Psalmen 104
1 Loof den HEERE, mijn ziel! O HEERE, mijn God! Gij zijt zeer groot, Gij zijt bekleed met majesteit en heerlijkheid.
Bénis Yahvé, mon âme. Yahvé, mon Dieu, tu es très grand. Tu es vêtu d'honneur et de majesté.
2 Hij bedekt Zich met het licht, als met een kleed; Hij rekt den hemel uit als een gordijn.
Il se couvre de lumière comme d'un vêtement. Il étend les cieux comme un rideau.
3 Die Zijn opperzalen zoldert in de wateren, Die van de wolken Zijn wagen maakt, Die op de vleugelen des winds wandelt.
Il pose les poutres de ses chambres dans les eaux. Il fait des nuages son char. Il marche sur les ailes du vent.
4 Hij maakt Zijn engelen geesten, Zijn dienaars tot een vlammend vuur.
Il fait de ses messagers des vents, et ses serviteurs des flammes de feu.
5 Hij heeft de aarde gegrond op haar grondvesten; zij zal nimmermeer noch eeuwiglijk wankelen.
Il a posé les fondations de la terre, qu'il ne devrait pas être déplacé pour toujours.
6 Gij hadt ze met den afgrond als een kleed overdekt; de wateren stonden boven de bergen.
Tu l'as couvert de l'abîme comme d'un manteau. Les eaux s'élevaient au-dessus des montagnes.
7 Van Uw schelden vloden zij, zij haastten zich weg voor de stem Uws donders.
A ta réprimande, ils se sont enfuis. À la voix de votre tonnerre, ils se sont précipités.
8 De bergen rezen op, de dalen daalden, ter plaatse, die Gij voor hen gegrond hadt.
Les montagnes se sont élevées, les vallées se sont effondrées, à la place que vous leur aviez assignée.
9 Gij hebt een paal gesteld, dien zij niet overgaan zullen; zij zullen de aarde niet weder bedekken.
Tu as fixé une frontière qu'ils ne pourront pas franchir, qu'ils ne se retournent pas pour recouvrir la terre.
10 Die de fonteinen uitzendt door de dalen, dat zij tussen de gebergten henen wandelen.
Il fait jaillir des sources dans les vallées. Ils courent entre les montagnes.
11 Zij drenken al het gedierte des velds; de woudezels breken er hun dorst mede.
Ils donnent à boire à tous les animaux des champs. Les ânes sauvages étanchent leur soif.
12 Bij dezelve woont het gevogelte des hemels, een stem gevende van tussen de takken.
Les oiseaux du ciel font leur nid près d'eux. Ils chantent parmi les branches.
13 Hij drenkt de bergen uit Zijn opperzalen; de aarde wordt verzadigd van de vrucht Uwer werken.
Il arrose les montagnes depuis ses chambres. La terre est remplie du fruit de tes œuvres.
14 Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten, en het kruid tot dienst des mensen, doende het brood uit de aarde voortkomen.
Il fait pousser l'herbe pour le bétail, et des plantes que l'homme peut cultiver, pour qu'il produise de la nourriture à partir de la terre:
15 En den wijn, die het hart des mensen verheugt, doende het aangezicht blinken van olie; en het brood, dat het hart des mensen sterkt.
le vin qui réjouit le cœur de l'homme, de l'huile pour faire briller son visage, et le pain qui fortifie le cœur de l'homme.
16 De bomen des HEEREN worden verzadigd, de cederbomen van Libanon, die Hij geplant heeft;
Les arbres de Yahvé sont bien arrosés, les cèdres du Liban, qu'il a plantés,
17 Alwaar de vogeltjes nestelen; des ooievaars huis zijn de dennebomen.
où les oiseaux font leurs nids. La cigogne a élu domicile dans les cyprès.
18 De hoge bergen zijn voor de steenbokken; de steenrotsen zijn een vertrek voor de konijnen.
Les hautes montagnes sont pour les boucs sauvages. Les rochers sont un refuge pour les blaireaux des rochers.
19 Hij heeft de maan gemaakt tot de gezette tijden, de zon weet haar ondergang.
Il a établi la lune pour les saisons. Le soleil sait quand se coucher.
20 Gij beschikt de duisternis, en het wordt nacht, in denwelken al het gedierte des wouds uittreedt:
Tu fais des ténèbres, et c'est la nuit, dans lequel tous les animaux de la forêt rôdent.
21 De jonge leeuwen, briesende om een roof, en om hun spijs van God te zoeken.
Les jeunes lions rugissent après leur proie, et cherchent leur nourriture auprès de Dieu.
22 De zon opgaande, maken zij zich weg, en liggen neder in hun holen.
Le soleil se lève, et ils s'enfuient, et se couchent dans leurs tanières.
23 De mens gaat dan uit tot zijn werk, en naar zijn arbeid tot den avond toe.
L'homme se rend à son travail, à son travail jusqu'au soir.
24 Hoe groot zijn Uw werken, o HEERE! Gij hebt ze alle met wijsheid gemaakt; het aardrijk is vol van Uw goederen.
Yahvé, que tes œuvres sont nombreuses! Dans la sagesse, vous les avez tous créés. La terre est pleine de vos richesses.
25 Deze zee, die groot en wijd van ruimte is, daarin is het wriemelende gedierte, en dat zonder getal, kleine gedierten met grote.
Voilà la mer, grande et large, dans laquelle se trouvent d'innombrables êtres vivants, les petits et les grands animaux.
26 Daar wandelen de schepen, en de Leviathan, dien Gij geformeerd hebt, om daarin te spelen.
C'est là que vont les navires, et leviathan, que vous avez formé pour y jouer.
27 Zij allen wachten op U, dat Gij hun hun spijze geeft te zijner tijd.
Ils t'attendent tous, afin que vous leur donniez leur nourriture en temps voulu.
28 Geeft Gij ze hun, zij vergaderen ze; doet Gij Uw hand open, zij worden met goed verzadigd.
Tu leur donnes, ils recueillent. Vous ouvrez votre main; ils sont satisfaits du bien.
29 Verbergt Gij Uw aangezicht, zij worden verschrikt; neemt Gij hun adem weg, zij sterven, en zij keren weder tot hun stof.
Vous cachez votre visage, ils sont troublés. Vous leur coupez le souffle, ils meurent et retournent à la poussière.
30 Zendt Gij Uw Geest uit, zo worden zij geschapen, en Gij vernieuwt het gelaat des aardrijks.
Tu envoies ton Esprit et ils sont créés. Vous renouvelez la surface du sol.
31 De heerlijkheid des HEEREN zij tot in der eeuwigheid; de HEERE verblijde Zich in Zijn werken.
Que la gloire de Yahvé dure à jamais. Que Yahvé se réjouisse de ses œuvres.
32 Als Hij de aarde aanschouwt, zo beeft zij; als Hij de bergen aanroert, zo roken zij.
Il regarde la terre, et elle tremble. Il touche les montagnes, et elles fument.
33 Ik zal den HEERE zingen in mijn leven; ik zal mijn God psalmzingen, terwijl ik nog ben.
Je chanterai à Yahvé aussi longtemps que je vivrai. Je chanterai les louanges de mon Dieu tant que j'ai un être.
34 Mijn overdenking van Hem zal zoet zijn; ik zal mij in den HEERE verblijden.
Que ma méditation lui soit douce. Je me réjouirai en Yahvé.
35 De zondaars zullen van de aarde verdaan worden, en de goddelozen zullen niet meer zijn. Loof den HEERE, mijn ziel! Hallelujah!
Que les pécheurs disparaissent de la terre! Que les méchants ne soient plus. Bénis Yahvé, mon âme. Louez Yah!
