma ratou i te Atua.

22 De zon opgaande, maken zij zich weg, en liggen neder in hun holen.

Ko te putanga mai o te ra ka poto atu ratou, takoto ana i o ratou kuhunga.

23 De mens gaat dan uit tot zijn werk, en naar zijn arbeid tot den avond toe.

Ko te tangata ka haere ki ana hanga, ki tana mahi, a ahiahi noa.

24 Hoe groot zijn Uw werken, o HEERE! Gij hebt ze alle met wijsheid gemaakt; het aardrijk is vol van Uw goederen.

Ano te tini o au mahi, e Ihowa! he mohio rawa tau mahi i aua mea katoa; ki tonu te whenua i au taonga.

25 Deze zee, die groot en wijd van ruimte is, daarin is het wriemelende gedierte, en dat zonder getal, kleine gedierten met grote.

Kei ko ra ko te moana, tona nui tuauriuri: kei reira nga mea ngokingoki e kore e taea te tatau, nga kirehe hoki, ana nonohi, ana nunui.

26 Daar wandelen de schepen, en de Leviathan, dien Gij geformeerd hebt, om daarin te spelen.

Kei reira nga kaipuke e teretere ana: kei reira taua rewiatana i hanga e koe hei takaro ki reira.

27 Zij allen wachten op U, dat Gij hun hun spijze geeft te zijner tijd.

E tatari katoa ana enei ki a koe, kia hoatu e koe te kai ma ratou i te wa e tika ai.

28 Geeft Gij ze hun, zij vergaderen ze; doet Gij Uw hand open, zij worden met goed verzadigd.

Ko tau e hoatu ai ma ratou, kohikohia ana e ratou: te wherahanga o tou ringa, makona tonu ratou i te pai.

29 Verbergt Gij Uw aangezicht, zij worden verschrikt; neemt Gij hun adem weg, zij sterven, en zij keren weder tot hun stof.

Ko te hunanga o tou mata, pororaru ana ratou: ka kapohia e koe to ratou manawa, ka marere ratou, a ka hoki ano ki to ratou puehu.

30 Zendt Gij Uw Geest uit, zo worden zij geschapen, en Gij vernieuwt het gelaat des aardrijks.

Ko tau tononga mai i tou wairua, kua hanga ratou; a whakahoutia ana e koe te mata o te whenua.

31 De heerlijkheid des HEEREN zij tot in der eeuwigheid; de HEERE verblijde Zich in Zijn werken.

Kia whai kororia a Ihowa ake ake, kia hari a Ihowa ki ana mahi:

32 Als Hij de aarde aanschouwt, zo beeft zij; als Hij de bergen aanroert, zo roken zij.

Tana tirohanga iho ki te whenua, ru ana: kua pa ki nga puke, na pongere ana.

33 Ik zal den HEERE zingen in mijn leven; ik zal mijn God psalmzingen, terwijl ik nog ben.

Ka waiata ahau ki a Ihowa i ahau e ora ana: ka himene ki toku Atua i ahau ano i te ao nei.

34 Mijn overdenking van Hem zal zoet zijn; ik zal mij in den HEERE verblijden.

Kia reka toku whakaaronga ki a ia, ka hari ahau ki a Ihowa.

35 De zondaars zullen van de aarde verdaan worden, en de goddelozen zullen niet meer zijn. Loof den HEERE, mijn ziel! Hallelujah!

Kia moti nga tangata hara i runga i te whenua, ko te hunga kino kia poto katoa atu. Whakapaingia a Ihowa, e toku wairua. Whakamoemititia a Ihowa.