Spreuken 14
1 Elke wijze vrouw bouwt haar huis; maar die zeer dwaas is, breekt het af met haar handen.
Vsaka modra ženska gradi svojo hišo, toda nespametna jo ruši s svojimi rokami.
2 Die in zijn oprechtheid wandelt, vreest den HEERE; maar die afwijkt in zijn wegen, veracht Hem.
Kdor hodi v svoji poštenosti, se boji Gospoda, toda kdor je sprevržen na svojih poteh, ga prezira.
3 In den mond des dwazen is een roede des hoogmoeds; maar de lippen der wijzen bewaren hen.
V ustih nespametnih je šiba ponosa, toda ustnice modrih jih bodo varovale.
4 Als er geen ossen zijn, zo is de krib rein; maar door de kracht van den os is der inkomsten veel.
Kjer ni volov, so jasli čiste, toda mnogo povečanje je z volovsko močjo.
5 Een waarachtig getuige zal niet liegen; maar een vals getuige blaast leugens.
Zvesta priča ne bo lagala, toda kriva priča bo izrekala laži.
6 De spotter zoekt wijsheid, en er is gene; maar de wetenschap is voor den verstandige licht.
Posmehljivec išče modrost, pa je ne najde, toda spoznanje je lahko tistemu, ki razume.
7 Ga weg van de tegenwoordigheid eens zotten mans; want gij zoudt bij hem geen lippen der wetenschap merken.
Pojdi izpred prisotnosti nespametnega človeka, kadar v njem ne zaznavaš ustnic spoznanja.
8 De wijsheid des kloekzinnigen is zijn weg te verstaan; maar dwaasheid der zotten is bedriegerij.
Modrost razsodnega je razumeti svojo pot, toda neumnost bedakov je prevara.
9 Elke dwaas zal de schuld verbloemen; maar onder de oprechten is goedwilligheid.
Bedaki se posmehujejo ob grehu, toda med pravičnimi je naklonjenost.
10 Het hart kent zijn eigen bittere droefheid; en een vreemde zal zich met deszelfs blijdschap niet vermengen.
Srce pozna svojo lastno grenkobo in tujec se ne vmešava s svojo radostjo.
11 Het huis der goddelozen zal verdelgd worden; maar de tent der oprechten zal bloeien.
Hiša zlobnega bo zrušena, toda šotor iskrenega bo cvetel.
12 Er is een weg, die iemand recht schijnt; maar het laatste van dien zijn wegen des doods.
Obstaja pot, ki se zdi človeku prava, toda njen konec so poti smrti.
13 Het hart zal ook in het lachen smart hebben; en het laatste van die blijdschap is droefheid.
Celo v smehu je srce žalostno in konec tega veselja je potrtost.
14 Die afkerig van hart is, zal van zijn wegen verzadigd worden; maar een goed man van zichzelven.
Odpadnik v srcu bo nasičen s svojimi lastnimi potmi, dober človek pa bo zadovoljen sam od sebe.
15 De slechte gelooft alle woord; maar de kloekzinnige merkt op zijn gang.
Naivnež verjame vsaki besedi, toda razsoden človek dobro pazi na svojo hojo.
16 De wijze vreest, en wijkt van het kwade; maar de zot is oplopende toornig, en zorgeloos.
Moder človek se boji in se oddaljuje od zla, toda bedak besni in je samozavesten.
17 Die haastig is tot toorn, zal dwaasheid doen; en een man van schandelijke verdichtselen zal gehaat worden.
Kdor je hitro jezen, se vede nespametno, človek zlobnih naklepov pa je osovražen.
18 De slechten erven dwaasheid; maar de kloekzinnigen zullen zich met wetenschap kronen.
Naivneži podedujejo neumnost, toda razsodni so kronani s spoznanjem.
19 De kwaden buigen voor het aangezicht der goeden neder, en de goddelozen voor de poorten des rechtvaardigen.
Zlobni se priklanjajo pred dobrimi in zlobni pri velikih vratih pravičnih.
20 De arme wordt zelfs van zijn vriend gehaat; maar de liefhebbers des rijken zijn vele.
Ubogi je osovražen celo od svojega lastnega soseda, toda bogati ima mnogo prijateljev.
21 Die zijn naaste veracht, zondigt; maar die zich der nederigen ontfermt, die is welgelukzalig.
Kdor prezira svojega soseda, greši, toda kdor ima usmiljenje do ubogega, je srečen.
22 Dwalen zij niet, die kwaad stichten? Maar weldadigheid en trouw is voor degenen, die goed stichten.
Mar se ne motijo tisti, ki snujejo zlo? Toda usmiljenje in resnica bosta tem, ki snujejo dobro.
23 In allen smartelijke arbeid is overschot; maar het woord der lippen strekt alleen tot gebrek.
V vsem trudu je korist, toda govorjenje ustnic se nagiba samo k ubožnosti.
24 Der wijzen kroon is hun rijkdom; de dwaasheid der zotten is dwaasheid.
Krona modrih so njihova bogastva, toda nespametnost bedakov je neumnost.
25 Een waarachtig getuige redt de zielen; maar die leugens blaast, is een bedrieger.
Poštena priča osvobaja duše, toda varljiva priča govori laži.
26 In de vreze des HEEREN is een sterk vertrouwen, en Hij zal Zijn kinderen een Toevlucht wezen.
V strahu Gospodovem je močno zaupanje in njegovi otroci bodo imeli kraj zatočišča.
27 De vreze des HEEREN is een springader des levens, om af te wijken van de strikken des doods.
Strah Gospodov je studenec življenja, da se odide od zank smrti.
28 In de menigte des volks is des konings heerlijkheid; maar in gebrek van volk is eens vorsten verstoring.
V množici ljudstva je kraljeva čast, toda v pomanjkanju ljudstva je uničenje princa.
29 De lankmoedige is groot van verstand; maar die haastig is van gemoed, verheft de dwaasheid.
Kdor je počasen za bes, ima veliko razumevanja, toda kdor je naglega duha, povišuje neumnost.
30 Een gezond hart is het leven des vleses; maar nijd is verrotting der beenderen.
Zdravo srce je življenje mesu, toda zavist gniloba kostem.
31 Die den arme verdrukt, smaadt deszelfs Maker; maar die zich des nooddruftigen ontfermt, eert Hem.
Kdor zatira ubogega, graja njegovega Stvarnika, toda kdor ga časti, ima usmiljenje do ubogih.
32 De goddeloze zal heengedreven worden in zijn kwaad; maar de rechtvaardige betrouwt zelfs in zijn dood.
Zlobni je v svoji zlobnosti odpeljan proč, toda pravični ima upanje v svoji smrti.
33 Wijsheid rust in het hart des verstandigen; maar wat in het binnenste der zotten is, wordt bekend.
Modrost počiva v srcu tistega, ki ima razumevanje, toda tisti, ki je v sredi bedakov, je spoznan.
34 Gerechtigheid verhoogt een volk, maar de zonde is een schandvlek der natien.
Pravičnost povišuje narod, toda greh je očitek kateremukoli ljudstvu.
35 Het welbehagen des konings is over een verstandigen knecht; maar zijn verbolgenheid zal zijn over dengene, die beschaamd maakt.
Kraljeva naklonjenost je k modremu služabniku, toda njegov bes je zoper tistega, ki povzroča sramoto.
