Spreuken 30

1 De woorden van Agur, den zoon van Jake; een last. De man spreekt tot Ithiel, tot Ithiel en Uchal.

Dies sind die Worte Agurs, des Sohnes Jakes, der Ausspruch. Es spricht der Mann: “Ich mühte mich ab um Gott, ich mühte mich ab um Gott und schwand dahin.

2 Voorwaar, ik ben onvernuftiger dan iemand; en ik heb geen mensenverstand;

Denn ich bin zu dumm, um als Mensch gelten zu können, und Menschenverstand ist nicht bei mir.

3 En ik heb geen wijsheid geleerd, noch de wetenschap der heiligen gekend.

Und nicht habe ich Weisheit gelernt, daß ich den Heiligen zu erkennen wüßte.

4 Wie is ten hemel opgeklommen, en nedergedaald? Wie heeft den wind in Zijn vuisten verzameld? Wie heeft de wateren in een kleed gebonden? Wie heeft al de einden der aarde gesteld? Hoe is Zijn Naam, en hoe is de Naam Zijns Zoons, zo gij het weet?

Wer stieg hinauf zum Himmel und fuhr herab? Wer sammelte den Wind in seine Fäuste? Wer band die Wasser in ein Gewand? Wer stellte alle Enden der Erde fest? Wie heißt er und wie heißt sein Sohn? - wenn du es weißt!”

5 Alle rede Gods is doorlouterd; Hij is een Schild dengenen, die op Hem betrouwen.

Alle Rede Gottes ist geläutert; ein Schild ist er denen, die bei ihm Zuflucht suchen.

6 Doe niet tot Zijn woorden, opdat Hij u niet bestraffe, en gij leugenachtig bevonden wordt.

Thue nichts hinzu zu seinen Worten, daß er dich nicht zur Rechenschaft ziehe und du als Lügner erfunden werdest.

7 Twee dingen heb ik van U begeerd, onthoud ze mij niet, eer ik sterve:

Zweierlei erbitte ich von dir; versage mir's nicht, ehe ich sterbe:

8 Ijdelheid en leugentaal doe verre van mij; armoede of rijkdom geef mij niet; voed mij met het brood mijns bescheiden deels;

Falschheit und Lügenwort laß ferne von mir sein, Armut und Reichtum gib mir nicht, laß mich aber mein zugemessenes Teil Speise dahinnehmen.

9 Opdat ik, zat zijnde, U dan niet verloochene, en zegge: Wie is de HEERE? of dat ik, verarmd zijnde, dan niet stele, en den Naam mijns Gods aantaste.

Ich möchte sonst, wenn ich zu satt würde, verleugnen und sagen: Wer ist Jahwe? Oder wenn ich zu arm würde, möchte ich stehlen und mich am Namen meines Gottes vergreifen.

10 Achterklap niet van den knecht bij zijn heer, opdat hij u niet vloeke, en gij schuldig wordt.

Verleumde nicht den Knecht bei seinem Herrn; sonst wird er dir fluchen und du mußt es büßen.

11 Daar is een geslacht, dat zijn vader vervloekt, en zijn moeder niet zegent;

Wehe über ein Geschlecht, daß seinem Vater flucht und seine Mutter nicht segnet;

12 Een geslacht, dat rein in zijn ogen is, en van zijn drek niet gewassen is;

ein Geschlecht, daß sich rein dünkt und ist doch von seinem Unflat nicht gewaschen;

13 Een geslacht, welks ogen hoog zijn, en welks oogleden verheven zijn;

ein Geschlecht - wie trägt es die Augen hoch und wie ziehen sich seine Wimpern in die Höhe!

14 Een geslacht, welks tanden zwaarden, en welks baktanden messen zijn, om de ellendigen van de aarde en de nooddruftigen van onder de mensen te verteren.

ein Geschlecht, dessen Zähne Schwerter sind, und dessen Gebiß aus Messern besteht, um die Elenden von der Erde wegzufressen und die Armen aus der Mitte der Menschen.

15 De bloedzuiger heeft twee dochters: Geef, geef! Deze drie dingen worden niet verzadigd; ja, vier zeggen niet: Het is genoeg!

Blutsaugerin hat zwei Töchter: Gieb her, gieb her! drei sind es, die nicht satt werden, vier sprechen nie: genug! -

16 Het graf, de gesloten baarmoeder, de aarde, die van water niet verzadigd wordt, en het vuur zegt niet: Het is genoeg! (Sheol h7585)

die Unterwelt und der unfruchtbare Mutterschoß, die Erde, die des Wassers nie satt wird, und das Feuer, das nicht spricht: genug! (Sheol h7585)

17 Het oog, dat den vader bespot, of de gehoorzaamheid der moeder veracht, dat zullen de raven der beek uitpikken, en des arends jongen zullen het eten.

Ein Auge, das des Vaters spottet und den Gehorsam gegen die Mutter verächtlich findet, das müssen die Raben am Bach aushacken und die jungen Adler fressen.

18 Deze drie dingen zijn voor mij te wonderlijk, ja, vier, die ik niet weet:

Drei sind es, die mir zu wunderbar erscheinen, und vier, die begreife ich nicht -

19 De weg eens arends in den hemel; de weg ener slang op een rotssteen; de weg van een schip in het hart der zee; en de weg eens mans bij een maagd.

Des Adlers weg am Himmel, der Schlange weg auf einem Felsen, des Schiffes Weg inmitten des Meeres und des Mannes Weg bei einem Mädchen.

20 Alzo is de weg ener overspelige vrouw; zij eet en wist haar mond, en zegt: Ik heb geen ongerechtigheid gewrocht!

Also ist der Weg eines ehebrecherischen Weibes; sie genießt und wischt sich das Maul uns spricht: Ich habe nichts Unrechtes getan!

21 Om drie dingen ontroert zich de aarde, ja, om vier, die zij niet dragen kan:

Unter dreien erbebt die Erde und unter vieren kann sie es nicht aushalten:

22 Om een knecht, als hij regeert; en een dwaas, als hij van brood verzadigd is;

Unter einem Sklaven, wenn er König wird, und einem Niederträchtigen, wenn er Brot die Fülle hat,

23 Om een hatelijke vrouw, als zij getrouwd wordt; en een dienstmaagd, als zij erfgenaam is van haar vrouw.

unter einer lange Verschmähten, wenn sie noch zur Ehe kommt, und einer Magd, wenn sie ihre Herrin verdrängt.

24 Deze vier zijn van de kleinste der aarde; doch dezelve zijn wijs, met wijsheid wel voorzien.

Vier sind die Kleinen auf Erden und doch sind sie gewitzigte Weise:

25 De mieren zijn een onsterk volk; evenwel bereiden zij in de zomer haar spijs.

Die Ameisen, ein Volk ohne Macht; dennoch bereiten sie im Sommer ihre Speise.

26 De konijnen zijn een machteloos volk; nochtans stellen zij hun huis in den rotssteen.

Klippdachse, ein Volk ohne Stärke; dennoch legen sie im Felsen ihre Wohnung an.

27 De sprinkhanen hebben geen koning; nochtans gaan zij allen uit, zich verdelende in hopen.

Die Heuschrecke hat keinen König; dennoch zieht der ganze Schwarm geordnet aus.

28 De spinnekop grijpt met de handen, en is in de paleizen der koningen.

Die Eidechse kannst du mit bloßen Händen greifen, und doch ist sie in Königspalästen.

29 Deze drie maken een goeden tred; ja, vier zijn er, die een goeden gang maken;

Drei sind es, die stattlich schreiten, und vier, die stattlich einhergehen:

30 De oude leeuw geweldig onder de gedierten, die voor niemand zal wederkeren;

Der Löwe, der Held unter den Tieren, der vor keinem Wesen Kehrt macht;

31 Een windhond van goede lenden, of een bok; en een koning, die niet tegen te staan is.

das lendenumgürtete Roß und der Bock und ein König, dem niemand widerstehen kann.

32 Zo gij dwaselijk gehandeld hebt, met u te verheffen, en zo gij kwaad bedacht hebt, de hand op den mond!

Magst du, indem du dich selbst überhebst, unvernünftig sein oder überlegt haben, lege die Hand auf den Mund!

33 Want de drukking der melk brengt boter voort, en de drukking van den neus brengt bloed voort, en de drukking des toorns brengt twist voort.

Denn das Pressen von Milch bringt Butter hervor, und das Pressen der Nase bringt Blut hervor, und das Pressen des Zorns bringt Streit hervor.