Spreuken 14
1 Elke wijze vrouw bouwt haar huis; maar die zeer dwaas is, breekt het af met haar handen.
Toda mulher sábia edifica sua casa; porém a tola a derruba com suas mãos.
2 Die in zijn oprechtheid wandelt, vreest den HEERE; maar die afwijkt in zijn wegen, veracht Hem.
Aquele que anda corretamente teme ao SENHOR; mas o que se desvia de seus caminhos o despreza.
3 In den mond des dwazen is een roede des hoogmoeds; maar de lippen der wijzen bewaren hen.
Na boca do tolo está a vara da arrogância, porém os lábios dos sábios os protegem.
4 Als er geen ossen zijn, zo is de krib rein; maar door de kracht van den os is der inkomsten veel.
Não havendo bois, o celeiro fica limpo; mas pela força do boi há uma colheita abundante.
5 Een waarachtig getuige zal niet liegen; maar een vals getuige blaast leugens.
A testemunha verdadeira não mentirá, mas a testemunha falsa declara mentiras.
6 De spotter zoekt wijsheid, en er is gene; maar de wetenschap is voor den verstandige licht.
O zombador busca sabedoria, mas não [acha] nenhuma; mas o conhecimento é fácil para o prudente.
7 Ga weg van de tegenwoordigheid eens zotten mans; want gij zoudt bij hem geen lippen der wetenschap merken.
Afasta-te do homem tolo, porque [nele] não encontrarás lábios inteligentes.
8 De wijsheid des kloekzinnigen is zijn weg te verstaan; maar dwaasheid der zotten is bedriegerij.
A sabedoria do prudente é entender seu caminho; mas a loucura dos tolos é engano.
9 Elke dwaas zal de schuld verbloemen; maar onder de oprechten is goedwilligheid.
Os tolos zombam da culpa, mas entre os corretos está o favor.
10 Het hart kent zijn eigen bittere droefheid; en een vreemde zal zich met deszelfs blijdschap niet vermengen.
O coração conhece sua [própria] amargura, e o estranho não pode partilhar sua alegria.
11 Het huis der goddelozen zal verdelgd worden; maar de tent der oprechten zal bloeien.
A casa dos perversos será destruída, mas a tenda dos corretos florescerá.
12 Er is een weg, die iemand recht schijnt; maar het laatste van dien zijn wegen des doods.
Há um caminho que [parece] correto para o homem, porém o fim dele são caminhos de morte.
13 Het hart zal ook in het lachen smart hebben; en het laatste van die blijdschap is droefheid.
Até no riso o coração terá dor, e o fim da alegria é a tristeza.
14 Die afkerig van hart is, zal van zijn wegen verzadigd worden; maar een goed man van zichzelven.
Quem se desvia de coração será cheio de seus próprios caminhos, porém o homem de bem [será recompensado] pelos seus.
15 De slechte gelooft alle woord; maar de kloekzinnige merkt op zijn gang.
O ingênuo crê em toda palavra, mas o prudente pensa cuidadosamente sobre seus passos.
16 De wijze vreest, en wijkt van het kwade; maar de zot is oplopende toornig, en zorgeloos.
O sábio teme, e se afasta do mal; porém o tolo se precipita e se acha seguro.
17 Die haastig is tot toorn, zal dwaasheid doen; en een man van schandelijke verdichtselen zal gehaat worden.
Quem se ira rapidamente faz loucuras, e o homem de maus pensamentos será odiado.
18 De slechten erven dwaasheid; maar de kloekzinnigen zullen zich met wetenschap kronen.
Os ingênuos herdarão a tolice, mas os prudentes serão coroados [com] o conhecimento.
19 De kwaden buigen voor het aangezicht der goeden neder, en de goddelozen voor de poorten des rechtvaardigen.
Os maus se inclinarão perante a face dos bons, e os perversos diante das portas do justo.
20 De arme wordt zelfs van zijn vriend gehaat; maar de liefhebbers des rijken zijn vele.
O pobre é odiado até pelo seu próximo, porém os amigos dos ricos são muitos.
21 Die zijn naaste veracht, zondigt; maar die zich der nederigen ontfermt, die is welgelukzalig.
Quem despreza a seu próximo, peca; mas aquele que demonstra misericórdia aos humildes [é] bem-aventurado.
22 Dwalen zij niet, die kwaad stichten? Maar weldadigheid en trouw is voor degenen, die goed stichten.
Por acaso não andam errados os que tramam o mal? Mas [há] bondade e fidelidade para os que planejam o bem.
23 In allen smartelijke arbeid is overschot; maar het woord der lippen strekt alleen tot gebrek.
Em todo trabalho cansativo há proveito, mas o falar dos lábios só [leva] à pobreza.
24 Der wijzen kroon is hun rijkdom; de dwaasheid der zotten is dwaasheid.
A coroa dos sábios é a sua riqueza; a loucura dos tolos é loucura.
25 Een waarachtig getuige redt de zielen; maar die leugens blaast, is een bedrieger.
A testemunha verdadeira livra almas, mas aquele que declara mentiras é enganador.
26 In de vreze des HEEREN is een sterk vertrouwen, en Hij zal Zijn kinderen een Toevlucht wezen.
No temor ao SENHOR [há] forte confiança; e será refúgio para seus filhos.
27 De vreze des HEEREN is een springader des levens, om af te wijken van de strikken des doods.
O temor ao SENHOR é manancial de vida, para se desviar dos laços da morte.
28 In de menigte des volks is des konings heerlijkheid; maar in gebrek van volk is eens vorsten verstoring.
Na multidão do povo está a honra do rei, mas a falta de gente é a ruína do príncipe.
29 De lankmoedige is groot van verstand; maar die haastig is van gemoed, verheft de dwaasheid.
Quem demora para se irar tem muito entendimento, mas aquele de espírito impetuoso exalta a loucura.
30 Een gezond hart is het leven des vleses; maar nijd is verrotting der beenderen.
O coração em paz é vida para o corpo, mas a inveja é [como] podridão nos ossos.
31 Die den arme verdrukt, smaadt deszelfs Maker; maar die zich des nooddruftigen ontfermt, eert Hem.
Quem oprime ao pobre insulta ao seu Criador; mas aquele que mostra compaixão ao necessitado o honra.
32 De goddeloze zal heengedreven worden in zijn kwaad; maar de rechtvaardige betrouwt zelfs in zijn dood.
Por sua malícia, o perverso é excluído; porém o justo [até] em sua morte mantém a confiança.
33 Wijsheid rust in het hart des verstandigen; maar wat in het binnenste der zotten is, wordt bekend.
No coração do prudente repousa a sabedoria; mas ela será conhecida até entre os tolos.
34 Gerechtigheid verhoogt een volk, maar de zonde is een schandvlek der natien.
A justiça exalta a nação, mas o pecado é a desgraça dos povos.
35 Het welbehagen des konings is over een verstandigen knecht; maar zijn verbolgenheid zal zijn over dengene, die beschaamd maakt.
O rei se agrada do seu servo prudente; porém ele mostrará seu furor ao causador de vergonha.
