Spreuken 7
1 Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.
Ka capa, ka thuih ih loknawk hae pakuem ah, kang paek ih loknawk to palung thungah suem ah.
2 Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.
Kang paek ih loknawk to pakuemh loe, hing haih ah; kang patuk ih lok to na mikmu baktiah suem ah.
3 Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.
Na banpazung nuiah komh loe, na palung thungah tarik ah.
4 Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;
Palunghahaih khaeah, Nang loe ka tanuh baktiah na oh, tiah thui ah loe, panoekhaih khaeah, Nang loe ka canawk baktiah na oh, tiah thui ah;
5 Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.
to tiah na sak nahaeloe zaehaih sak koeh nongpata, minawk zoek thaih nongpata ban thung hoiah na pakaa tih.
6 Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;
Ka im thokbuem hoi ka khet naah ka hnuk ih hmuen loe,
7 En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;
poekhaih tawn ai kami rumramnawk thungah ka khet naah, thendoengnawk thungah, poekhaih tawn ai thendoeng maeto ka hnuk.
8 Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.
To kami loe nongpata ohhaih loklam im takii bang hoiah to nongpata ohhaih im bangah a caeh,
9 In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;
Duembang khoving, khoving qum taning tue phak naah loe,
10 En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;
khenah, tangzat zaw khukbuen angkhuk, minawk kazoek thaih nongpata loe anih hnuk hanah angzoh.
11 Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;
To nongpata loe palungthah moe, lok doeh ho parai; anih loe angmah ih im ah doeh om vai ai.
12 Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;
Anih loe tasa bangah tacawt moe, kami angpophaih loklam, lam takii kruekah minawk to a zing.
13 En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:
To nongpata mah anih to naeh moe, a mok; azathaih mikhmai tawn ai ah anih khaeah,
14 Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;
misa angdaeh angbawnhaih sak han ka tawnh; vaihniah lokkamhaih ka koepsak boeh.
15 Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.
To pongah nang hnuk hanah kang zoh, palung tang hoi nang to kang pakrong, vaihi loe kang hnuk boeh.
16 Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;
Rong congca kaom Izip prae ih, puu kahni hoiah ka iihhaih ahmuen to ka khuk het boeh.
17 Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;
Hmuihoih tui myrrh, aloe, cinnamon hoiah iihkhun to ka bawh boeh.
18 Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.
Angzo ah, khawnbang khodai khoek to amlunghaih hoiah angkom hoi si; amlunghaih hoiah kanawm acaeng hoi si!
19 Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;
Ka sava loe im ah om ai, angthla parai kholong ah a caeh ving.
20 Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.
Anih loe phoisa tabu koi mongah phoisa to pacaeng pongah, khrah akoep ai karoek to im ah amlaem mak ai, tiah a naa.
21 Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.
Lokthuih kophaih hoiah anih to a zoek moe, kanaem lok hoiah anih to pazawk.
22 Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.
Anih loe boh hanah hoih ih maitaw, thaang kacawh tasuk baktiah to nongpata hnukah bang roep;
23 Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.
anih loe panoekhaih tamsi pongah, palaa mah anih ih pathin to kaat ai karoek to, dongh pongah kaman tavaa baktiah a hinghaih to boengsak.
24 Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.
To pongah ka caanawk, ka lok to tahngai oh loe, ka thuih ih lok to pakuem oh.
25 Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.
To nongpata hnukah na poekhaih caeh o sak hmah loe, to nongpata ih loklam doeh pazui o hmah.
26 Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.
Anih mah kami paroeai amtimsak boeh; ue, paroeai thacak kaminawk doeh anih mah hum boeh.
