< Spreuken 7 >

1 Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.
Fis mwen an, kenbe pawòl mwen yo e kache kòmandman mwen yo anndan ou.
2 Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.
Kenbe kòmandman mwen yo pou viv, ak enstriksyon mwen yo kon de grenn zye nan tèt ou.
3 Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.
Mare yo sou dwèt ou; ekri yo sou tablo a kè ou.
4 Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;
Di a sajès: “Se ou ki sè mwen,” e rele sajès pi bon zanmi ou,
5 Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.
Pou li kab anpeche ou ale jwenn ak yon fanm adiltè; yon fanm etranje a ki fè flate ak pawòl li.
6 Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;
Paske bo fenèt lakay mwen, mwen te gade nan fant fenèt mwen an.
7 En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;
Konsa, mwen te wè pami moun sòt yo, e te rekonèt pami jenn yo, yon jennonm ki te manke bon sans;
8 Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.
ki t ap pase nan lari a toupre kwen kay fanm nan. Konsa, li pran chemen pou rive lakay li,
9 In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;
nan solèy kouche a, nan aswè, nan mitan lannwit ak nan fènwa.
10 En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;
Epi gade, yon fanm vin pwoche li abiye kon pwostitiye ak riz nan kè l.
11 Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;
Li parèt plen kouraj nan rebelyon li. Pye li pa rete lakay li.
12 Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;
Koulye a nan lari yo, koulye a nan plas yo, lap kache tan nan tout kwen.
13 En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:
Konsa, li sezi li, bo li; e ak figi byen ranje, li di li:
14 Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;
“Mwen te prèt pou ale fè ofrann lapè yo. Se jodi a, mwen fin peye ve mwen yo.
15 Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.
Konsa, mwen te vin rankontre ou, pou jwenn prezans ou; e konsa, mwen te twouve ou.
16 Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;
Mwen byen ranje kabann mwen ak kouvèti; avèk bèl dra Égypte yo.
17 Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;
Mwen te flite kabann nan ak pafen flè jasmen, lwil womaren ak kanèl.
18 Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.
Vini, annou bwè ladann e fè lanmou jis rive nan maten. Annou fè kè nou kontan ak doudous nou yo.
19 Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;
Paske mari m pa lakay la; li ale nan yon gran vwayaj.
20 Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.
Li te pran yon sak lajan avè l. Jis rive nan plèn lin, l ap retounen lakay.”
21 Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.
Ak anpil ankourajman, li atire li; avèk lèv a flatè, li sedwi li.
22 Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.
Sibitman, li swiv li tankou yon bèf k ap monte labatwa, tankou moun sòt kab mache rive nan ne koulan an.
23 Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.
Jiskaske yon flèch frennen li nan fwa l; tankou yon zwazo k ap fè vit pou rive nan pèlen. Se konsa, li pa konnen ke sa va koute lavi li.
24 Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.
Alò, pou sa, fis yo, koute mwen e okipe pawòl a bouch mwen yo.
25 Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.
Pa kite kè ou vire akote nan chemen li yo! Pa vin antre egare nan wout li yo!
26 Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.
Paske, anpil se viktim ke li deja jete anba yo; e anpil se sila ki te mouri akoz li.
27 Haar huis zijn wegen des grafs, dalende naar de binnenkameren des doods. (Sheol h7585)
Lakay li nan wout Sejou mò yo, k ap desann nan chanm lanmò yo. (Sheol h7585)

< Spreuken 7 >