Spreuken 14
1 Elke wijze vrouw bouwt haar huis; maar die zeer dwaas is, breekt het af met haar handen.
Toda a mulher sabia edifica a sua casa: mas a tola a derriba com as suas mãos.
2 Die in zijn oprechtheid wandelt, vreest den HEERE; maar die afwijkt in zijn wegen, veracht Hem.
O que anda na sua sinceridade teme ao Senhor, mas o que se desvia de seus caminhos o despreza.
3 In den mond des dwazen is een roede des hoogmoeds; maar de lippen der wijzen bewaren hen.
Na boca do tolo está a vara da soberba, mas os lábios dos sábios os conservam.
4 Als er geen ossen zijn, zo is de krib rein; maar door de kracht van den os is der inkomsten veel.
Não havendo bois, a mangedoura está limpa, mas pela força do boi há abundância de colheitas.
5 Een waarachtig getuige zal niet liegen; maar een vals getuige blaast leugens.
A testemunha verdadeira não mentirá, mas a testemunha falsa se desboca em mentiras.
6 De spotter zoekt wijsheid, en er is gene; maar de wetenschap is voor den verstandige licht.
O escarnecedor busca sabedoria, e nenhuma acha, mas para o prudente o conhecimento é fácil.
7 Ga weg van de tegenwoordigheid eens zotten mans; want gij zoudt bij hem geen lippen der wetenschap merken.
Vai-te de diante do homem insensato, porque nele não divisarás os lábios do conhecimento.
8 De wijsheid des kloekzinnigen is zijn weg te verstaan; maar dwaasheid der zotten is bedriegerij.
A sabedoria do prudente é entender o seu caminho, mas a estultícia dos tolos é engano.
9 Elke dwaas zal de schuld verbloemen; maar onder de oprechten is goedwilligheid.
Os loucos zombam do pecado, mas entre os retos há benevolência.
10 Het hart kent zijn eigen bittere droefheid; en een vreemde zal zich met deszelfs blijdschap niet vermengen.
O coração conhece a sua própria amargura, e o estranho não se entremeterá na sua alegria.
11 Het huis der goddelozen zal verdelgd worden; maar de tent der oprechten zal bloeien.
A casa dos ímpios se desfará, mas a tenda dos retos florescerá.
12 Er is een weg, die iemand recht schijnt; maar het laatste van dien zijn wegen des doods.
Há caminho que ao homem parece direito, mas o fim dele são os caminhos da morte.
13 Het hart zal ook in het lachen smart hebben; en het laatste van die blijdschap is droefheid.
Até no riso terá dor o coração, e o fim da alegria é tristeza.
14 Die afkerig van hart is, zal van zijn wegen verzadigd worden; maar een goed man van zichzelven.
Dos seus caminhos se fartará o que declina no coração, mas o homem bom se fartará de si mesmo.
15 De slechte gelooft alle woord; maar de kloekzinnige merkt op zijn gang.
O simples dá crédito a cada palavra, mas o prudente atenta para os seus passos.
16 De wijze vreest, en wijkt van het kwade; maar de zot is oplopende toornig, en zorgeloos.
O sábio teme, e desvia-se do mal, mas o tolo se encoleriza, e dá-se por seguro.
17 Die haastig is tot toorn, zal dwaasheid doen; en een man van schandelijke verdichtselen zal gehaat worden.
O que presto se indigna, fará doidices, e o homem de más imaginações será aborrecido.
18 De slechten erven dwaasheid; maar de kloekzinnigen zullen zich met wetenschap kronen.
Os símplices herdarão a estultícia, mas os prudentes se coroarão de conhecimento.
19 De kwaden buigen voor het aangezicht der goeden neder, en de goddelozen voor de poorten des rechtvaardigen.
Os maus se inclinaram diante dos bons, e os ímpios diante das portas do justo.
20 De arme wordt zelfs van zijn vriend gehaat; maar de liefhebbers des rijken zijn vele.
O pobre é aborrecido até do companheiro, porém os amigos dos ricos são muitos.
21 Die zijn naaste veracht, zondigt; maar die zich der nederigen ontfermt, die is welgelukzalig.
O que despreza ao seu companheiro peca, mas o que se compadece dos humildes é bem-aventurado.
22 Dwalen zij niet, die kwaad stichten? Maar weldadigheid en trouw is voor degenen, die goed stichten.
Porventura não erram os que obram o mal? mas beneficência e fidelidade serão para os que obram o bem.
23 In allen smartelijke arbeid is overschot; maar het woord der lippen strekt alleen tot gebrek.
Em todo o trabalho proveito há, mas a palavra dos lábios só encaminha à pobreza.
24 Der wijzen kroon is hun rijkdom; de dwaasheid der zotten is dwaasheid.
A coroa dos sábios é a sua riqueza, a estultícia dos tolos é só estultícia.
25 Een waarachtig getuige redt de zielen; maar die leugens blaast, is een bedrieger.
A testemunha verdadeira livra as almas, mas o que se desboca em mentiras é enganador.
26 In de vreze des HEEREN is een sterk vertrouwen, en Hij zal Zijn kinderen een Toevlucht wezen.
No temor do Senhor há firme confiança, e ele será um refúgio para seus filhos.
27 De vreze des HEEREN is een springader des levens, om af te wijken van de strikken des doods.
O temor do Senhor é uma fonte de vida, para se desviarem dos laços da morte.
28 In de menigte des volks is des konings heerlijkheid; maar in gebrek van volk is eens vorsten verstoring.
Na multidão do povo está a magnificência do rei, mas na falta do povo a perturbação do príncipe.
29 De lankmoedige is groot van verstand; maar die haastig is van gemoed, verheft de dwaasheid.
O longânimo é grande em entendimento, mas o que é de espírito impaciente assinala a sua loucura.
30 Een gezond hart is het leven des vleses; maar nijd is verrotting der beenderen.
O coração com saúde é a vida da carne, mas a inveja é a podridão dos ossos.
31 Die den arme verdrukt, smaadt deszelfs Maker; maar die zich des nooddruftigen ontfermt, eert Hem.
O que oprime ao pobre insulta àquele que o criou, mas o que se compadece do necessitado o honra.
32 De goddeloze zal heengedreven worden in zijn kwaad; maar de rechtvaardige betrouwt zelfs in zijn dood.
Pela sua malícia será lançado fora o ímpio, mas o justo até na sua morte tem confiança.
33 Wijsheid rust in het hart des verstandigen; maar wat in het binnenste der zotten is, wordt bekend.
No coração do prudente repousa a sabedoria, mas o que há no interior dos tolos se conhece.
34 Gerechtigheid verhoogt een volk, maar de zonde is een schandvlek der natien.
A justiça exalta ao povo, mas o pecado é o opróbrio das nações.
35 Het welbehagen des konings is over een verstandigen knecht; maar zijn verbolgenheid zal zijn over dengene, die beschaamd maakt.
O Rei tem seu contentamento no servo prudente, mas sobre o que envergonha cairá o seu furor.
