< Spreuken 24 >

1 Zijt niet nijdig over de boze lieden, en laat u niet gelusten, om bij hen te zijn.
Avundas icke onda människor, och hav ingen lust till att vara med dem.
2 Want hun hart bedenkt verwoesting, en hun lippen spreken moeite.
Ty på övervåld tänka deras hjärtan, och deras läppar tala olycka.
3 Door wijsheid wordt een huis gebouwd, en door verstandigheid bevestigd;
Genom vishet varder ett hus uppbyggt, och genom förstånd hålles det vid makt.
4 En door wetenschap worden de binnenkameren vervuld met alle kostelijk en liefelijk goed.
Genom klokhet bliva kamrarna fyllda med allt vad dyrbart och ljuvligt är.
5 Een wijs man is sterk; en een man van wetenschap maakt de kracht vast.
En vis man är stark, och en man med förstånd är väldig i kraft.
6 Want door wijze raadslagen zult gij voor u den krijg voeren, en in de veelheid der raadgevers is de overwinning.
Ja, med rådklokhet skall man föra krig, och där de rådvisa äro många, där går det väl.
7 Alle wijsheid is voor den dwaze te hoog; hij zal in de poort zijn mond niet opendoen.
Sällsynt korall är visheten för den oförnuftige, i porten kan han icke upplåta sin mun.
8 Die denkt om kwaad te doen, dien zal men een meester van schandelijke verdichtselen noemen.
Den som tänker ut onda anslag, honom må man kalla en ränksmidare.
9 De gedachte der dwaasheid is zonde; en een spotter is den mens een gruwel.
Ett oförnuftigt påfund är synden, och bespottaren är en styggelse för människor.
10 Vertoont gij u slap ten dage uwer benauwdheid, uw kracht is nauw.
Låter du modet falla, när nöd kommer på, så saknar du nödig kraft.
11 Red degenen, die ter dood gegrepen zijn; want zij wankelen ter doding, zo gij u onthoudt.
Rädda dem som släpas till döden, och bistå dem som stappla till avrättsplatsen.
12 Wanneer gij zegt: Ziet, wij weten dat niet; zal Hij, Die de harten weegt, dat niet merken? En Die uwe ziel gadeslaat, zal Hij het niet weten? Want Hij zal den mens vergelden naar zijn werk.
Om du säger: "Se, vi visste det icke", så betänk om ej han som prövar hjärtan märker det, och om ej han som har akt på din själ vet det. Och han skall vedergälla var och en efter hans gärningar.
13 Eet honig, mijn zoon! want hij is goed, en honigzeem is zoet voor uw gehemelte.
Ät honung, min son, ty det är gott, och självrunnen honung är söt för din mun.
14 Zodanig is de kennis der wijsheid voor uw ziel; als gij ze vindt, zo zal er beloning wezen, en uw verwachting zal niet afgesneden worden.
Lik sådan må du räkna visheten för din själ. Om du finner henne, så har du en framtid, och ditt hopp varder då icke om intet.
15 Loer niet, o goddeloze! op de woning des rechtvaardigen; verwoest zijn legerplaats niet.
Lura icke, du ogudaktige, på den rättfärdiges boning, öva intet våld mot hans vilostad.
16 Want de rechtvaardige zal zevenmaal vallen, en opstaan; maar de goddelozen zullen in het kwaad nederstruikelen.
Ty den rättfärdige faller sju gånger och står åter upp; men de ogudaktiga störta över ända olyckan.
17 Verblijd u niet als uw vijand valt; en als hij nederstruikelt, laat uw hart zich niet verheugen;
Gläd dig icke, när din fiende faller, och låt ej ditt hjärta fröjda sig, när han störtar över ända,
18 Opdat het de HEERE niet zie, en het kwaad zij in Zijn ogen en Hij Zijn toorn van hem afkere.
på det att HERREN ej må se det med misshag och flytta sin vrede ifrån honom.
19 Ontsteek u niet over de boosdoeners; zijt niet nijdig over de goddelozen.
Harmas icke över de onda, avundas icke de ogudaktiga.
20 Want de kwade zal geen beloning hebben, de lamp der goddelozen zal uitgeblust worden.
Ty den som är ond har ingen framtid; de ogudaktigas lampa skall slockna ut.
21 Mijn zoon! vrees den HEERE en den koning; vermeng u niet met hen, die naar verandering staan;
Min son, frukta HERREN och konungen; giv dig icke i lag med upprorsmän.
22 Want hun verderf zal haastelijk ontstaan; en wie weet hun beider ondergang?
Ty plötsligt skall ofärd komma över dem, och vem vet när deras år få en olycklig ände? ----
23 Deze spreuken zijn ook van de wijzen. Het aangezicht in het gericht te kennen, is niet goed.
Dessa ord äro ock av visa män. Att hava anseende till personen, när man dömer, är icke tillbörligt.
24 Die tot den goddeloze zegt: Gij zijt rechtvaardig; dien zullen de volken vervloeken, de natien zullen hem gram zijn.
Den som säger till den skyldige: "Du är oskyldig", honom skola folk förbanna, honom skola folkslag önska ofärd.
25 Maar voor degenen, die hem bestraffen, zal liefelijkheid zijn; en de zegen des goeds zal op hem komen.
Men dem som skipa rättvisa skall det gå väl, och över dem skall komma välsignelse av vad gott är.
26 Men zal de lippen kussen desgenen, die rechte woorden antwoordt.
En kyss på läpparna är det, när någon giver ett rätt svar.
27 Beschik uw werk daarbuiten, en bereid het voor u op den akker, en bouw daarna uw huis.
Fullborda ditt arbete på marken, gör allting redo åt dig på åkern; sedan må du bygga dig bo.
28 Wees niet zonder oorzaak getuige tegen uw naaste; want zoudt gij verleiden met uw lip?
Bär icke vittnesbörd mot din nästa utan sak; icke vill du bedraga med dina läppar?
29 Zeg niet: Gelijk als hij mij gedaan heeft, zo zal ik hem doen; ik zal een ieder vergelden naar zijn werk.
Säg icke: "Såsom han gjorde mot mig vill jag göra mot honom, jag vill vedergälla mannen efter hans gärningar."
30 Ik ging voorbij den akker eens luiaards, en voorbij den wijngaard van een verstandeloos mens;
Jag gick förbi en lat mans åker, en oförståndig människas vingård.
31 En ziet, hij was gans opgeschoten van distelen; zijn gedaante was met netelen bedekt, en zijn stenen scheidsmuur was afgebroken.
Och se, den var alldeles full av ogräs, dess mark var övertäckt av nässlor, och dess stenmur låg nedriven.
32 Als ik dat aanschouwde, nam ik het ter harte; ik zag het, en nam onderwijzing aan;
Och jag betraktade det och aktade därpå, jag såg det och tog varning därav.
33 Een weinig slapens, een weinig sluimerens, en weinig handvouwens, al nederliggende;
Ja, sov ännu litet, slumra ännu litet, lägg ännu litet händerna i kors för att vila,
34 Zo zal uw armoede u overkomen, als een wandelaar, en uw velerlei gebrek als een gewapend man.
så skall fattigdomen komma farande över dig, och armodet såsom en väpnad man.

< Spreuken 24 >